Speler van de maand oktober 2012

TONY GALLO;
SPELER VAN DE MAAND

Neem het vliegtuig naar New York. Huur daar een auto en rijd zo´n vier uur noordwaarts naar Boston. Daar in de voorstad Lynn groeide onze speler van de maand oktober op, samen met zijn twee broertjes en zijn ma en pa. Ik heb het natuurlijk over Tony Gallo. Zoals hier de jochies na school gelijk naar buiten rennen om te voetballen, zo was en is het daar met basketball. Tony was altijd met de bal in de weer. In het begin was dat in de tuin. Niks mis mee, maar de familie had geen glad geschoren gazonnetje, maar een soort rotstuin. "Lastig dribbelen voor een jong ventje hoor, haha. Ik weet nog, dat ik voor het eerst op een pleintje met anderen ging spelen. De ballen kwamen zo raar recht terug zullen we maar zeggen. Ik speelde vanaf het begin vooral tegen oudere jongens. Fysiek moest ik het natuurlijk afleggen, maar daar leerde ik voor mezelf op te komen.  Ik merkte dat ik door snel en slim te spelen van waarde was. Van die les heb ik eigenlijk mijn hele carrière profijt gehad.

Op zijn achttiende ging naar Californië om op het Cabrillo Junior College sports management te gaan studeren. Nou staat Californië bekend om zijn relaxte levensstijl, waarbij van het leven genoten moet worden. Knipogen in het zonnetje, colaatje met ijs erbij en rolschaatsende girls bekijken. Helaas had de coach van het team andere ideeën over vrijetijdsbesteding. Het was een spijkerharde man, die alles van zijn spelers eiste, zowel tijdens de trainingen als in de wedstrijden. In je vrije tijd studeerde je of je trainde. Het wierp wel zijn vruchten af voor Tony: in de twee jaar dat hij daar basketbalde maakte hij meer dan 1000 punten en kreeg in het tweede een award voor zijn spel.

Na twee jaar verhuisde Tony naar Coppin State in Baltimore om daar zijn studie af te maken. Daar ging het steeds beter. "Hoogtepunt waren mijn 28 punten in een
wedstrijd tegen Morgan State " zegt Tony met een grote grijns. "Dat was zo'n beetje als tegen Den Bosch of Groningen hier". Toen hij afgestudeerd was als bachelor vond Gallo het tijd om zijn blik te verruimen. Uiteindelijk kwam zijn agent met ZZ aan. "Ik wist eigenlijk helemaal niets van Nederland. Ja, Amsterdam kende ik natuurlijk en de bollen en dat iedereen op klompen liep. Via internet ben ik me gaan oriënteren en voilà, hier ben ik dan. Ik heb absoluut voor de beste club gekozen die voor mij mogelijk was. Iedereen is zo vriendelijk. Allemaal doen ze zo hun best om me te helpen. De fans zijn prachtig. Van die kreet van "Tony Galla lallala!" krijg ik kippenvel. In de wedstrijd ben ik meestal zo gefocust dat ik niet veel hoor. Zit ik even op de bank of zo, dan hoor ik het wel degelijk. Het kan een heerlijk sfeertje zijn in de Vijfmeihal. Ik kan de fans verzekeren,  dat ze de
echte Tony Gallo nog niet hebben gezien. Mijn vrije worpen zijn momenteel een drama en mijn schot kan ook beter. Ik ben ervan overtuigd dat het nog komt.
Alle spelers in dit team stimuleren elkaar en zijn bereid voor elkaar te knokken. Dat is de kracht van ZZ. Het maakt ons niet uit wie er scoort als we maar winnen".

Wat Gallo het meest opviel in Nederland waren de vele fietsers. "Wat een gekkenhuis. Ze rijden links en recht, met of zonder licht. Ik zag er zelfs een die met losse handen
reed om via zijn IPod te twitteren of zoiets" Ja, Tony, dat is Nederland. Op de vraag of hij kan wennen aan ons voedsel is het antwoord positief. Vlakbij hem zijn vestigingen van McDonald, Subway en Domino's Pizza. "Oerhollands voedsel inderdaad" zegt hij met een knipoog.

Het fenomeen Speler van de Maand kende hij nog niet. Hij was blij verrast dat hij de eerste was, die deze titel in de wacht sleepte". Ik ben pas tevreden als we kampioen worden. Als je tweede wordt ben je de eerste verliezer, daar heb je niks aan". Persoonlijke ambities heeft de Amerikaan ook natuurlijk. "Als kind zag ik alle grote sterren van de NBA op tv. Je droomt ervan om ooit deel uit te maken van dat circus. Heel diep in mijn hart leeft die droom voort. Misschien is het niet realistisch, maar je leeft armoedig zonder dromen".

Onze vriend heeft het duidelijk naar zijn zin hier. Wat hem een warm gevoel gaf was de interesse die er hier was voor de verkiezingen in Amerika. Het hele team leefde ook mee. Het deed hem geweldig veel plezier dat er zoveel support is voor Barrack Obama. Dat is ook zijn man. Als er zo'n avond is vol met aandacht voor zijn geboorteland moet hij ook wel slikken. Zijn vriendin Stephanie en zijn acht maanden oude dochter Tahlia zijn achtergebleven in zijn laatste woonplaats Baltimore. "Op die momenten besef je dat je wel heel ver weg bent van je geliefden. Gelukkig is er Skype en zo, dat helpt een beetje"

Een waardige winnaar van de maand oktober. Niet alleen kan hij meer dan en aardig potje basketballen, maar het is ook een ontzettend aardige kerel.

Tony Gallo lallala!

 

Interview door Ruud Fray.
 

Meer nieuwsberichten