Bericht
Spektakel tegen Den Bosch
Je kon erop wachtwn na de vernederende 67-53 nederlaag, die Zorg en Zekerheid aartsrivaal EiffelTowers Den Bosch zaterdagavond toebracht. Toon van Helfteren was benieuwd hoe lang het geleden was, dat Den Bosch zó weinig punten had gemaakt. Alle reden dus om de recordboeken op te slaan. De 'opbrengst' daarvan is opmerkelijk...
Het blijkt maar weer eens dat 'ons' korte-termijngeheugen niet zo geweldig is. In deze competitie, om precies te zijn op 1 november 2011, eindigde de wedstrijd GasTerrra-EiffelTowers in... 67-53! Nauwelijks negen maanden geleden, in de vijfde wedstrijd van de halve finales van de playoffs tegen GasTerra Flames namelijk, bleef EiffelTowers Den Bosch steken op zegge en schrijve 46 punten (78-46).
Maar goed, als je dan toch gaat stoeien met de schitterende database van Jacob Bergsma - hét cijferkundig geweten van het Nederlandse basketball - dan komen die 53 punten van zaterdag wel degelijk in de buurt van een oeroud record.
Hij heeft het zich ongetwijfeld niet gerealiseerd, maar Toon van Helfteren speelde destijds een rol, toen het absolute diepterecord van Den Bosch in de laatste 38 seizoenen, waarvan de uitslagen zijn verwerkt in de database, de boeken in ging. Dat record staat op 43 er is van 9 november 1985. De Bosch verloor toen met 67-43 van en in... Leiden. En wie stond er toen namens de thuisploeg als 34-jarige 'veteraan' in het veld? Precies: Toon van Helfteren. Goed voor een double-double van 20 punten en 10 rebounds in dat duel.
Dat is dus ruim 26 jaar geleden en kan als leuk feitje worden geconsumeerd. Niets meer en niets minder. Het zal EiffelTowers-coach Raoul Korner en zijn mannen ongetwijfeld worst zijn, zo'n op twee na laagste score ooit in een reguliere competitiewedstrijd.
De Oostenrijker zal de komende week zijn handen vol hebben om zijn ploeg weer in het juiste spoor te krijgen, want de lichaamstaal van de spelers tijdens de coolingdown sprak boekdelen. Verliezen in Leiden dat kan, maar op zo'n manier kapot worden gespeeld...
Want dat - en niets minder - was het geval. Zorg en Zekerheid Leiden speelde zijn aartsrivaal volledig kapot. Wie gelouterde internationals als Kees Akerboom en Stefan Wessels op sommige momenten zag prutsen, kreeg gewoon medelijden.
'We deden aanvallend niet wat we moesten doen en we deden verdedigend niet wat we moesten doen', was het korte en bondige commentaar van Korner.
Zijn collega Toon van Helfteren nam wat meer de tijd. 'Ik begrijp wel, dat je eerst naar je eigen ploeg kijkt, maar in een teamsport gaat het altijd om twee ploegen', stak hij de loftrompet richting Zorg en Zekerheid Leiden.
Terecht, want de manier waarop Leiden verdedigde dwong veel, heel veel respect af. De Amerikaanse kleine center van EiffelTowers, Tai Wesley, mocht een beetje zijn gang gaan, maar de schutters werden aan banden gelegd. Rogier Jansen, die door een vreemde kronkel bij de Tucht- en Geschillencommissie gewoon mocht spelen, had even een sterk moment aan het einde van het eerste kwart. Daardoor kon zijn ploeg aansluiten, maar mannen als Wessels en Akerboom zaten - net als point guard Frank Turner bij Thomas Jackson - in de zak van hun verdedigers en produceerden samen één op negen driepunters en drie zogenoemde 'air-balls', schoten die helemaal niets raakten, behalve lucht...
