ALMERE - Toen de blauwwitte ZZ-bril was afgezet en de cijfers op het scorebord van het Almeerse Topsportcentrum nog even door een neutrale bril werden bekeken, moest eerlijkheidshalve worden gesteld dat Omniworld het Zorg en Zekerheid niet echt moeilijk had gemaakt op weg naar de 66-85 overwinning. Maar dat mocht de pret, na acht nederlagen op rij, natuurlijk niet drukken en té veel de nadruk leggen op de zwakke prestatie van de polderploeg, zou onrecht doen aan het knappe werk van de Boom-formatie.

De wedstrijd in de mooiste sporthal van Nederland, die na afloop niet leeg hoefde te stromen, omdat-ie dat de hele avond al was met minder dan 150 toeschouwers, had aan Leidse kant namelijk veel weg van M*A*S*H*, Episode 11. Starring: Sjors Besseling (knie en griep), Vincent Krieger (enkel), Nick Curtis (oog en nog altijd een beetje enkel) en de supporting cast met de niet honderd procent fitte JS Nash (knie), Frank Schaftenaar (knie) en Aron Royé (duim).

Maar de legerleiding, bestaande uit Ivo Boom en Alwin van der Pluym wist de manschappen toch goed te motiveren, de medische staf maakte overuren en wie kon spelen, moest aan de bak. Er waren dan de afgelopen weken wel een paar slagen verloren, maar de oorlog is nog lang niet afgelopen. En als dan een vijand je een beetje extra ruimte geeft, wordt dat in dank aanvaard. ZZ Leiden snakte naar een overwinning en greep de kans met beide handen aan.

Over Omniworld kun je in feite kort zijn. Er zal drastisch iets moeten veranderen in Almere, want anders wordt de ploeg van Marco van den Berg en zijn assistent Cees van Rootselaar het lachertje van de eredivisie. Maar wat kan er veranderen? De technische staf is ook verantwoordelijk voor de nationale ploeg en schreeuwt van de daken, dat het anders moet. Dat er minder Amerikanen moeten spelen en dat er beter moet worden opgeleid.

Hoe je er ook over denkt (over dat opleiden is iedereen het eens, maar verder...), Van den Berg en Van Rootselaar doen er het Almeerse basketballpubliek geen plezier mee. Als dat publiek tenminste bestaat, want sinds de opening van het Topsportcentrum zijn de tribunes bij de wedstrijden van Omniworld vrijwel leeg en het was dus veel verstandiger geweest als het fraaie bouwwerk in Almere-Poort als toekomstige locatie was beschouwd en het knusse Waterwijk - waar ook nimmer meer dan 400 mensen kwamen kijken - voorlopig de thuishaven was gebleven.

Hoe mooi ook, een lege hal is een deprimerend decor voor een sportman. Wie tijdens de wedstrijd naar Brandon Griffin keek, zag bijvoorbeeld aan diens lichaamshouding dat hij het helemaal niet meer naar zijn zin heeft. Hij begon het seizoen prima en werd door kenners genoemd bij de beste Amerikanen in de competitie.

De vaak prima verdediging van ZZ Leiden en dan vooral Johan Kuijper (foto) en David Chiotti hadden geen enkel probleem met Griffin, die dan nog wel een krappe double-double haalde (twaalf punten, tien rebounds), maar geen moment zijn al aangemeten status kon waarmaken.

Omniworld bleek precies twee minuten klaar voor deze wedstrijd. Leiden startte ongelukkig en het was snel 8-2. Er daarmee is het positieve verhaal voor Omniworld verteld. De Leidse machine ging draaien, er volgde een 0-13 voor een 8-15 tussenstand en eigenlijk heeft de ploeg van Ivo Boom daarna nooit meer ongerust achterom hoeven te kijken.

Het zou een perfecte wedstrijd worden om het eerste kwart van de competitie mee af te sluiten. Iedereen kon zijn ding doen en deed dat ook. Johan Kuijper buffelde lekker onder de borden, David Chiotti bewees dat zijn 3 op 13 van afgelopen zaterdag een slippertje is geweest en kwam met een keurig percentage tot 21 punten en JS Nash kon bewijzen dat hij goed kan schieten. Hij mikte vier van zijn zes driepunters raak. Dat ondanks het feit dat hij af en toe het spel moest verdelen.

Niet als eerste man, zoals zaterdag tegen West-Brabant, want Aron Royé was terug, al was het met nog flink wat tape om de gekneusde duim. De onfortuinlijke jeugdinternational leek kort voor het einde een nieuwe blessure op te lopen, maar dat viel gelukkig mee. Hij kwam even verkeerd terecht, waardoor hij een krampaanval kreeg in zijn linkerbeen.

Na de 0-13 tussensprint controleerde ZZ Leiden de wedstrijd. Nog twee keer kwam het verschil even onder de tien punten, maar Omniworld werd in die gevallen weer keurig op afstand gezet door eerst een driepunter van Frank Schaftenaar - heel ver op de weg terug en nuttig tegen Omniworld - en vervolgens door eentje van Nash.

Natuurlijk was de Leidse aanhang - daardoor was er nog een beetje reuring in de tent - niet gerust op de goede afloop. De laatste wedstrijd ging het ook lang goed, maar duurde het net allemaal even te lang. Daarvan was nu geen sprake. In de tweede helft zat het verschil voortdurend in de ‘double digits', boven de tien dus en kwam de derde seizoenzege eigenlijk nooit in gevaar.

JAN VAN DER NAT

Meer nieuwsberichten