Zorg en Zekerheid is van de laatste plaats af. En niet alleen maar op onderling resultaat, nee, na de 76-85 overwinning in Almere is de ploeg van Ivo Boom twee punten los van Omniworld en kan er naar boven worden gekeken. Daar staan nu de ploegen, die de volgende doelen zijn van de coach van ZZ Leiden. Want je kunt veel waardering krijgen, je kunt volle zalen trekken, clichés als hekkensluiter en rode lantaarn laat elke coach het liefst aan zich voorbij gaan.

Omniworld-huisfotograaf Gijs van Nielen maakte zaterdag een reportage
(ZIE ONDER FOTO'S)

Terwijl de spelers van een welverdiende korte vakantie genoten, kroop assistent-coach Alwin van der Pluym op de tribunes bij de Haarlem Basketball Week, ondermeer om te kijken naar Omniworld-BCI Edge. In die wedstrijd zag hij Derek Paben, de Amerikaan van Omniworld, negen (!) driepunters binnenknallen. Hij wist toen één ding zeker: Paben mocht die kans tegen ZZ Leiden niet krijgen.

Maar degenen die naast Van der Pluym die wedstrijd in Haarlem ook hadden gezien, sloeg de schrik toch even om het hart, toen de rossige Amerikaan er al in de eerste vijf minuten twee in had liggen. ‘Dat was tegen onze zone-press, zouden Boom en Van der Pluym later zeggen. Er moest tegen Paben geswitcht worden en dat gebeurde daarna.'

En het gebeurde zó goed, dat Paben in de rest van het spel nauwelijks nog voorkwam. Hij pakte wel wat rebounds, maar zijn schoten waren niet meer in de richting en zijn voornaamste daad was kort voor tijd het ophalen van zijn vijfde fout.

De technische staf had ook nog eens nadrukkelijk gewezen op het belang van dit duel. Bij verlies zou ZZ Leiden worden vast getimmerd op de bodem van de eredivisie en er bovendien onderling beroerd komen voor te staan tegenover Omniworld.

De ploeg begreep de boodschap, liet zich in het begin wel even aftroeven door Paben en de weer herstelde Mike Nahar, maar verloor Omniworld niet uit het oog. Het gaatje werd maximaal zes punten, maar ook toen werd er hard gewerkt in de verdediging en daar zou de basis liggen voor de overwinning. Mike Nahar was weliswaar moeilijk te bespelen, maar de rest werd goed verdedigd door onder het bord Shelton Colwell en de prima en zeer nuttig spelende Nick Curtis en op de kop door fieldcaptain JS Nash en de watervlugge Donald Wilson.

Tegen het einde van het eerste kwart ging het ook aanvallend beter lopen en ZZ Leiden sloot op het tien-minutensignaal bij: 21-21. Vlak daarvoor liep Nash een technische fout op, omdat hij een opmerking maakte over de volkomen onterecht loopfout (de bal was los!), die hem was aangesmeerd.

De wijze waarop de aansluiting tot stand kwam gaf vertrouwen en ZZ Leiden ging door in het tweede kwart en deelde de eerste tik uit via een driepunter van Nash, direct gevolgd door een steal en een score van Curtis. Opeens was er een gat van zeven punten in Leids voordeel, tot grote vreugde van de vijftig meegereisde supporters, die het bioscooppubliek in Almere (300, niet meer) liet zien hoe je sport ook kunt beleven.

Het was voldoende om de rust te halen met een voorsprong, hoewel ZZ Leiden ook wat moeite had met de Turner Trofholz, de nieuwe Amerikaan van Omniworld, een speler met handige bewegingen en power. Maar ZZ Leiden controleerde de wedstrijd in die fase. Steeds als Omniworld dichtbij of zelfs gelijk kwam, volgde er een tussensprint. Zoals van 45-45 naar 45-52 via Nash (3), Colwell en Ormskerk.

Aan het einde van het derde kwart had er een flink verschil op het scorebord moeten staan, maar op 52-61 liep de laatste Leidse aanval mis en reageerde Tony Miller aan de andere kant met een driepunter in de buzzer: 55-61.

In het vierde kwart had ZZ Leiden aanvankelijk geen antwoord op de Tjoe de Paula Show. Hij was het die Omniworld in de wedstrijd hield door tussen 59-63 en 72-72 elf van de dertien punten te maken.

Het weggeven van de voorsprong had Ivo Boom even doen schrikken. ‘Ja, ik dacht: het zal toch niet wéér gaan gebeuren?' Het vreemde was dat hij redelijk alleen stond in die mening. De Paula moest de kar trekken voor Omniworld, omdat alle andere wielen waren weggezakt in de modder en ZZ Leiden putte vertrouwen uit vijf aanvalsrebounds op rij.

De ploeg hield zijn hersens er bij en kwam zó sterk uit die fase tevoorschijn, dat de scores van Curtis, Colwell en Ormskerk naar 72-78 de knock-out betekenden voor de ploeg uit de polder. Trofholz en Nahar voerden hun totaal nog wel wat op, maar het was Zorg en Zekerheid dat de dienst uitmaakte in de slotfase.

Een knappe prestatie, temeer omdat het team niet helemaal compleet en fit was. Mick Burger lag ziek thuis, Edwin Engelhart was ook grieperig, maar steunde als captain zijn team, Johan Kuiper had last van een hamsting, maar maakte toch acht nuttige minuten en ook Paul van der Meer had last van een blessure. Van de rest werd dus nog meer verlangd dan normaal en dat kwam er ook uit.

Het is te hopen dat iedereen snel hersteld, want er komt een pittige week aan met drie wedstrijden in zes dagen, donderdag te beginnen met de thuiswedstrijd tegen landskampioen en koploper EiffelTowers.

JAN VAN DER NAT

Meer nieuwsberichten