Onzelfzuchtigheid, mentale hardheid en geen smoesjes… Het zijn zo maar een paar van de kernwaarden van de jeugdopleiding van UBall.

Wanneer je hun website opent staan ze bovenaan pontificaal in beeld. Je kunt er niet omheen! Dit ondervond ook het Leidse U20-team afgelopen zaterdag aan den lijve.

Na een prima reeks van wedstrijden waarin de jonge mannen van Zorg en Zekerheid Leiden de weg naar boven weer hadden ingezet en bivakkeerden rond de vijfde plaats van de ranglijst, was het afgelopen zaterdag de beurt om in Utrecht aan te treden tegen het laaggeplaatste UBall. Een wedstrijd tegen een team, waarvan eerder dit seizoen met liefst 60 punten verschil werd gewonnen. Een uitgelezen kans dus ook om aansluiting te vinden met de bovenste vier ploegen in de strijd om  de Final Four.
Na de goede reeks van wedstrijden en de belangrijke winst op WCCA Giants twee weken geleden gebeurde echter wat je in de sport wel vaker ziet: onderschatting van de tegenstander, overschatting van eigen kunnen, een verminderde trainingsintensiteit en focus. Overmoedigheid: het werkt als een sluipmoordenaar en maakt het leven van menig trainer-coach zuur. Zo ook afgelopen zaterdag. De 84-78 nederlaag deed pijn. 
Het eerste kwart was er een van afwachten en aftasten. In plaats van direct gas te geven en de in zoneverdediging vluchtende tegenstander te overlopen, werd UBall alle tijd gegund om de verdedigende posities in te nemen. Dit resulteerde in trage aanvallen, waarin de bal te weinig rond ging en te veel individuele acties naar het bord. Erger nog was de nonchalante manier van verdedigen en het nalatige uitboxen. UBall dat overigens zonder hun geblesseerde center speelde, plukte rebound na rebound weg boven de Leidse hoofden en mocht naar hartenlust de bucket insnijden. Waar Leiden het naliet zag UBall zijn kans schoon en pakte het initiatief. Na een score werd er zelfs een full court press opgezet, die bij de gefrustreerde Leidenaars een aantal keer tot onnodig balverlies leidde .
Het tweede kwart vertoonde eenzelfde beeld. De wil om te winnen was volgens de spelers wel aanwezig, maar de rust in de koppies was ver te zoeken. Wederom te veel individuele acties aan de kant van Leiden, die tot overmaat van ramp meer dan eens een aanvallende fout opleverden. Dit tot grote ergernis van de spelers en het meegereisde publiek. Bij het rustsignaal was het UBall dat met vier punten leidde.
In de rust wordt afgesproken met een schone lei te beginnen. De jongens zijn wakker geschud, althans zo lijkt het.  Het derde kwart begint dan ook formidabel. De press van UBall wordt nu perfect weg gespeeld en ook de zoneaanval loopt gesmeerd.  De bal gaat eindelijk rond, wat resulteert in prachtig uitgespeelde aanvallen. Ook verdedigend zit het nu goed. De bucket wordt goed dichtgehouden en de rebounds zijn weer voor Zorg en Zekerheid Leiden. Binnen vijf minuten is de  achterstand van vier punten omgebogen in een  voorsprong van twaalf. De coach van UBall vlucht in een time-out en de spelers van Leiden zijn uitzinnig. Zie je…we pakken ze wel even!
Na de time out verliest Leiden langzaam de focus weer. UBall ‘knokt’ zich letterlijk en figuurlijk terug in de wedstrijd. Het vierde kwart ontaardt in iets dat lijkt op een rugbywedstrijd. UBall is hierin duidelijk de betere, vooral op het mentale vlak. De wedstrijd is beslist...geen smoesjes meer, maar hard trainen, spelen als collectief en hopen dat de concurrentie nog een puntje morst.

Meer nieuwsberichten