Zorg en Zekerheid Leiden-Landstede Basketbal

Thriller brengt Leiden in halve finale

LEIDEN - Het was bizar, meeslepend en vooral ongekend bloedstollend, maar in een krankzinnige wedstrijd waar alles op en aan zat, trok Zorg en Zekerheid Leiden dinsdagavond in een kolkende Vijf Meihal uiteindelijk de halve finale over de streep in de derde en beslissende wedstrijd tegen Zwolle. In een thriller die zijn weerga niet kende, leidde vooral DeJuan Wright zijn ploeg naar een 61-57 zege en mag Leiden over twee dagen al aantreden tegen Groningen in de halve finale om het landskampioenschap.

Aan werkelijk alles was te merken dat de belangen groot waren –lees: do or die- en dat de spanning greep hield op beide ploegen. Met een belabberd schotpercentage aan beide kanten en bovendien meer fouten dan fatsoenlijke aanvallen hielden Zorg en Zekerheid Leiden en Landstede Basketbal elkaar zoals al zo vaak in bedwang. Josh Duinker raakte één vrije worp als opening, Zwolle maakte er vervolgens 1 op 4. Een driepunter van DeJuan Wright bracht Leiden weer op voorsprong, waarna Duinker de enorm enthousiaste Vijf Meihal verder op gang bracht.

Maar zo snel als het kwam, was de vorm ook weer verdwenen. Het werd 8-3, maar scores van Justin Stommes en twee keer Kenrick Zondervan brachten Landstede weer op voorsprong. Een ultieme poging van Worthy de Jong in de zoemer van het eerste kwart bracht Zorg en Zekerheid op een minieme voorsprong bij 12-10. Getuige de schotpercentages van rond de 20 procent bij beiden bleef de spanning een grote rol spelen in het geheel. Leiden kreeg wat meer grip aan het begin van het tweede kwart. Die grip werd gevoed door een onnodig harde fout van JT Tiller op Wright. Het leverde de Zwolse Amerikaan een onsportieve fout op. Daar profiteerde Leiden optimaal van met rake strafworpen voor Wright en een score van Duinker voor 18-10.

Die voorsprong had naast een wat beter schot vooral te maken met de enorme hoeveelheid aan aanvallende rebounds die Leiden mocht pakken door vooral Duinker en Kevin Thompson. Die laatste kreeg voor de zoveelste keer een technische fout na een persoonlijke fout wegens aanmerkingen. Nikki Hulzebos profiteerde niet, Stommes deed dat wel, waardoor het toch weer gewoon een nagelbijter was. Het bleef enorm dicht bij elkaar en het stond bol van de spanning bij de ploegen, maar klaarblijkelijk ook bij de scheidsrechters die hun handen vol hadden aan spelers en coaches. Leiden bleef tot aan de rust spelen zoals eigenlijk al het hele seizoen het geval. Redelijke aanvallen werden afgewisseld met onbegrijpelijke fouten en missers.

Toon van Helfteren nam een time-out toen het verschil weer helemaal dichtgetimmerd was tot groot plezier van de grote groep luidruchtige Zwollenaren. De ploeg van Herman van den Belt had wel één probleem, waar het reboundoverwicht al flink in Leids voordeel begon uit te vallen, pakte de lange Zondervan ook nog eens zijn derde fout halverwege kwart twee. En het werd heter en heter in de Vijf Meihal. Mohamed Kherrazi en Stommes kregen na een opstootje beiden een technische fout, waarna Mike Schachtner even de ellende van zich afschoot met een prachtige bom. Maar het bleef in grote delen van het duel apathisch en chaotisch. De inzet en de passie droop er vanaf, maar dat ging ook direct ten koste van de kwaliteit.

Zwolle kwam vlak voor rust door twee fouten van het arbitrale trio, dat het allemaal even niet meer in de hand had, weer op voorsprong. Eerst stond Stommes overduidelijk over de lijn met de bal, waarna Holden Greiner een even zo heldere loopovertreding maakte. Het mocht allemaal en Greiner drukte af voor drie. De stand bleef na 20 minuten passie en vooral heel veel adrenaline volkomen in evenwicht bij 27-27. Simpelweg schoot Zwolle net wat beter dan Leiden dat met 23 procent (9 op 39) dramatisch voor de dag kwam in de eigen hal. Zo schoten Kherrazi en Sean Cunningham 0 op 5 en zowel Wright, Schachtner als Whit Holcomb-Faye slechts 1 op 5 van het veld. Daarmee stokte het aanvallend vermogen volkomen en haalde eigenlijk alleen Duinker een enigszins acceptabel niveau.

