Met 72-91 viel de nederlaag tegen Matrixx Magixx te fors uit. Maar onlogisch was het verlies tegen de bekerfinalist van aanstaande zondag niet. Of je het linksom of rechtsom bekijkt: het is in feite heel eenvoudig. Zonder JS Nash en Nick Curtis en met een slechts halffitte Donald Wilson komt Zorg en Zekerheid op dit moment gewoon kwaliteit te kort om tegen een goede ploeg als Matrixx echt een kans te hebben. Drie kwarten ging het naar behoren, maar de ploeg van Ivo Boom moest veel, heel veel geven om in het spoor van de Nijmegenaren te blijven. Daarvoor moest in de slotfase de tol worden betaald. In de laatste zeven minuten liep het verschil op van 7 tot 19 punten. Dat was meer dan ZZ Leiden verdiende. 

Matrixx Magixx was dit seizoen al drie keer eerder in de Vijf Meihal. In de aanloop van de competitie voor een oefenwedstrijd, voor het reguliere duel en voor de wedstrijd in de derde ronde van de beker. Drie keer was het een close game. De test ging met 93-98 naar Matrixx, het competitieduel werd door ZZ Leiden gewonnen met 75-74 en de Nijmegenaren bekerden verder via 71-75 winst. Als je dan de laatste weken niet echt lekker in je vel zit en bovendien een paar dagen later de bekerfinale (tegen Hanzevast) moet spelen, is het logisch dat de knieën wat knikken als je de Vijf Meihal betreedt.

Matrixx had dan ook moeite om in de wedstrijd te komen en trof het eigenlijk nog dat ook Zorg en Zekerheid in de eerste minuten maar moeilijk de richting kon vinden. Daardoor was het na vijf minuten pas 4-6. De wedstrijd werd letterlijk op gang geschoten door Donald Wilson. De Amerikaan heeft klaarblijkelijk een extra kick nodig om aanvallend tot grote hoogte te stijgen. Onlangs in Zwolle deed hij dat met zes driepunters en in totaal 29 punten op de dag dat zijn vriendin haar vakantie in Nederland afsloot. Donderdag knalde hij vier driepunters binnen in een tijdsbestek van nog geen zes minuten. De kick dit keer? Op de tribune zat zijn vader. Donald Wilson sr. wilde wel eens met eigen ogen zien, wat zijn zoon uitvreet in dat verre Nederland.

Mede door de driepunters van Wilson zat Zorg en Zekerheid in die fase lekker in de wedstrijd. Opvallend was wel dat Shelton Colwell zich niet met het scoren bezighield. Hij zou zelfs zijn eerste puntje pas maken op 1:40 van het rustsignaal. Maar er is meer te doen in het veld. Rebounden bijvoorbeeld en daarin was Colwell in de eerste helft beter dan wie ook in het veld. Tien terugkaatsers haalde hij naar beneden en gaf daarnaast nog eens twee puntgave assists, zodat anderen de punten konden maken, die ZZ Leiden in de race hielden.

Bij rust was het dan ook 35-38 en dus een open wedstrijd. Maar zoals in de inleiding al gezegd: als Ivo Boom momenteel naar zijn bank moet, dan levert ZZ Leiden te veel kwaliteit in. En hij moest dat vrij snel, omdat Aron Royé in no-time twee fouten aan zijn broek had en Johan Kuijper halverwege zelfs al op drie stond. Jeremy Ormskerk speelde - als vervanger van Royé - wel met wat meer passie dan de laatste tijd, maar is nog ver verwijderd van de vorm, die hij bijvoorbeeld aan het begin van het seizoen haalde.

Voor Johan Kuijper is er eigenlijk geen alternatief. Als hij naar de bank moet, dan moet de ploeg - met bijvoorbeeld Edwin Engelhart als vervanger - anders gaan spelen. Matrixx had nogal wat moeite met de langste man in de eredivisie. Je verwacht dat hij vooral onder de ring voor oorlog kan zorgen, maar daar mist hij vaak de simpelst ogende ballen, terwijl hij met een kort schotje veel succesvoller is en bijvoorbeeld ook scoorde met een heerlijke, onvervalste baby-hook als ware hij Shaquille O'Neal.

Met de basisopstelling, zoals die de laatste wedstrijden noodgedwongen is (Royé, Besseling, Kuijper, Colwell en Wilson), ging het allemaal nog wel redelijk met ZZ Leiden. Wilson viel naarmate de wedstrijd vorderde terug, maar dat was natuurlijk geen wonder met een enkel, die eigenlijk rust nodig heeft, maar die niet kan krijgen zo lang Nash en Curtis in burger op de bank zitten. Shelton Colwell werkte zich uit de naad, ging meer scoren, bleef rebounden en vooral assists uitdelen (zes in totaal). Maar heel langzaam zag je de ploeg toch inzakken.

Het verschil bleef echter hangen rond de zes punten en dus was er nog altijd hoop op even de boost, die Zorg en Zekerheid naast en mogelijk voorbij de Nijmeegse ploeg kon krijgen. Dat wilde echter maar niet lukken. Het kleinste verschil werd vier, na een dikke minuut in het vierde kwart, via een score van Colwell op aangeven van Engelhart. Het publiek geloofde er in, stond op omdat het nu eenmaal voor Leiden is en altijd zal blijven, maar kon het team niet over de streep trekken. Vier minuten later viel het doek, toen Ryan Sears na een steal Mohammed perfect aanspeelde en Matrixx het verschil opvoerde tot boven de tien: 63-74.

Als de lucht uit een lekke band, spoot het laatste beetje geloof uit de ploeg. Ivo Boom wenste zijn beste mensen niet langer te laten lijden en ging naar het eind van zijn bank voor de spelers, die het karwei mochten afmaken op de plekken van Colwell en Wilson, die hopelijk volgende week zaterdag weer kunnen rekenen op hun maatje Nick Curtis. Nog ruim een week zou voor hem genoeg moeten zijn. Zorg en Zekerheid snakt naar een overwinning, die wat lucht geeft nu de concurrentie (gelukkig) ook blijft verliezen.

Meer nieuwsberichten