LEEUWARDEN - Soms kun je in één klap een heleboel, zo niet alles, goedmaken. Hoe vaak zou Ivo Boom dit seizoen al niet gehoord hebben dat er toch eens iets gedaan moest worden aan het derde kwart, omdat het daarin zo vaak misging? In de rust van de wedstrijd tegen Aris Friesland vroeg hij met stemverheffing - en dat is een understatement - om toch vooral goed te verdedigen en wat meer rebounds te pakken. Geheel nodeloos had Zorg en Zekerheid namelijk de Leeuwarder ploeg terug laten komen van 26-36 naar 36-37 bij de rust.

De smeekbede hielp. En hoe! Met een nog rustige start van de tweede helft werd een gaatje geslagen van acht punten (40-48), maar vervolgens denderde ZZ Leiden als een stoomwals over Aris heen. Met een 0-17 run, afgerond met driepunters van Donald Wilson en JS Nash, werd de wedstrijd binnen een paar minuten in het slot gegooid op weg naar de uiteindelijke 77-96 overwinning.

Een superieur derde kwart derhalve, waarbij het dozijn Leidse fans met de ogen heeft moeten staan knipperen. Maar ja, alles lukte dan ook en Aris Friesland bewees - wellicht ten overvloede - waarom de rode lantaarn van de eredivisie aan de gevel van het Kalverdijkje hangt.

Aris, vier wedstrijden geleden technisch overgenomen door Antwerpenaar Tony Vandenbosch, is los zand met best een aantal kwalitatief behoorlijke korrels, die echter het nodige kneedwerk kunnen gebruiken. Roy Booker is een goede scorer, maar zoekt eerst de driepunter, dan de tweepunter, dan de drive en merkt dan pas dat er nog vier met hetzelfde shirt aan in het veld staan. Dilion Sneed is een grote, sterke vent, die onder de ring moeilijk is af te stoppen. Behalve als je een fout op hem maakt, want vrije worpen nemen kan hij absoluut niet. Hij komt niet aan de veertig procent in het seizoen en in deze wedstrijd maakte hij er twee van de dertien. Twee treffers die door de toeschouwers met gejuich werden begroet, hetgeen natuurlijk dodelijk is voor een speler.

Booker en Sneed waren de luizen in de pels van ZZ Leiden. De kleine guard gooide dertig punten binnen en Sneed produceerde een ‘koninklijke' double-double met 22 punten en 20 rebounds. Tel daarbij nog de redelijke actieve Jesse Kimbrough en je hebt in feite de hele ploeg van Aris op dit moment gehad. Rein van der Kamp was er nog altijd niet bij. Hij onderging dinsdag een kijkoperatie, waaruit bleek dat er in elk geval niets stuk is in zijn linkerknie.

Maar ook met Van der Kamp er straks weer bij heeft Vandenbosch nog handenvol werk om er iets van de maken, dat in een latere fase hoop mag hebben op deelname aan de playoffs. ZZ Leiden profiteerde dankbaar van het chaotische spel, waarin verder niemand potten kon breken. Ook niet de twee Tsjechen, die vorige week werden gehaald. Misschien is het nog te vroeg om een echt oordeel te kunnen vellen over Halik en Klimanek, maar het lijken geen mannen, die echt voor een ommekeer kunnen gaan zorgen in Leeuwarden.

Los van het optreden van de tegenstander, toonde ZZ Leiden aan steeds meer in balans te komen nu de grootste narigheid met de blessures achter de rug is. Diverse spelers komen nu aan de productie, waarop wordt gerekend. JS Nash bijvoorbeeld gaat zich steeds beter thuis voelen in zijn nieuwe rol. David Chiotti leverde andermaal een solide wedstrijden af met 16 punten, 8 rebounds en 4 assists en Nick Curtis speelde een topwedstrijd met een mooie double-double van 26 punten en 13 rebounds.

En dan Donald Wilson. De laatste weken wat minder op schot, maar verdedigend zeer sterk en aanvallend ook tevreden met assists (zes tegen Aris) en als tussenstation in een passing-game. Vincent Krieger zoekt nog steeds een beetje naar de grote vorm, had dit keer pech met een paar ‘lullige' fouten, waardoor zijn stafkaart volliep, maar heeft in Aron Royé een prima back-up. Mick Burger en Johan Kuijper doen daarnaast gewoon lekker mee.

Na de eclatante 11-35 in het derde kwart was het natuurlijk gedaan met de wedstrijd, al kan er soms in tien minuten heel wat gebeuren. ZZ Leiden paste echter goed op de winkel en hield het gat met Aris ruim, zodat Ivo Boom in de laatste vijf minuten zijn bank kon laten leeglopen. Zo kon Bart Constandse, van het tweede team ‘geleend' voor het geval dat, zijn debuut maken in de hoofdmacht en met een rake vrije worp ook nog eens de geschiedenisboeken halen.

Het was allemaal niet meer dan het vol spelen van de tijd ter afsluiting van een serie van vier wedstrijden, waarin ZZ Leiden drie keer won. Drie keer nota bene in uitwedstrijden tegen ploegen, die straks onder de streep horen te staan. Nog staat ZZ Leiden daar ook, maar hoort er niet. De komende weken mag de ploeg gaan bewijzen wat het écht in zijn mars heeft, wanneer er tegenstanders van hoger kaliber wachten.

JAN VAN DER NAT

Meer nieuwsberichten