Donar Groningen - Zorg en Zekerheid Leiden

ZZ Leiden struikelt weer over Donar

Voor de derde keer op rij was Donar voor Zorg en Zekerheid Leiden een brug te ver. In de zesde wedstrijd ging de zege naar de Groningse formatie: 59-52. Voor Zorg en Zekerheid Leiden zit het seizoen erop.

Zoals al eerder gezegd vertoonde deze serie veel overeenkomsten met die van vorig seizoen. Zorg en Zekerheid Leiden raakte in de derde wedstrijd het thuisvoordeel kwijt, won wedstrijd vijf vervolgens met grote cijfers, maar slaagde er niet in om in Groningen een zevende wedstrijd in de eigen Vijf Meihal af te dwingen. Vrijwel een kopie van vorig seizoen.

Via Worthy de Jong nam Zorg en Zekerheid Leiden wel een voorsprong aan het begin van de wedstrijd. In de openingsperiode speelden beide ploegen zeer intens, maar scoren tegen redelijke percentages bleek deze avond toch te lastig. De spanning was te snijden, ook bij de spelers. Marquise Simmons hield met vier punten Zorg en Zekerheid Leiden in het eerste kwart in de race. Via een driepunter van De Jong en een score van Mohamed Kherrazi sloot Zorg en Zekerheid Leiden het eerste kwart af met een 13-11 achterstand.

Met een driepunter bracht Cashmere Wright Zorg en Zekerheid Leiden aan het begin van het tweede kwart weer aan de leiding. Ross Bekkering antwoordde namens Donar, maar na een driepunter van De Jong was het halverwege het kwart weer nagenoeg gelijk: 18-17. Eddy Casteels nam op dat moment zijn tweede time-out en dat pakte eigenlijk niet goed uit. Binnen drie minuten liep Donar uit naar 25-18 en juist op dat moment had een time-out handig geweest. Rogier Jansen doorbrak de scoreloze fase van Zorg en Zekerheid Leiden, maar liep ook meteen tegen een technische fout op nadat hij verbaal reageerde op het vasthouden van zijn shirt door een speler van Donar. Via Sean Cunningham werd het 27-20, waarna De Jong met een verre driepunter in de buzzer de ruststand op 27-23 bepaalde.

Opvallend in de eerste helft waren de acht aanvallende rebounds van Donar, een fenomeen dat zich de hele serie nog niet gemanifesteerd had. Doorgaans was Zorg en Zekerheid Leiden de beter reboundende ploeg. Thomas Koenis viel niets te verwijten, want de lange center stond halverwege al op elf rebounds.

Koenis en Simmons waren na de rust als eerste spelers weer bij de les. Het verdedigend rebounden op de gemiste driepunters van Donar begon echter een probleem te worden. Net als bij wedstrijd vijf vielen de Groningse bommen niet, maar de ver weg springende ballen waren in MartiniPlaza veelvuldig een prooi voor de Groningers (Donar pakte 16 aanvallende rebounds, waar Zorg en Zekerheid Leiden 32 verdedigende rebounds noteerde). Hierdoor bleef Zorg en Zekerheid Leiden in het derde kwart steeds aan de verkeerde kant van de score staan. Met nog drie minuten te gaan, was het 38-31 voor Donar, maar Zorg en Zekerheid Leiden gaf niet op. Vijf punten van Jansen verder was het gewoon weer 38-36 en een het einde van het kwart 41-39.

In de eerste drie minuten van het laatste kwart leek Donar op de winst af te stevenen. Met De Jong, Kherrazi en Koenis in foutenlast liep Donar weg naar 49-40. Net als een kat heeft Zorg en Zekerheid Leiden ook meerdere levens, want iets meer dan twee minuten later was het via Wright weer gelijk geworden: 49-49. Een zenuwslopende finale was ingegaan. In een minuut tijd werd het van 51-50 echter opeens 57-50 en was de wedstrijd gespeeld. Zorg en Zekerheid Leiden ging iets te vroeg driepunters schieten, maar die afstandsschoten troffen geen doel. Jeroen van der List scoorde nog wel een keer uit een aanvallende rebound, maar verder kwam Zorg en Zekerheid Leiden niet meer. Via wat rake vrije worpen bepaalde Donar de eindstand op 59-52.

Casteels wees na afloop op het verschil met zijn jongens en de mensen van de club. “Wij hadden enorme ambities. Ik ook, maar ik herken onze tekortkomingen en die zijn vandaag andermaal duidelijk gebleken. Mijn ambities zijn niet waargemaakt. Ik wilde meer, maar op de mooie momenten zoals een bekerfinale of hier tegen een dergelijke tegenstrever komen we tekort. En dat heeft maar te maken met één zaak: het mentale aspect. Zelfkennis, zelfrespect, zelf verantwoording afgeven. En dat doe ik door zelf voor de spiegel te gaan staan en zien hoe dat het beter kan.”

De vraag tijdens de persconferentie over de toekomstplannen van Casteels vond de teleurgestelde coach een overbodige vraag. “That’s it. It’s over”, zo besloot Casteels de persconferentie. In hoeverre het over is, zal in de komende weken moeten blijken als de voorbereidingen voor een nieuw seizoen van start gaan.