De speler van de maand oktober 2013 is Sean Cunningham geworden. Hij speelde in zijn 3e jaar voor ZZ Leiden waarschijnlijk een van zijn beste maanden (tot nu toe). Gemiddeld kwam hij tot 15 punten, 4.7 rebounds en bijna 3 assists. Hij kreeg 92% van alle stemmen, een terechte keuze.

Ruud Fray sprak hem eind oktober.

Sean Cunningham: ,,Hard work pays off”

,, Ik groeide op in een heel gemengde, redelijk nette buurt van Los Angeles. De leuke en spannende dingen van deze wereldstad waren in de buurt: Disneyland, Universal Studio’s, het strand met Venice Beach en meer. We waren denk ik best wel een gelukkig gezinnetje met een zus en twee broers. Daarbuiten had ik nog halfbroers en zo vanwege scheidingen, hertrouwen en dergelijke. Je weet hoe dat gaat. We hadden allemaal een goed contact hoor en daar prijs ik me gelukkig mee. Mijn oma is geboren in Roosendaal en mijn moeder in Amsterdam. Samen praatten ze Nederlands, maar verder dan een paar woordjes kwam en kom ik zelf niet.”

Sean heeft toen wel een voorliefde voor zekere Hollandse producten ontwikkeld. ,,Mijn moeder en oma haalden in een winkel van die dikke, ronde koeken met een amandel in het midden. Die importeerden ze, samen met bijvoorbeeld de onvolprezen Hollandse hagelslag,  vanuit Nederland. Het was een slag toen dat winkeltje sloot haha.” ,, Waren het toevallig rondo’s,Sean?”  ,,Ja, zo noemden ze die dingen.” (Sean wordt op 20 december 27, een goedkoper kadootje zul je niet snel vinden; het is maar een tipJ)

,,Basketball was vanaf het begin míjn sport”, gaat Sean verder, ,,Ik heb het geprobeerd: honkbal, American football en soccer, maar ze waren zo saai. Basketball heeft alles en ik merkte dat het me redelijk goed afging. Op een gegeven moment wilde ik eens proeven van het buitenland en kwam in IJsland terecht. Niet de uitkomst van een droom natuurlijk. Als kind of beginnende basketballer heb ik nooit gedacht van ,,Ooit ga ik op IJsland ballen”, maar ik er geen seconde spijt van gehad. Heel relaxte mensen met een onbeschrijflijk mooie natuur. Vanuit mijn huis keek ik uit op de rivier die verderop in zee uitmondde. Rondom ongenaakbare bergen en ongerepte natuur.”

Nadelen had het verblijf daar ook. Soms kon hij zijn huis niet uit, niet omdat een troep huilende wolven dat onmogelijk maakte, maar omdat hij zijn deur niet kon openen, omdat er anderhalve meter sneeuw tegen lag.” Ons landje kent ook de nukken van de natuur, want op weg naar de training van vandaag vlogen de takken hem om de oren vanwege de storm. Sean geeft toe dat het soms behoorlijk beangstigend was.

,,Wat basketball betreft leer ik er nog steeds bij. Mijn passing kan en moet beter. Ook probeer ik in en buiten het veld meer een leidersrol op me te nemen. We zijn een erg jong team en ervaren krachten zijn onmisbaar als ze tenminste overwicht hebben. Ik kan me voorstellen, dat de fans het seizoen tot nu toe teleurstellend vinden. De klik is er nog niet helemaal, maar vergis je niet: die komt. Fans kunnen ons in een wedstrijd over een dood punt helpen. De spelers waarderen die steun enorm. Mijn kracht ligt onder andere in mijn doorzettingsvermogen en mijn energie. Een kolkende Vijfmeihal vol maffe fans is voor een speler waar je het allemaal voor doet.” Cunningham weigert in de kristallen bol te kijken. ,,Joh, het is niet eens november; het seizoen duurt nog zo verschrikkelijk lang. Als de puzzelstukjes  in elkaar vallen komen we weer heel ver!”

Zoals gebruikelijk dit seizoen wordt de geïnterviewde onderworpen aan een paar standaardvragen:

-Partner: geen

-Beste film ooit: Gladiator

-Beste boek: Sean leest graag fantasy en noemt The Return of the King als voorbeeld. Ok, dat is dan eigenlijk een film, maar gebaseerd op de boeken van Tolkien.

-Favoriete muziek: Men kan het al raden: hiphop

-Favoriete eten: de eerder genoemde rondo’s, vers gemaakte stroopwafels die nog warm zijn en appelflappen. Met weemoed denkt hij ook aan de straatkarretjes met Mexicaans voedsel die overal in L.A te vinden zijn. Taco’s, burrito’s, enchillada’s en meer.

-Beste basketballer ooit: Omdat Kobe Bryant een band heeft met Los Angeles krijgt hij de voorkeur boven Michael Jordan.

-Hobby’s: videogames. ,,Het lijkt dom”, haast Cunningham zich te zeggen, ‘,,maar in een game als Streetfighter zit zo veel!”

-Wat mis ik het meest: Familie en vrienden. Gelukkig is er Skype, maar dan mis ik de warmte van iemands aanwezigheid.

-Dromend over mijn toekomst: ,,Hard work is paying off.” Hard werken loont zouden we hier zeggen. Het is het levensmotto van de Amerikaanse Nederlander of Nederlandse Amerikaan als men dat liever heeft. Sean laat aan het eind van het gesprek nog even merken dat hij de Nederlandse taal aan het oppikken is. Een zin als ,,Zonder de geringste twijfel gaat Leiduh een gooi doen naar het kampioenschap” lijkt vooralsnog een brug te ver. In de finale van de play-offs misschien?

Ruud Fray

Meer nieuwsberichten