Bericht
Spectaculaire winst in Amsterdam
'Dit was de lekkerste van het seizoen'. Glunderend kwam Johan Kuijper uit de kleedkamer, zichtbaar nagenietend van de spectaculaire overwinning (75-85) op Amsterdam in het hol van de leeuw, waar zelf rookbommen, ontstoken door een stel, zich Astronaut-supporter noemende randfiguren, Zorg en Zekerheid niet onderuit konden krijgen. Van begin tot eind speelde de ploeg van Ivo Boom een prima wedstrijd. ZZ Leiden nam onmiddellijk een voorsprong die, vooral door vijf rake driepunters (!), na tien minuten 10-26 bedroeg en keek nooit meer om, had het duel tot het eindsignaal volledig onder controle en de Astronauts kwamen nimmer meer binnen de tien punten.
Sporters hebben soms slechts iets kleins nodig om tot op het bot gemotiveerd te raken. Nu is voor ZZ Leiden de naam Amsterdam Astronauts eigenlijk al genoeg en zorgde dat in combinatie met de eerdere duels (twee keer verloren, de eerste zonder Wilson en met de na drie minuten uitvallende Curtis; de tweede zonder Nash) al voor genoeg lading. Maar een klein stukje in het van de fouten wemelende programmablad gooide extra olie op het vuur.
Hier is de laatste alinea: Met zulke ambities moet er natuurlijk wel thuis van Zorg en Zekerheid gewonnen worden. De meegereisde Leidse supporters zullen dat allemaal niet zo leuk vinden, maar dat is dan pech voor hun. De AMSTERDAM ASTRONAUTS gaan vanavond uitkomen op evenveel gewonnen als verloren wedstrijden. Het is maar dat u dat weet.
Voetbaltrainers willen ter motivatie nog wel eens krantenartikelen ophangen in de kleedkamer. Ivo Boom vertaalde de tekst in het Engels. Het effect bleef niet uit. Zorg en Zekerheid knalde uit de startblokken, gooide er in het eerste kwart liefst vijf driepunters in en had Amsterdam in de houdgreep voordat het duel in feite op gang was gekomen.
Het bal van de driepunters werd al met de eerste Leidse score geopend door Sjors Besseling, die daarmee de 2-0 van Veldhuis (de enige Amsterdamse voorsprong in de wedstrijd, zo zou later blijken) wegpoetste. Voordat de eerste tien minuten waren verstreken volgden JS Nash en Donald Wilson nog eens ieder met twee bommen. Intussen werd er ook nog eens heel goed verdedigd. En dat maakte het voor de thuisclub natuurlijk extra pijnlijk in ‘The House Of Defense', ooit ingericht door coaches Ton Boot en Arik Shivek en uitgevoerd door onder anderen de huidige coach Joe Spinks.
De lange mannen (Veldhuis, Washington en Brown) waren figuranten in het spel en vaak nog minder dan dat. Alleen Peter van Paassen, die overigens niet startte, onttrok zich aan de malaise bij Amsterdam. Hij produceerde bijna een double-double met 23 punten en 9 rebounds. Verder haalde ook Will Chavis nog een bijna-voldoende op basis van zijn vijftien punten, waarvan overigens tien in het vierde kwart, toen de wedstrijd eigenlijk al in het slot zat.
Met de lange mannen van Amsterdam werd ook de aanvoer deels afgesneden door Wilson en Nash. Tamien ‘Mr.Elbow' Trent, één van de irritantste spelers op de Nederlandse velden, leverde dan nog wél zes assists af, maar kwam met evenveel puntjes nog niet aan de helft van zijn gemiddelde. Diep in het vierde kwart zorgde hij - ten koste van zijn vijfde (onsportieve) fout - bijna voor een massale knokpartij, die gelukkig nog net in de kiem kon worden gesmoord. Met uitzondering van Van Paassen en Chavis dus bleef iedereen bij Amsterdam ruim onder zijn normale niveau. Maar dat was voor een heel belangrijk deel de verdienste van Zorg en Zekerheid.
Hoe gek het misschien ook klinkt, de wedstrijd kon voor ZZ Leiden na het eerste kwart eigenlijk niet meer stuk. Amsterdam was tegen het canvas geslagen en eigenlijk hadden de scheidsrechters net zo goed verder kunnen tellen dan ‘acht'. Maar de thuisploeg kwam dizzy overeind om in het tweede kwart onmiddellijk geconfronteerd te worden met... een driepunter. Dit keer van Mick Burger, die weer helemaal hersteld is van zijn dreun in Nijmegen en nóg twee succesvolle langeafstandsraketten zou afvuren.
Het verschil liep op naar twintig punten (12-32) en als het maar even dreigend werd, zoals in het begin van het derde kwart bij 31-41, was er direct de reactie. In dit geval van Shelton Colwell op een heerlijke pass van Wilson. Bij 40-52 met een dunk van Johan Kuijper, ook al op assist van Wilson, en een driepunter van Burger. Het was ook Mick Burger, die vanaf de vrije worplijn het verschil van twintig weer herstelde: 40-60.
De vrije worpen waren bij ZZ Leiden weer een verhaal apart. Af en toe gaat het behoorlijk in een wedstrijd, maar vaak wordt er te veel gemist. Zoals ook dit keer (16 van de 32), maar nu deed het geen pijn. Het spaarde misschien alleen Amsterdam nog een beetje, dat eigenlijk met de 75-85 nog redelijk weg kwam.
In het laatste kwart ‘vochten' de twee supportersgroepen hun eigen duel uit. De ruim honderd meegereisde Leiduuhh-fans hadden niet veel moeite om de Mokum Pride af te troeven. Logisch natuurlijk met de overwinning al (bijna) op zak. Ook de rookbommen konden de pret bij de Leidse fans natuurlijk niet drukken. Zij vierden feest in de twee vakken van de lange zij, die ze hadden ingenomen.