NEW KIDS ON THE FIELD – PART I – ADEOLA MORREN

,,Nog nooit iemand tegengekomen die Adeola heet,” zal de ZZ fan vermoedelijk gedacht hebben toen de naam van Adeola Morren aan de selectie onze jongens werd toegevoegd. Dat kan wel kloppen; in Nederland lopen er minder dan vijf mensen rond met die naam. Zijn moeder, toen wonende in Johannesburg Zuid-Afrika, vond de oorspronkelijk Nigeriaanse naam passend bij de wolk van de baby die na de geboorte in haar armen lag. ,,Kroonjuweel” betekent het. Hebben we bij ZZ een groeibriljantje in huis?

Zijn jeugd verliep niet in een gezin dat wij kennen uit de reclamespotjes: een breed lachende vader en moeder en nog veel breder lachende kids (een jongen en een meisje, dat spreekt vanzelf). De eerste vier jaar had zijn oma in Nederland hem onder haar hoede. Pas op zijn vierde lukte het zijn moeder om over te komen en nam de taak van oma over. Dat was geen gemakkelijke voor een vrouw in haar eentje die vanuit een vreemd land hier haar plekje moest zien te vinden. Dat lukte wonderwel en Adeola heeft nog steeds de grootst mogelijke bewondering voor de prestaties van beide dames. Zijn moeder is zijn grootste fan en is bij thuiswedstrijden op de tribune te vinden.

,,Op mijn achtste of negende jaar begon ik met basketballen bij Lokomotief uit Rijswijk. Mijn stiefvader, die toen in ons leven kwam, speelde daar een jaar of tien en ik rolde er zo in. Al snel speelde ik in de selectie van onder de twaalf en werd toen kampioen van Nederland. Dat kunststukje herhaalden we nog met onder de veertien en zelfs twee keer met onder de zestien. (Op YouTube is nog een fraaie dunk van Adeola te zien en wat beelden van de finale). Nu ben ik dan bij ZZ terecht gekomen. Spannend natuurlijk. Ik moet wennen aan het niveau. Het tempo ligt hoger, de passing gaat sneller en er wordt gewoon meer van me verwacht.” Morren is heel tevreden met de manier waarop hij hier wordt opgevangen.

Een voorbeeld voor de jonge speler is Kevin Durant. Deze atletische en veel scorende NBA-speler kun je als een echte allrounder zien. ,,Ik probeer ook zo veelzijdig mogelijk te worden. Tegenstanders hebben zo minder vat op je. Ik was bij Lokomotief center, maar ben nu een forward. Mijn drive naar de basket, mijn atletische vermogen en het rebounden zijn mijn sterke punten en passen bij de eigenschappen van een goede forward. Mijn schot, balhandling en defense kunnen en moeten beter. Daar werk ik hard aan. Ik hoop zoveel mogelijk speelminuten te krijgen dit seizoen, maar als ik die niet zoveel krijg snap ik dat ook; ik kom net kijken. Stappen maken en ervaring opdoen zijn mijn doelen voor dit seizoen.”

Adeola’s leven staat volledig in het teken van basketball. Tijd voor andere hobby’s of een studie is er niet. Het havo-diploma beschouwt hij wat betreft voorlopig als eindstation. Oogkleppen heeft hij echter zeker niet. Ja, hij heeft ontzettend veel achting voor zijn vroegere basketballcoach Hugo Butter die hem zo veel heeft geleerd, maar hij heeft ook oog voor charismatische en invloedrijke mensen uit de geschiedenis als Nelson Mandela en Martin Luther King. ,,Over de laatste heb ik eens een werkstuk gemaakt. King is zo belangrijk geweest voor de emancipatie van de Afro-Amerikanen. Alle bewondering hoor. Ik heb roots in allerlei culturen. Mijn oma is Indonesisch en maakt vorstelijk lekker Indisch eten; daarnaast is Surinaamse  roti een van mijn lievelingsgerechten. Mijn moeder komt zoals gezegd uit Zuid-Afrika. Dat mag je wel multi-culti noemen toch?”

De goedlachse en immer vrolijke Adeola begint helemaal te stralen als de supporters van Leiden ter sprake komen: ,,Geweldig! Wat een sfeer altijd. En ook na afloop al die high fives als ik door de kantine loop. Ik heb het hier in Leiden geweldig naar mijn zin ik heb op dit moment maar een doel voor ogen: slagen als basketballer.”

Leiden heeft er een sympathieke, talentvolle jongere bij die zijn ambities niet onder stoelen steekt.

   

Meer nieuwsberichten