Zorg en Zekerheid Leiden-GasTerra Flames

Beker voor Groningen na Leidse comeback

ZWOLLE - Een geweldige en onverwachte comeback van Zorg en Zekerheid Leiden ten spijt, GasTerra Flames Groningen heeft de nationale beker veroverd. Over het geheel genomen een zeer terechte 71-79 zege, maar na een 44-64 tussenstand aan het einde van het derde kwart toch nog een nagelbijter van jewelste. Dat verdiende respect, maar Leiden ging te laat echt laten zien waar het toe in staat was.

Het duel startte iets later dan gepland. Althans, de tip-off was wel gedaan, maar de iets te enthousiaste Leiden-supporters knalden een enorme hoeveelheid confetti het veld op, waardoor in één klap het veld onbespeelbaar werd. Een oponthoud van zo’n tien minuten volgde omdat het nog een fikse klus bleek alle troep weg te werken tot groot plezier van alle aanwezigen.
De wave ging door de kleine Zwolle-hal waar de sfeer van meet af aan fantastisch was. En dan met name door de Groningen-supporters, simpelweg omdat ze een flinke tijd geleden al hun kaarten veilig stelden voor de finale. Hoe dan ook, de start van Leiden was sterker dan afgelopen donderdag. Dat kon ook niet veel anders, maar voor de Leiden-fans die drie dagen geleden nog enorm werden teleurgesteld in de Martiniplaza, gloorde er hoop.

Leiden scoorde via Whit Holcomb-Faye en Josh Duinker, waarna Groningen de eerste voorsprong nam door een sterke score van Dan Coleman. De schoten bij Zorg en Zekerheid vielen vervolgens even niet, maar belangrijk was wel te zien dat er voldoende beleving was in de Leidse ploeg om in ieder geval te knokken voor een goed resultaat. Even leek er bij 8-17 na een heerlijke denderdunk van Craig Osaikhwuwuomwan weer een groot verschil te ontstaan, maar daar stak Leiden na een tweede time-out een stokje voor.

Leiden kwam terug door een heerlijke driepunter van DeJuan Wright die ook nog een toetje kreeg omdat Arvin Slagter een fout maakte. Worthy de Jong had vervolgens geluk dat Kevin Thompson alert was na twee gemiste vrije worpen. Omdat weer Wright een drietje raak knalde, was het ineens weer 19-19 en werd een 9-0 run in razend tempo compleet gemaakt. Die run werd verlengd door weer twee vrije worpen van Wright die Leiden zelfs weer op voorsprong brachten. Door de imposante eindsprint richting het einde van kwart één waarin de geweldige Wright met 9 punten de grote motor was, had Zorg en Zekerheid Leiden zelfs een kleine voorsprong te pakken bij 23-21.

Belangrijk in die fase was ook het uitschakelen van Cashmere Wright die donderdag nog de pannen van het dook schoot. Zijn naamgenoot nam dat klusje aan Leiden-kant feilloos over. Met zijn derde bom van de middag zette DeJuan Wright Leiden op 26-23. Omdat Slagter en Cashmere Wright dat kunststukje herhaalden aan de andere kant, draaiden de rollen zich weer om. Omdat Leiden zonder Wright niet meer aan scoren toekwam en volledig wegzakte, plaatste Groningen opnieuw een tussensprint. In vier minuten tijd plaatste Donar een 10-0 run waarbij met name Sean Cunningham ongeveer alles fout deed wat maar fout kon gaan. Tot overmaat van ramp had hij nog een grote mond tegen Toom van Helfteren toen hij terecht werd gewisseld.

Cashmere Wright schoot zich als eerste Groninger de dubbele cijfers in met een simpele lay-up voor 30-43 en Leiden had maar één taak tot aan de rust, de schade beperken. Dat lukte redelijk omdat Wright een werkelijk fenomenale eerste helft nog wat extra glans gaf met een heerlijke score voor 35-45. Bij 35-47 was het verschil behoorlijk, maar niet onoverkomelijk in een echte bekerwedstrijd met alles erop en eraan. Bij rust vielen vooral de 12 aanvallende rebounds van Groningen op, tegenover 8 verdedigende. Bovendien leed Leiden 8 keer balverlies tegenover slechts drie turnovers van de ‘bezoekers’.

