Bericht
Hoe is het toch met ….. Mike Schachtner?
Hoe het met Kasper Averink en Clayton Vette is vergaan na hun vertrek bij Zorg en Zekerheid Leiden heeft al op deze website gestaan. Vandaag is het de beurt aan Michael Anthony Schachtner, in Leiden beter bekend als Mike Schachtner. De Amerikaan was een stille schutter van 2.03 meter, die van 2012 tot en met 2014 voor Zorg en Zekerheid Leiden uitkwam.
Wat veel fans zich nog wel zullen herinneren van de nu 33-jarige Amerikaan, gebeurde op 15 mei 2013. Het was de eerste wedstrijd in de finale van de play-offs tegen Aris Leeuwarden. Zorg en Zekerheid Leiden heeft het moeilijk, vooral met zijn latere ploeggenoot Whit Holcomb-Faye, en staat in de slotfase op achterstand: 71-73. Dan is daar opeens Schachtner die vijf seconden voor tijd de winnende driepunter afdrukt. De Vijf Meihal barst uit zijn voegen. Drie wedstrijden later werd de Leidse ploeg voor de tweede keer sinds de terugkeer op het hoogste niveau kampioen van Nederland.
In twee seizoenen kwam Schachtner tot 104 wedstrijden voor Zorg en Zekerheid Leiden. Daarin kwam de schutter pur sang tot 1.287 punten, 182 drietjes, 337 rebounds, 73 assists, 68 steals en 11 blocks. Zorg en Zekerheid Leiden had Schachtner al eerder op de radar staan, maar slaagde er pas in de zomer van 2012 in om de Amerikaan vast te leggen. Na dat eerste seizoen zou Schachtner eigenlijk niet terugkeren, omdat er een ander type speler werd gezocht. Die werd niet gevonden, waarna de Amerikaan bereid was om er nog een seizoen in Leiden aan vast te knopen.
Wanneer ben je begonnen met basketbal?
“Ik ben in Wisconsin voor het eerst met basketbal in aanraking gekomen toen ik vijf jaar oud was. Ik groeide op, terwijl ik mezelf voorhield dat ik Michael Jordan was. Ik droomde dan ook van een professionele basketbalcarrière.”
Waar heb je gespeeld voordat je naar Leiden kwam?
“Na mijn collegeperiode bij Green Bay werd ik niet gedraft door een NBA-team. Europa is dan een manier om met basketbal in je levensonderhoud te voorzien. Ik speelde telkens één seizoen; in Oostenrijk (Kapfenberg Bulls), Roemenië (CSM Oradea) en Hongarije (Factum Sport Debrecen).”
Waar heb je gespeeld na je twee Leidse seizoenen?
“Ik heb nog een seizoen gespeeld in de NBA Development League. Eerst bij de Erie Bayhawks en later bij de Maine Red Claws.”
Van wie heb je het meeste geleerd?
“Voor mijn gevoel heb ik het meeste geleerd van Bill Peterson, mijn coach bij de Erie Bayhawks. Hij bezat heel veel kennis van basketbal, maar hij had zich ook gefocust om een speler als persoon te laten groeien. Hij heeft mij helpen groeien in mijn relatie met Jezus.”
Hoe kijk je terug op je jaren in Leiden?
“Ik heb mijn seizoenen in Leiden zeer gewaardeerd. Wat bij mij bovenaan staat, zijn de mensen die ik heb ontmoet. Ik heb nog steeds regelmatig contact met een aantal van hen. Ik heb met sommige mensen, die ik heb ontmoet toen ik in Nederland speelde, een hele goede vriendschapsband. Het kampioenschap winnen, was natuurlijk ook heel speciaal. Dat was een geweldige groep basketballers om mee te spelen en we vormden ook echt een heel hecht team.”
Speelt basketbal nu nog een rol van betekenis in je leven?
“Jazeker. Basketbal is nog steeds een deel van mijn leven, maar dan vooral als coach. In de afgelopen winter heb ik nog een team van dertienjarige jongens gecoacht. Ik speel ook nog in een league, gewoon voor de fun, om in vorm te blijven en om mezelf jong te houden.”
Als je niet met basketbal bezig bent, waar verdien je dan je brood mee?
“Ik ben momenteel actief als adviseur/mentor op het gebied van geestelijke gezondheid en drugsverslaving. Na mijn actieve basketbalcarrière heb ik mijn studie afgemaakt. Ik help nu mensen die het heel zwaar hebben in hun leven. Ik vind het een zegen om die mensen hoop te kunnen geven.”
