GRONINGEN - Winnen van Hanzevast Capitals in Groningen is niet veel ploegen gegeven. Maar Zorg en Zekerheid flikte het op zo maar een doordeweekse dinsdag en won met 73-79. Het was 38 minuten lang 'anybody's game', maar in de laatste twee minuten kregen vijf 'Leienaars' 2170 Groningers stil. Zó stil zelfs dat de teleurgestelde fans de tribunes al massaal verlieten, voordat het eindsignaal had geklonken. De nederlaag tegen het in hun ogen ‘nietige' ZZ Leiden viel ze rauw op het dak, juist nu er weer een beetje hoop gloorde na de overwinning van zondag in Bergen op Zoom.

Maar de overwinning van ZZ Leiden - of zoals u wilt de nederlaag van Hanzevast - was dik verdiend. De ploeg van Ivo Boom speelde niet heel goed, maar wel een stuk beter dan Hanzevast.  Nash, Curtis en Wilson waren, hoewel ze de komende tijd nog wel wat extra zorg nodig hebben, weer beschikbaar en met vooral Nash in goeden doen (zes op zes tweepunters en drie driepunters)  gaf ZZ Leiden nooit toe aan de thuisploeg, ook niet toen direct in het vierde kwart de grootste voorsprong voor de thuisploeg op het scorebord stond bij 63-55.

Dat is in een basketballwedstrijd het moment van buigen of barsten. ZZ Leiden voelde niets voor dat laatste en was er bijna zeker van dat er iets te halen viel in Martiniplaza. De ploeg schakelde een tandje bij en in één ruk schoten ZZ's beste man JS Nash (foto), David Chiotti met een dunk, nogmaals Chiotti en Donald Wilson de ploeg weer naast Hanzevast: 63-63 en maakte iedereen zich op voor een heerlijk slotgevecht, dat recht zou doen aan deze wedstrijd, waarin het verschil dus nooit groter was dan die acht punten uit de eerste minuut van het vierde kwart.

Er zijn de afgelopen dagen door verzorger Cees Damen en de mannen van Paulides+Partners overuren gemaakt om het Amerikaanse trio fit te krijgen. Zaterdag lukte dat allemaal nog niet, maar een hele serie extra behandelingen in combinatie met ontstekingsremmers voor Nash, zorgden voor een klein medisch wonder. Alle drie waren fit genoeg om het parket van Martiniplaza op te stappen. En dat zal ongetwijfeld wat jaloerse blikken hebben opgeleverd, want  aan Groningse kant zaten Niels Meijer, Kit Rhymer en Jovan Zdravkovic in burger op de bank, terwijl Emi Morales in zijn vaderland Spanje vertoeft, ten einde zijn voetkwetsuur op te lossen.

Het zijn - daar moet je eerlijk in zijn - natuurlijk aderlatingen, die geen enkele ploeg zich kan permitteren. ZZ Leiden mocht dan zonder drie Amerikanen en Sjors Besseling door enorme inzet van de rest een behoorlijk resultaat halen tegen MyGuide, zoiets flik je niet dag-in-dag-uit. Hanzevast hoopt misschien zaterdag in het bekerduel tegen MyGuide of anders volgende week weer over Meijer te kunnen beschikken, maar de status van de anderen is nog onduidelijk. Natuurlijk kun je blijven roepen dat het allemaal in de playoffs moet gaan gebeuren, maar nauwelijks in de ideale samenstelling spelen is geen goede aanloop voor het naseizoen.

Voor ZZ Leiden waren het - op weg naar die playoffs - natuurlijk twee bonuspunten, die dinsdag werden opgehaald in Groningen. Althans, die conclusie zou een logische zijn, zeker als je de wedstrijd niet hebt gezien. Want zoals gezegd, ZZ Leiden deed geen moment onder voor de Groningse ploeg, die op weg naar een 16-9 tussenstand het duel opende met vier driepunters. Die bommen waren nodig, omdat  Johan Kuijper onder het bord een paar de bal weg mepte als een lastige vlieg.

Het  zat onder de borden de hele wedstrijd goed bij ZZ Leiden. Het totale reboundduel werd gewonnen met 47-43, Curtis en Chiotti kwamen uit op respectievelijk 15 en 14 met voor ieder liefst zeven aanvallende terugkaatsers, een ‘stat' waar een totaal uitrolde van negentien, hetgeen behoorlijk veel is voor Leidse begrippen. En daar kwam nog eens vijf geblokte schoten bij van Johan Kuijper. Het tekende de niet-aflatende inzet van de ploeg, hetgeen nu eenmaal een eerste vereiste is.

Hanzevast-coach Pep Clarós klonk bijna jaloers, toen hij Leiden complimenteerde met de winst, maar vooral met de inzet. ‘Zij wilden winnen, wij kennelijk niet', verklaarde hij het bij vlagen slappe spel van zijn team. Want ondanks het gemis van een aantal spelers, had er voor de thuisploeg meer in moeten zitten. Tenslotte blijft er altijd nog een puik ploegje klasbakken over met Guido Grünheid, Alton Mason, Kevin Melson, Dwayne Archbold, Pavel Englicky, Raoul Heinen en Rogier Jansen. Maar dat gezelschap is toch niet zo goed, dat ze met wat minder inzet gewoon eventjes een wedstrijd gaan winnen. Ook niet van ZZ Leiden.

Dat moet ze toch duidelijk zijn geworden, toen het van 16-9 heel snel  18-16 werd aan het einde van het eerste kwart en ZZ Leiden ook in de tweede periode goed terugkwam van een achterstand om met 34-35 positief te gaan rusten. Het was de eerste Leidse voorsprong in de wedstrijd en die bleef in de tweede helft even, omdat Vincent Krieger, Mick Burger en weer Krieger lieten zien, dat het maken van driepunters niet was voorbehouden aan Hanzevast.

Als een jojo schoot het daarna heen en weer. Om de beurt pakten beide ploegen de leiding. Mede omdat heel vaak een foutje onmiddellijk werd gekopieerd door de ander, waardoor een echt gat achterwege bleef. Ook uiteindelijk in het vierde kwart, waarin het op 1:10 van het einde 73-73 was en het publiek het zittend niet meer uithield. Opgehitst door een stier met breakdance-kwaliteiten probeerden 2170 mannen en vrouwen hun ploeg naar de winst te schreeuwen.

Maar zoals gezegd: de spelers van ZZ Leiden leken het totaal niet te horen. Via een vrije worp van Curtis en een dunk van Wilson werd het 73-76, kreeg Hanzevast vervolgens de bal niet in het netje en graaide Curtis zijn laatste, maar meest cruciale rebound weg. Voor het publiek, dat toch al stond, reden om richting trappen te schuifelen en de laatste drie Leidse punten (alle uit vrije worpen) te laten voor wat ze waard waren.

JAN VAN DER NAT

Meer nieuwsberichten