Bericht
Henriëtte van Baalen: ‘Ik kijk altijd met een roze bril naar ons cluppie’
Henriëtte van Baalen is namens De Clercq Advocaten al vanaf het eerste uur sponsor van ZZ Leiden. Sinds 2014 is ze ook als bestuurslid juridische zaken aan de club verbonden. Bovenal is ze supporter. En die liefde gaat heel diep.
Door: Mathieu Hilgersom
Op de businesstribune is ze bijna niet te missen. Geheel in clubtenue schreeuwt ze ZZ Leiden naar de overwinning. Punten viert ze steevast met haar handen klappend boven haar hoofd. “Op de tribune word ik helemaal opgeslokt door het spelletje. Ik vind het prachtig. Vaak ga ik met relaties, collega’s of familie naar de wedstrijden. Mijn man André zorgt dat we elk kaartje goed benutten. Vooraf waarschuw ik iedereen dat we lawaai maken”, lacht Henriëtte.
Opspringen
Tijdens de eerste maanden van het seizoen moest de altijd enthousiaste Henriëtte een aantal wedstrijden missen, omdat ze kampte met een bekkenbreuk. “Dat was even wat minder. Ik kon eerst helemaal niet komen kijken en mocht daarna niet opspringen als er wat op het veld gebeurde. Ik moest daar echt aan wennen. Dat ik van De Blauwe Brigade een fruitschaal heb gekregen, zegt alles over hoe wij hier op de club met elkaar omgaan.”
Kritisch op het spel is ze zelden. “Ik kijk altijd met een roze bril naar mijn cluppie. Natuurlijk baal ik als we hebben verloren, maar ik probeer me altijd te focussen op het positieve. Niet alleen bij ZZ trouwens. Ik zie altijd de kleur in het leven.”
De vonk
Hoewel Henriëtte namens De Clercq Advocaten sponsor is vanaf 2006-‘07, duurde het ruim vier jaar voordat de vonk echt oversloeg. “Met kleine kinderen thuis had ik weinig gelegenheid om op zaterdagavond een wedstrijd te bezoeken. Dat veranderde toen zij ouder werden. Samen met André ging ik in het seizoen van 2010/’11 voor het eerst kijken. We waren direct verkocht en gingen vanaf dat moment steeds vaker. We vielen met het kampioenschap met de neus in de boter en hebben dit ook groots gevierd op het stadhuis.”
“Ik vind het prachtig dat de oprichters Marcel, Theo en Tjeerd direct vanaf het begin aankondigden dat we binnen vijf jaar kampioen zouden worden”, vervolgt Henriëtte. “Het is nooit mijn stijl geweest om hoog van de toren te blazen, maar ik heb er wel van geleerd. Als je ergens een vlag plant, dan is alles bereikbaar.”
In 2014 trad ze ook toe tot het bestuur. “Ik vind het een voorrecht dat ik dit mag doen. Bovendien vind ik dat wij als bedrijf iets terug moeten doen voor de samenleving. ZZ Leiden vind ik een heel mooi doel. Ik vervul mijn taak met veel plezier. Het is altijd pret samen met de mannen, al zou er natuurlijk nog een vrouw bij moeten komen in het bestuur.”
Gemakkelijkste taak
“Ik heb de gemakkelijkste taak. De andere bestuursleden doen veel meer”, zegt ze eerlijk. “Als er juridisch iets speelt, kom ik in actie. Bovendien ben ik een mediator wanneer er een keer onenigheid is. Dit is een rol die mij goed ligt. Ik ga elk gesprek aan met respect voor de ander, maar schroom niet om de waarheid te zeggen. Ik kan op een betrokken manier heel duidelijk zijn.”
Binnen ZZ Leiden is ze ook verantwoordelijk voor de werkvergunningen van de spelers uit het buitenland. “Het is niet ingewikkeld. De aanvragen zijn steeds hetzelfde, alleen de persoonlijke gegevens verschillen. Mijn secretaresse Wilma Terpstra doet het meeste papierwerk. De eer moet dus vooral naar haar gaan. Ik snap dat veel mensen het storend vinden dat het vaak zo lang duurt voordat een nieuwe speler in actie mag komen. We zitten er echter bovenop. De IND (Immigratie- en Naturalisatiedienst red.) is er juist trots op hoe snel alles gaat, dus we moeten accepteren dat het echt niet vlugger kan.”
1574
Ook bij de verhuizing naar 1574 speelde Henriëtte een rol. Ze is voorzichtig in het kiezen van de juiste woorden hierover. “Laat ik zeggen dat elke verhuizing moeilijk is. Daar verkijk je je op. Ik ben ervan overtuigd dat de gemeente alles naar eer en geweten doet, maar ze maken het ons niet gemakkelijk. Echt voor alles wat wij willen, moeten we betalen. Neem de banners van de spelers aan de muur. Het was toch mooi geweest als we dit van de gemeente hadden gekregen? Ze mogen best wat vaker laten zien dat de stad trots is op de helden van ZZ. Ze behandelen ons als een professionele club en dat zijn we natuurlijk ook. Maar ze moeten niet vergeten dat echt alles rondom de club door vrijwilligers wordt gedaan.”
“We moeten als club ook zorgen voor een goede ontvangst in de businessclub, want zonder sponsoren is er geen ZZ Leiden”, vervolgt Henriëtte. “We doen flink ons best om de gemeente daarvan te overtuigen. Dat gaat echter niet vanzelf. Gelukkig wordt dit, net als de sfeer in de hal, elke week beter.”
Helden van de vloer
Haar liefde voor de club zit diep. Ze is daarom niet te beroerd om haar handen uit de mouwen te steken. “Ik blijf na een wedstrijd wel eens hangen om te helpen met het verwijderen van de vloer. Deze vrijwilligers zijn naar mijn mening echte helden. Bij deze club leeft enorm dat we het met elkaar moeten doen.”
Naast haar rol bij ZZ Leiden vervult Henriëtte ook andere bestuurlijke taken. Mede daardoor kreeg ze in 2018 de titel ‘De machtigste van Leiden’. Zo is ze ook de voorzitter van de Raad van Toezicht van de Stichting Pieterskerk Leiden Pieterskerk. Marcel Verburg is daar haar financiële man in het bestuur. “Daar zijn de rollen dus omgedraaid en heb ik de leiding. Na al die jaren van samenwerken zijn wij nog steeds heel goed samen.”
Afscheid
Hoewel ze pas 60 jaar is, neemt ze aan het einde van dit jaar afscheid als advocaat bij De Clercq Advocaten om ruimte te maken voor jong talent. Ze blijft echter bij het bedrijf betrokken voor mediations en intervisie. Eerst gaat ze echter genieten van een tussenjaar. “Ik zie wel wat er dan op mijn pad komt. Ik zou het bijvoorbeeld geweldig vinden om zelf weer eens te gaan basketballen. Dat heb ik sinds de middelbare school niet meer gedaan. Misschien moet ik maar eens beginnen op een pleintje in de buurt.”
bestuur Eredivisie henriettevanbaalen interview inthespotlights vrijwilligers
