In het begin van de Tweede Wereldoorlog schreef Joris van den Berg zijn befaamde ‘Mysterieuze Krachten in de Sport'. Ruim vijfenzestig jaar later heeft dat boek nog niets aan kracht verloren. Dat werd dinsdagavond bewezen in Bergen op Zoom, waar Zorg en Zekerheid Leiden de beste wedstrijd van het seizoen speelde en Polynorm Giants, de nummer twee van de ranglijst, op een ongelooflijke manier de eigen zaal uitspeelde. Een onwezenlijke 60-91 stond er op het scorebord na veertig minuten, na een wedstrijd die van begin tot einde werd beheerst door de ploeg van Ivo Boom. Op een paar korte momenten na ging alles goed, vlogen de dunks de 300 toeschouwers om de oren en liep het verschil steeds verder op. Heel even, in het begin van het vierde kwart, was er nog wat hoop bij de thuisploeg na een 9-0 run, maar ZZ Leiden herstelde zich en speelde de wedstrijd heel knap uit.

Er zijn natuurlijk sinds 1941 vele hoofdstukken toegevoegd aan de ‘bijbel' van Van den Berg, maar de eclatante zege van ZZ Leiden in de Bergse sporthal Boulevard hoort daar zeker bij. Hoewel, zó mysterieus was het eigenlijk ook weer niet. De crux zat ‘m in het pittige gesprek dat Ivo Boom en Alwin van der Pluym maandagavond hadden met Shelton Colwell. Zijn wangedrag van vorige week op de training en de daaropvolgende schorsing waren daartoe de aanleiding. De Amerikaan heeft kennelijk een knop kunnen omdraaien, want hij speelde tegen Polynorm precies zoals de technische staf het graag ziet. Natuurlijk scorend, maar vooral ook spelend in dienst van het team en niet alleen voor eigen succes.

Zaterdag tegen Upstairs Weert had de ploeg het zonder Colwell moeten doen. Dat lukte qua resultaat niet, maar er was al wel een heel andere beleving zichtbaar. Die lijn werd op een druilerige, wat vreemde dinsdagavond in Bergen op Zoom doorgetrokken. Wat heet? ZZ Leiden speelde tot verbijstering van het thuispubliek én de meegereisde 25 fans de beste wedstrijd tot nu toe. Vanaf de gewonnen openings-sprongbal tot de buzzer na veertig minuten klopte vrijwel alles.

Eerste klappen, die vroeger een daalder waard waren en nu wellicht drie euro, blijven belangrijk. Ze werden uitgedeeld door Sjors Besseling met een drie- en een tweepunter. Nick Curtis volgde ook met een driepunter en bij 3-10 vluchtte Polynorm-coach Tony Vandenbosch voor de eerste keer in een time-out, waarin bleek dat hij een flink probleem had. Riley en Giles waren getroffen door een lichte griepaanval en hadden eerder op de dag hun voedsel langs de verkeerde weg het lichaam uitgewerkt.

Dat mag je als een excuus aanvoeren, omdat de West-Brabantse club zeer afhankelijk is van zijn ‘Drie Musketiers', zoals Riley, Giles en Randle liefkozend worden genoemd. Maar aan de andere kant beschikt Vandenbosch ook over de internationals Jansen, Harris en Jones, plus de Belgisch assistman Domien Loubry en de Amerikaanse Nigeriaan David Popoola en dan mag je verwachten dat zij opstaan bij een mindere dag van Amerikaanse huurlingen.

Maar dat gebeurde niet of nauwelijks en dat mag - nee, móet - voor een belangrijk deel op het conto worden geschreven van ZZ Leiden. Want om alleen te wijzen op de problemen bij de thuisploeg zou heel veel onrecht doen aan de prachtige wedstrijd, die de mannen van Ivo Boom speelden.

Nick Curtis was in het eerste kwart niet af te stoppen, maakte twaalf punten en sloot de eerste tien minuten af met een heerlijk blocked shot en een doordunk op een halve misser van Donald Wilson. De thuisploeg deed toen overigens nog redelijk mee.

Dat werd daarna anders. Waar bij ZZ Leiden alles viel, ging bij Polynorm veel mis. Nick Curtis opende het tweede kwart maar weer eens met een slamdunk op aangeven van JS Nash. De Leidse guard - veel spelend op de ‘2' - was in zijn element. Hij gaf de richting aan en de hele ploeg speelde uitstekend. Er was veel ruimte voor de aanvallen, omdat de screens goed werden uitgevoerd, hetgeen in eerdere wedstrijden vaak niet het geval was, waardoor dreiging van 24-seconden ontstond.

Curtis, Wilson en later ook Colwell leefden zich uit met dunks, de ene nog mooier dan de andere. Staat deze ploeg onder de streep voor de playoffs? En staat ons team op de tweede plaats? Het waren ongetwijfeld de vragen die de 300 op de tribunes en alles wat verder een Giants-hart had, zich stelden. Het was inderdaad niet voor te stellen.

En het ging maar door. Af en toe werd de kunstzinnigheid iets te ver doorgevoerd, maar de ploeg was dan onmiddellijk weer bij de les. Na drie kwarten was het 41-72, had Wilson een heerlijke alley oop van Nash afgerond en had Colwell gewaagd Randle op vier fouten gezet. Het kon gewoon niet meer stuk.

Maar er is dan nog altijd een vierde kwart. En je hoeft maar te denken aan de vierde periode die ZZ Leiden dit seizoen thuis tegen Woon! Aris en uit bij EiffelTowers speelde, om te weten wat er nog kán gebeuren. De 9-0 start van Polynorm deed dan ook even de wenkbrauwen fronsen. Maar meer ook niet. Je kunt toch in tien minuten geen 31 punten verspelen? Het zal misschien ooit wel gebeurd zijn, maar ZZ Leiden voelde er niets voor om ook maar een millimeter toe te geven. De rug werd nog een keer gerecht en superieur werd Polynorm duidelijk gemaakt dat er voor de Bergse ploeg dit keer niets, maar dan ook helemaal niets te halen viel.

In Leiden zou het dak van de Vijf Meihal zijn gegaan, toen Ivo Boom op 2:23 van het einde zijn hele ploeg uit het veld haalde en Jeremy Ormskerk, Aron Royé, Edwin Engelhart, Paul van der Meer en Kevin Tjin-a-Koeng de klus liet afmaken. Nu was er van sommigen een beschaafd applausje, verbouwereerd als ze waren. Het ongeloof droop er vanaf. En als je heel eerlijk bent: aan Leidse kant ook...

JAN VAN DER NAT

Meer nieuwsberichten