Bericht
Hoe is het toch met ….. Darius Thompson?
In de rubriek ‘Hoe is het toch met…’ is dit keer de beurt aan Darius Thompson, misschien wel de beste Amerikaan die ooit voor Zorg en Zekerheid Leiden is uitgekomen. De 1.93 meter lange Amerikaan was niet gedraft door een NBA-formatie, maar speelde zo’n opvallend seizoen in dienst van Zorg en Zekerheid Leiden (2018-2019), dat scouts van NBA-ploegen gedurende het seizoen de tocht naar de Vijf Meihal ondernamen.
De op 4 mei 1995 in Murfreesboro geboren Thompson kwam uit voor drie colleges, achtereenvolgens Tennessee, Virginia en Western Kentucky. Bij Virginia kreeg hij geregeld een plaats toebedeeld in de starting five, maar was hij vooral een waterdrager voor de topspelers van dit college team. In zijn enige jaar bij Western Kentucky kwam het allround spel van Thompson veel beter tot zijn recht. Tot aanbiedingen van Amerikaanse en Europese topploegen kwam het niet. Thompson was verguld met het aanbod om voor Zorg en Zekerheid Leiden te komen spelen. Zijn vader zocht contact met Randy Wiel wat het basketbal in Nederland voorstelde en vooral hoe een speler als Thompson ontvangen zou worden. Wiel, die zelf enkele jaren voor Elmex Leiden uitkwam, gaf een positieve aanbeveling en zo belandde Thompson in Leiden.
Wie de eerste trainingen bezocht, zag een ietwat houterige Thompson op het veld staan, maar schijn bedroog. Al in de eerste oefenwedstrijden deed de Amerikaan van zich spreken met hoge scores en onwaarschijnlijke game winners. Thompson zou 60 officiële wedstrijden voor Zorg en Zekerheid Leiden spelen. Daarin tekende de Amerikaan voor 1.208 punten, 96 driepunters, 266 rebounds, 293 assists, 152 steals en 24 blocks. Zijn goede spel werd beloond met de uitverkiezing tot Most Valuable Player van de Dutch Basketball League en tevens maakte hij deel uit van het All*Star en All*Defense Team.
De basketbalreis bracht Thompson eerst terug naar de Verenigde Staten, waar hij een aantal duels in de NBA Summer League speelde. Het leverde hem nog geen NBA-contract op. Zijn tweede Europese stop volgde in Italië, waar Thompson uitkwam voor Happy Casa Brindisi. Bij het voortijdig beëindigen van de hoogste competitie van Italië stond het team van Thompson, dat overigens ook actief was in de Basketball Champions League, op een vijfde plaats. Thompson noteerde in de Italiaanse competitie over 21 wedstrijden gemiddeld 11.6 punten, 1.4 rake driepunters, 2.6 rebounds, 3.0 assists, 1.3 steals en 0.4 blocks. We waren benieuwd naar de ervaringen van Darius en legden hem daarom een aantal vragen voor.
Wat is het grootste verschil tussen spelen in Italië en in Nederland?
“Er zijn diverse grote verschillen. Italië heeft een rijke basketbaltraditie. De steun van de fans is in het hele land van hoog niveau; van de slechtste tot de beste teams. Het niveau in de competitie is hoger. Iedere wedstrijd wordt er fel gestreden om de winst, er zijn geen makkelijke zeges. Diverse teams zijn ook nog actief in de Euro League, EuroCup en de Champions League. De spelers in de competitie zijn ouder en veel teams beschikken over ervaren spelers die op een hoog niveau hebben gespeeld. Sommige spelers hebben het niveau van de NBA, anderen hebben in topcompetities over de hele wereld gespeeld.”
Was het moeilijk voor je om te wennen aan Brindisi?
“Ik had zeker een tijdje nodig om me aan te passen. In Leiden spreekt iedereen redelijk goed Engels. In Italië moest ik echt wennen aan de taal. Er zijn ook verschillende speelstijlen als het om basketbal gaat. In Leiden speelden we de hele wedstrijd snel. We wisten niet wat langzaam basketbal was. In Italië zijn de teams goed genoeg om op bepaalde momenten te vertragen en spelletjes te spelen om wedstrijden te winnen.”
Wat mis je het meeste van je tijd in Leiden?
“De wedstrijden in Leiden. De hal was niet groot, maar de fans waren de meest gepassioneerde supporters van Nederland. In mijn hoofd hoor ik nog steeds Leiduhhhh gezang. We hadden een plezierig team met geweldige ploeggenoten. We hebben heel wat herinneringen gemaakt.”
Aan welke aspecten van je spel heb je het meest moeten werken en waarom?
“Schieten is een van de belangrijkste zaken waarop ik me heb gefocust. Het is beslist niet makkelijk om in Italië één tegen één te gaan, dus moest je klaarstaan om de open schoten raak te schieten zodra de gelegenheid zich voordoet.”
Ik heb begrepen dat je op gezette tijden nog steeds een overlevingspakket van Marja van Tilburg, de huisfotograaf van Zorg en Zekerheid Leiden, krijgt met Nederlands voedsel. Wat moet er in dat pakket zitten?
“Marja en haar familie zijn geweldig. Zij zijn mijn Nederlandse familie. Als eerste moeten er absoluut stroopwafels in zitten. Ik krijg ook ketjap manis en diverse curry sauzen. We hebben samen in verschillende eetgelegenheden gegeten. Mijn voedselpakket bestaat uit dingen die me in staat stellen om dat soort maaltijden ook zelf in mijn appartement te maken. Als het mogelijk zou zijn, dan zou ze me zo kibbeling met knoflooksaus mogen komen brengen. Dat was een van mijn favoriete dingen om te eten.”
Brindisi was een goede ploeg totdat het seizoen abrupt tot een einde kwam. Wat maakte jullie zo’n goed team?
“We hadden een getalenteerde groep en we hanteerden een agressieve verdediging. Atletisch gezien waren we misschien wel een van de beste teams van de competitie. Naar mijn mening hadden we ook de MVP van de league in ons team zitten. Het was beslist een speciale groep. Ik zou willen dat ik had kunnen zien hoe we het seizoen met dit team hadden afgemaakt.”
Ben je na het stopzetten van de competitie terug naar de Verenigde Staten gegaan of ben je in Italië gebleven?
“Ik ben in Italië gebleven omdat het in het begin onduidelijk was of de competitie gecanceld zou worden of niet. Toen de competitie definitief afgeblazen werd, zag ik hoe erg Amerika getroffen werd door het coronavirus. Ik besloot om wat langer in Brindisi te blijven, omdat het een veilige plaats is, ver verwijderd van het noorden van Italië waar het virus zich voor het grootste gedeelte bevindt.”
Hoe ziet komend seizoen eruit? Nog een seizoen Brindisi?
“Ik heb recent een contract getekend om nog een seizoen voor Brindisi uit te komen. Ik heb het afgelopen seizoen goed naar mijn zin gehad en besloot om voor een nieuw seizoen weer terug te keren. De stad toonde haar liefde voor mij. Ik denk dat we op afgelopen seizoen voort kunnen borduren en ik hoop dan ook dat we opnieuw een goed seizoen zullen hebben.”