In de tweede helft was het spelbeeld niet heel veel anders, maar kwam Leiden nu wel wat structureler aan scoren toe. Wright met vijf vrije worpen en een ongekend fenomenale actie naar de ring en Schachtner met zes punten in die fase waren de motoren van een oplopende voorsprong voor Leiden bij 40-33. Waar het publiek er massaal een fantastisch feestje van maakte, hield de thuisploeg nu de voorsprong eens even vast. De Jong maakte met een tip-in 44-37 en met een van zijn toverballen maakte hij ook 46-37.

En zoals het dan in basketbal kan gaan, zat ineens alles mee bij Leiden. Tiller verspeelde de bal en tikte Cunningham aan. Dat had hij beter niet kunnen doen, want na zijn eerdere onsportieve fout mocht Tiller met een tweede onsportieve fout gaan douchen. Maar waar misschien wel de genadeslag in de lucht hing, miste Cunningham vervolgens de twee vrije worpen en verspeelde Leiden de bal, waardoor het verschil binnen de tien punten bleef hangen aan het einde van het derde kwart en de d-fout eigenlijk een averechts effect leek te hebben.

Leon Williams die zichtbaar last had van zijn eerder opgelopen blessure, scoorde vroeg in het laatste kwart en Zwolle rook nog één keer, terecht, bloed. Omdat ook Stommes scoorde, was er bij 47-41 alles mogelijk in een inmiddels finalewaardige sfeer in de kolkende hal. Omdat Williams scoorde en De Jong nog maar eens een bal verspeelde, had Zwolle het momentum. Waar een time-out misschien op zijn plaats had geweest, modderde Leiden door en nadat Ewoud Kloos er ook nog 48-47 van maakte, was een nieuwe thriller geboren. Pas nadat Greiner Zwolle zelfs weer op voorsprong zette bij 48-49, nam Van Helfteren een time-out.

Maar het ging helemaal fout. Greiner en Kloos maakten 50-54 en Thompson kreeg zijn vijfde fout aangesmeerd door Kloos. Van Helfteren nam zijn laatste time-out na een 4-17 run van Landstede. Pas bij 0-11 op rij scoorde Wright met een mini-dunk en beging Zwolle een 24 seconden overtreding. Twee missers volgden over en weer en opnieuw de levensbelangrijke Wright trok zijn ploeg uit het slop. Met een wederom onnavolgbare score op een fout van Zondervan bracht hij Leiden weer op 54-54. De vrije worp ging mis, maar Kherrazi pakte een belangrijke aanvallende rebound.

Stommes pakte daardoor zijn vijfde fout en bracht weer Wright op de vrije worplijn. Een enorme foutenlast en het missen van Tiller en Stommes trokken een zware wissel op Landstede dat op zijn laatste benen liep. Het werd 56-54 omdat Wright niet faalde en met iets meer dan 1.30 op de klok nam Zwolle een time-out. In een heksenketel van jewelste veroverde Leiden vervolgens de bal door keihard werken en een steal van natuurlijk weer Wright. De Amerikaan miste met minder dan een minuut wel een op het oog simpele lay-up, maar dat deed Williams daarop ook. Maar het was natuurlijk weer Wright die zijn nu al verworven heldenstatus nog eens kracht bijzette met een cruciale score voor 58-54 en 19 seconden te spelen.

En nog was het niet gedaan. Greiner raakte na de laatste Zwolse time-out razendsnel een bom voor 58-57 en Schachtner miste een vrije worp, waardoor Zwolle de laatste aanval had bij 59-57. Maar Williams gooide in paniek de bal in handen van Holcomb-Faye, die de trekker wel overhaalde met 5 seconden op de klok. Het feestje kon losbarsten, maar ongetwijfeld niet voor lang. Leiden zal uit een heel wat beter vaatje moeten tappen om het ook het sterke Groningen lastig te maken. Donderdag is de eerste wedstrijd in de Martiniplaza, waarna het circus zich zaterdag naar Leiden verplaatst. Desondanks was de opluchting over het bereiken van toch ‘gewoon’ de halve finale wel enorm.