LEIDEN - In het derde kwart werden de ogen uitgewreven, de monden vielen open van verbazing. Nog nooit had het Leidse publiek de ploeg van Zorg en Zekerheid Leiden zo goed zien spelen in de eigen Vijf Meihal. Als een stoomwals ging het team over Matrixx Magixx heen om daarna nog even gas terug te nemen: 86-65.

Nu ja...gas terugnemen... De gashandle werd praktisch helemaal dichtgedraaid, waardoor de Nijmeegse ploeg nog een spons over het zwaar geschonden gelaat kon halen. Want de dreunen, die met name het trio Lemelle-Gibson-McGhee uitdeelde in het derde kwart, kwamen hard aan bij de ploeg van coach Michael Schuurs.

 

24-karaats

Dat derde kwart was absolute top, maar de basis werd in feite vlak voor de rust gelegd. Zorg en Zekerheid Leiden had tien punten voorgestaan, maar verspeelde in het tweede kwart aanvankelijk een flink deel van die voordelige marge. Het verschil werd zelfs drie (36-33), maar de finish van de eerste helft was 24-karaats.

 

Het begon met een driepunter van Mick Burger, die daarna nogmaals scoorde op een assist van Monta McGhee. Ronny LeMelle, topscorer aan Leidse kant met 22 punten, en Danny Gibson met een drietje in de buzzer, deden de rest op weg naar de kleedkamer.

 

36 punten

Dat was natuurlijk al een tikkie voor Matrixx Magixx, maar niets vergeleken bij wat er in het derde kwart zou gebeuren. De Gelderse ploeg ging zo hard tegen het canvas, dat je bijna kon wachten op interventie van de scheidsrechter. Het verschil liep zelfs op tot liefst 36 punten bij 79-45, waarna het laatste woord in het derde deel voor Matrixx was: 79-47, een kwart van 33-12.

 

De 1.300 in de Vijf Meihal gingen er nog eens goed voor zitten. Of staan liever gezegd. Maar de lucht was er begrijpelijk uit in die laatste tien minuten. Het hoefde ook niet meer, want Matrixx kon geen pap meer zeggen. De Nederlandse spelers kregen ruim de kans en in de laatste anderhalve minuut stonden er zelfs vijf Nederlanders binnen de lijnen. Dat het 7-18 werd in dat finale stukje van de wedstrijd was een heel klein smetje op een heerlijke wedstrijd, waarin Zorg en Zekerheid Leiden onomstotelijk bewees, dat er - zeker in de eigen Vijf Meihal - met deze ploeg niet te spotten valt: 86-65.

 

Als een tierelier

Toon van Helfteren wenste niet lang stil te staan bij dat laatste kwart. Begrijpelijk natuurlijk, want de wedstrijd was al lang gespeeld. 'Ik heb in het derde kwart lang gewacht met doorwisselen, want het liep als een tierelier. Als je in zo'n geval gaat wisselen, stop je wellicht de flow. Daarom liet ik lang de basisploeg staan met het idee van: in het vierde kwart zien we wel weer...'

 

Misschien rekende het publiek op een vervolg van de bijna perfecte show, maar kennelijk drong bij de mannen het besef door dat er dinsdag alweer een wedstrijd wacht. Dan in Weert tegen Upstairs, dat zaterdag als eerste dit seizoen de punten moest inleveren bij Rotterdam Challengers.

 

Van Helfteren is uiterst voorzichtig met zijn smalle kernploeg, die het nog wel even zonder Seamus Boxkey en Terry Sas zal moeten doen. De eerste is overigens alweer voorzichtig met looptraining begonnen, maar of er nog voor de kerst een presnetje inzit voor Zorg en Zekerheid Leiden is twijfelachtig.

 

Applauswissels

In feite beschikt de coach daardoor maar over zes spelers, die echt de rotatie vormen. Joey Schelvis kan daarnaast wat minuten meepakken en zaterdag kwamen ook alle drie de 'bankspelers' in actie. Rogillio Sewrattan weer eens wat langer; Dave Conrad en Wouter Breel aan het einde van de rit, zodat de basisspelers hun terechte applaus in ontvangst konden nemen.

 

Als laatste ging Danny Gibson naar de bank. Hij was weer goud waard. Zonder bijvoorbeeld Ronnie LeMelle te kort te doen of Monta McGhee, die in het derde kwart binnen twee minuten twaalf punten maakte en een paar assists gaf om van te smullen. Hij deed dat met twee driepunters en zes op zes vrije worpen. Bij dat laatste vertoonde hij zo'n kadans, dat je het idee kreeg dat hij tot de volgende morgen de ballen er vanaf  5.80 meter kon blijven inmikken.

 

Gibson-Thomas

Vooraf was gerekend op een mooi duel tussen Danny Gibson en Torey Thomas, de spelmaker van Matrixx, die vorig seizoen veel furore maakte in Groningen. Maar de Leidse floorcaptain speelde zijn directe opponent aan alle kanten zoek en het effectiviteitscijfer (het totaal van alle positieve en negatieve statistieken) van Gibson kwam dan ook uit op 21 tegen slechts 9 voor Thomas.

 

Hoewel Matrixx Magixx in de eerste helft liefst elf aanvallende rebounds pakte en daar net zo veel punten uit maakte, was Van Helfteren ook over het eerste deel tevreden. 'Er vroeg net iemand aan mij of ik in de rust tekeer was gegaan. Nee, we hebben gewezen op die aanvalsrebounds, maar verder was er geen enkele reden tot klagen. Je zag dat de ploeg zich de nederlaag van een week eerder tegen Aris had aangetrokken. Daar hebben we het ook bij de trainingen over gehad. We hebben ook op defense kunnen trainen. We hebben niet eens naar de dvd van die wedstrijd gekeken.'

 

'Dat heeft deze ploeg in zo'n geval niet eens nodig. Ze weten hoe het zit. In dit team zitten - in tegenstelling tot vorig seizoen - alleen maar winnaars. Maar ze hebben af en toe wel even rust nodig. Ik had een training gepland voor zondag, maar die heb ik laten schieten. Maandag weer en dan dinsdag naar Weert.'

 

JAN VAN DER NAT

Meer nieuwsberichten