Bericht
Jordan Davis: ‘Mijn familie betekent alles voor mij’
Basketbal en familie. Daar draait het om in het leven van Jordan Davis. Het valt niet mee om dat te combineren zover van huis in een vreemd land. Gelukkig schromen zijn ouders en zus niet om regelmatig het vliegtuig te pakken. Ze maken er in Leiden een aantal mooie dagen van, bezoeken een wedstrijd en gaan weer terug.
Door: Mathieu Hilgersom
Ook op de dag van het interview is zijn familie over. Dit keer hebben ook zijn oma en oom de lange reis gemaakt. Zo af en toe is ook zijn vriendin op bezoek, al valt het voor haar niet mee om het reizen te combineren met werk. Omdat ZZ Leiden op Tweede Kerstdag de uitwedstrijd speelt in Den Bosch, reist zijn familie ook met de feestdagen af naar Nederland. “Het is de enige manier om bij elkaar te zijn met kerst. Ik ben het inmiddels wel gewend om ver weg te leven van mijn dierbaren. Natuurlijk valt het niet mee om elkaar te missen, maar het maakt de dagen dat ze hier zijn extra bijzonder.”
Weinig tijd
Veel staat er tijdens de dagen dat zijn familie in Leiden is niet op het programma. “We zijn al in Amsterdam geweest. Maar meestal is er weinig tijd om met elkaar dingen te gaan doen. Daarvoor ben ik te vaak weg voor trainingen en wedstrijden. Dat is niet erg. Alleen al het gevoel dat ze dichtbij zijn, is fijn.”
Extra druk om te presteren wanneer zijn familie op de tribune zit, voelt de ‘nummer 4’ niet. “Tijdens mijn collegejaren waren ze er elke wedstrijd. Het is dus juist vertrouwd dat ze komen kijken. Het geeft mij veel energie, een extra boost. Wanneer ze er niet zijn, bel ik na afloop altijd hoe het is gegaan. Ik hoef ze dan niets nieuws te vertellen, want vanuit Amerika kijken ze elke wedstrijd live mee via de website van de BNXT League. Sowieso bellen we veel via Facetime. Soms wel uren achter elkaar.”
Telefoongesprek
Davis kwam afgelopen zomer over van BBC Nyon uit Zwitserland. “Er was interesse uit meerdere landen, maar het telefoongesprek met coach Doug Spradley sprak mij erg aan. Hij is heel succesvol hier en daar wil ik graag onderdeel van zijn. Ook mijn agent was positief. Hij ziet ZZ Leiden als een goede kans om mezelf te ontwikkelen.”
Spelen in Nederland is wat anders dan wat hij zich als kleine jongen had voorgesteld. Davis groeide op met basketbal, dromend van de NBA. Met Chicago Bulls als favoriete club is het niet zo gek om de link te leggen met zijn voornaam, toch weet hij niet zeker of zijn ouders hem naar de legendarische Michael Jordan hebben genoemd.
“Op een gegeven moment moet je de knop omzetten. Wanneer je niet op het allerhoogste niveau in eigen land actief kunt zijn, moet je verder kijken. De stap naar Europa is een logische om professioneel basketbal te kunnen spelen”, zegt de 25-jarige allrounder. “Ik geniet daar volop van. Ik zie op deze manier veel van de wereld. Zoals nu in Leiden, dat is een hele bijzondere ervaring.”
Het is niet alleen de stad en de club die hem aanspreken. Hij is ook onder de indruk van de fans. Wat er precies op de tribune gebeurt, ontgaat hem echter. Zo was het hem nog niet opgevallen dat de supporters ‘gaan staan omdat ze voor Leiden zijn’. “Dan zit ik in mijn focus. Maar ik voel wel de energie die van de tribune komt. De fans zijn een enorme steun voor ons team.” Toch kan hij al een refrein van een Leids liedje meezingen. “Voor de wedstrijd hoor ik altijd The Lalala-Leiden song. I like that one.”
Zoektocht op internet
Van Nederland, de stad en de club wist hij niets toen hij afgelopen zomer de overstap maakte. “Je gaat natuurlijk zoeken op internet. Ik kreeg op die manier een positieve indruk van het land en de club. Ik heb op YouTube wedstrijden teruggekeken en dat beviel mij wel.”
“Het spel is, vergeleken met Zwitserland, een stuk fysieker en de spelers zijn atletischer. Wanneer je hier een steekje laat vallen, straft de tegenstander het direct af. Daar moet ik aan wennen, maar dat gaat mij steeds beter af”, analyseert Davis zijn eerste maanden. “Ik moet nog wat stabieler worden in mijn spel, elke wedstrijd weer een hoog niveau halen. Daar werk ik aan, maar ik vind dat ik op de goede weg ben. Net als het team. De afgelopen jaren heeft ZZ Leiden veel gewonnen. Daar gaan we dit jaar weer vol voor.”
Klik
Hoewel het team grotendeels nieuw is, merkt hij dat de spelers steeds dichter naar elkaar toe groeien. “We zijn een echte vriendengroep aan het worden. De klik was er vanaf het allereerste moment. We gaan regelmatig met elkaar lunchen of uit eten. Ik heb natuurlijk het meeste gemeen met de Amerikaanse jongens, maar ik ben cool met iedereen.”
Van de Nederlanders krijgt hij soms gekke gebruiken mee. “Ik snapte er in eerste instantie niets van dat jullie mayonaise bij de patat eten. Dat doe je toch op je sandwich? Maar nu ik het heb geproefd, begrijp ik het wel. Het is best lekker!”
UFC en NBA
Davis woont op loopafstand van de club, met TJ Lall als ‘roommate’. Samen delen ze de passie voor de UFC. “Wanneer we de andere morgen niet vroeg op hoeven of geen wedstrijd spelen, blijven we langer wakker om de gevechten te kijken. Dat geldt trouwens ook voor de NBA. Als het even kan, pik ik een wedstrijd mee.”
Kyrie Irving (Dallas Mavericks) en Russell Westbrook (Denver Nuggets) zijn de persoonlijke favorieten van Davis. Ook volgt hij Obi Toppin van de Indiana Pacers op de voet. Samen speelden zij tijdens hun collegetijd voor de Dayton Flyers.
De Amerikaanse sporten op de televisie brengen de shooting guard voor even dichter bij zijn land. Maar niets kan natuurlijk op tegen het contact met het thuisfront. “Mijn familie betekent alles voor mij. Zij hebben mij gemaakt zoals ik ben en voor alles waarvoor ik sta. Daar ben ik ze heel dankbaar voor.”