Zorg en Zekerheid Leiden was vanaf minuut één de baas in de met zo'n tweeduizend toeschouwers lekker volle Vijf Meihal. De eerste score was weliswaar voor Den Bosch (Wesley), maar in het verdere verloop van het duel kwam de Brabantse ploeg nog slechts één keer aan de goede kant van de score. Dat was via Wessels op 28-29. Maar de weelde duurde slechts seconden. Patrick Hilliman frommelde de bal tussen vier man in door de ring voor 30-29 en daarna was het Leiden all the way.
Het was en bleef een echte wedstrijd aan de top van de Dutch Basketball League, waarin het arbitrale trio (Zwiep, Van Dam, Van der Sluis) toeliet wat kon en dat was redelijk veel. Mannenbasketball was het en dan is er geen ruimte voor slakken en zout. Het kostte Seamus Boxley een dicht oog, toen hij werd geraakt na een tweemansblok om een score te voorkomen. Later kon hij gelukkig weer spelen, al zal er de komende dagen nog wel wat ijs aan te pas komen.
Over een blok gesproken. Dat van Sean Cunningham op Rogier Jansen was er eentje, waarvan de Bossche guard nog wel eens een keer kwaad zal dromen en zondermeer genomineerd mag worden voor de highlight-film van het seizoen.
Het was een actie, die luide bijval oogstte van de fans op de tribunes. Daarop kon natuurlijk ook Seamus Boxley rekenen, toen hij na de rust terugkeerde in het veld en vanuit een voor hem wat vreemde positie zijn ploeg leidde. Omdat het mikken met een half dicht oog toch was lastig bleek, speelde de captain als een soort grote spelverdeler.
Aanvallend leefde vooral Jevohn Shepherd zich uit. De ene actie van de Canadees was nog mooier dan de andere. Wat overmoedig probeerde hij ook een paar keer van afstand raak te schieten, maar daar ligt zijn kracht niet. In de één-tegen-één is hij ijzersterk en draaide zijn opponenten compleet tureluurs. Zijn score voor 47-40 moet nog meer eens in de slow motion worden bekeken, maar vermoedelijk weet je daarna nog niet, hoe hij de bal erin kreeg...
Op dat moment had EiffelTowers eigenlijk de nekslag al gekregen. Tai Wesley miste bij een poging de bal door te dunken en onmiddellijk eroverheen knalde Terry Sas er aan de andere kant een driepunter in. 'Einde wedstrijd', concludeerde Telegraafverslaggever Charis Sideris.
Het leek een wat vroege conclusie, maar je kon aan alles zien, dat Zorg en Zekerheid Leiden zich deze overwinning niet meer zou laten afpakken. Niet alleen miste EiffelTowers de klasse en de power om nog echt iets te ondernemen; Leiden speelde gedegen en stond zó goed te verdedigen, dat Den Bosch balverlies op balverlies leed. In totaal zelfs twintig keer en dat beviel vooral Toon van Helfteren wel. 'Deze ploeg lijdt het minste balverlies van de hele eredivisie. Voor deze wedstrijd gemiddeld net iets meer dan elf keer. Nou, nu waren het er twintig...'
Na de al genoemde driepunter van Sas ging Leiden - met Boxley als regelaar - op jacht naar een zo groot mogelijk verschil. Je weet nooit waar het goed voor is, want stel dat je in punten straks gelijk eindigt met Den Bosch...
Shepherd dunkte een schotje van Boxley lekker door, Cunningham, die goed speelde, gooide zijn tweede driepunter van de avond binnen en Worthy de Jong liet nog maar eens zien, waarom het jammer is dat hij heeft bedankt voor het dunkcontest tijdens het All*Star Gala op 26 februari in Zwolle.
Het verschil werd uiteindelijk vastgesteld op veertien punten, waarmee Leiden een buffertje heeft voor het geval dat... Raoul Korner kreeg zijn ploeg ondanks twee time-outs niet meer aan de praat en keek lijdzaam toe, hoe de Vijf Meihal een feestje bouwde. Logisch want winnen van Den Bosch is en blijft altijd iets speciaals.
TEKST: JAN VAN DER NAT
FOTO'S: RICHARD KOOLEN