Maar Leiden had één probleem dat niet verdween. Het was veel te afhankelijk van DeJuan Wright, in alle opzichten. Alleen om die reden bleef ZZ in de eerste helft in de wedstrijd. Want zowel Cunningham, Mike Schachtner als De Jong waren volkomen onzichtbaar. Omdat ook Mohamed Kherrazi en Holcomb-Faye niet echt bij de les waren, werd het lastig voor Leiden om terug te komen. Het verschil liep vroeg op naar 17 punten, bij 35-52. Een definitieve genadeslag leek eraan te komen, maar Leiden knokte nog even voor wat het waard was. Een drietje van Holcomb-Faye na een heerlijke actie van Wright zorgde voor 39-52.

En zo kroop Leiden toch weer dichterbij. Het ging niet van harte, maar dat liet het sterke Groningen natuurlijk ook niet toe. Puntje voor puntje kwam Leiden weer naderbij en zelfs weer even binnen de tien punten. Bij 43-52 was in principe alles mogelijk na vrije worpen van Wright. Maar weer een paar onbegrijpelijke fouten van Cunningham zorgden ervoor dat Flames weer wat weg kon lopen in het tweede deel van kwart drie. Vrije worpen van Thomas Koenis en Jessey Voorn voor 44-58 brachten Leiden in een logische time-out.

Maar met opnieuw Wright aan de kant en een vijftal wat het allemaal even niet meer wist in een wit shirt, kon Groningen weer rustig het feestje verder vieren. Via opnieuw vrije worpen van Voorn werd het 44-64 en leek het alsnog een lijdensweg te worden. Natuurlijk weer Wright zorgde voor 47-64, maar zijn naamgenoot deed aan de andere kant hetzelfde in de zoemer.

Terwijl de trouwe supporters nog maar eens ‘You’ll never walk alone’ inzetten, deed Leiden nog één uiterste poging om zo ver mogelijk terug te komen. En dat leverde een even bizarre als geweldige slotfase op. Wright onderstreepte zijn immense sprongkracht met een fantastische dunk ‘and-one’ en Cunningham deed eindelijk van zich spreken in goede zin. In een ogenblik van onoplettendheid knalde Leiden binnen vijf minuten van een verschil van 20 naar 10 en ineens was er bizar genoeg weer hoop in het Leidse kamp. Bij 10-0 in het vierde kwart nam Groningen een time-out.

Dat was voor Flames maar goed ook, want pal daarna maakte Dan Coleman er toch weer 57-70 van met iets meer dan vijf minuten te gaan. Cunningham deed er ondertussen alles aan om zijn dramatische eerste drie kwarten weg te werken en dat lukte aardig. Weer een bom van hem zorgde voor 60-70. Twee vrije worpen van Thompson brachten het verschil nog maar op acht, bij 62-70. Omdat Wright lopen kreeg, nam het geloof nog wat verder toe in de Leidse harten. Een fout van diezelfde Cashmere Wright bracht Cunningham op de lijn, hetgeen 63-70 betekende.

Met nog iets minder dan twee minuten was het verschil zeven punten na een heerlijke doordunk van De Jong. Een geweldige toverbal van Cashmere Wright leek uiteindelijk het lot van Leiden te bezegelen met nog iets minder dan een minuut bij 65-74. Drie vrije worpen die allemaal raak gingen van Holcomb-Faye voor 68-74 maakten het nog even spannend, maar het was te laat. Wright knalde nog een wanhoopsdriepunter raak voor 71-77, maar aan de uiteindelijke eindstand kon ondanks een geweldige comeback in het vierde kwart, weinig meer afgedaan worden.