DEN BOSCH - Er zijn gewoon dingen die niet kunnen. Zeker niet als je vijf (licht)geblesseerde op de bank hebt en de tegenstander heet EiffelTowers Den Bosch. Zorg en Zekerheid Leiden deed zijn uiterste best, speelde in een goede eerste helft redelijk gelijk op met EiffelTowers (43-35), maar moest in het derde kwart de witte vlag hijsen. Die tien minuten eindigden in 24-9 en toen was het uiteraard over en sluiten. Het werd tenslotte 87-60 in een na de rust ongelijke strijd tussen een compleet EiffelTowers en een uitgeblust Zorg en Zekerheid Leiden.

door Jan van der Nat

Naast Niels Meijer, Frank Schaftenaar en Mick Burger bleven ook Ronny LeMelle (enkel) en Johan Kuijper (elleboog) in trainingspak. Dat werd wel uitgetrokken door Sjors Besseling, die zijn eerste minuten van het seizoen kon maken en dat zeer behoorlijk deed.

Dat kon, omdat de FEB heeft besloten dat Nederlandse jongens, die het hele seizoen nog niet hebben gespeeld, gewoon mee mogen doen, hoewel ze niet de verplichte bindende wedstrjd hebben gespeeld voor 5 maart. FEB-voorzitter Henk Reekers: 'Er is daartoe besloten, omdat die regel niet gemaakt is om jonge jongens en spelers na een hele lange blessure tegen te houden. De regel is er om echte versterkingen uit het buitenland vanaf driekwart van de competitie tegen te houden.'

Sinds een paar weken kan en mag Sjors Besseling weer drie keer volledig meetrainen en zijn speeltijd in Den Bosch was dan ook een beloning voor zijn doorzetten. Het is tenslotte niet niks om bijna vijftien maanden te moeten toekijken. Want zo lang is het inmiddels geleden dat de 23-jarige Hagenaar zijn laatste minuten maakte. Op 19 januari 2008 om precies te zijn tegen Aris Friesland.

Tegen EiffelTowers speelde hij bijna twintig minuten. Meer dan Toon van Helfteren tevoren had gepland. De bedoeling was eigenlijk maximaal vijftien minuten, maar door de omstandigheden werd het wat meer. Omstandigheden, die werden ingegeven door andermaal een matige wedstrijd van Cedric McGowan.

Maar de rentree van Besseling kwam natuurlijk vooral door het gebrek aan manschappen. Van Helfteren: 'Normaal kun je een speler, die er zo lang uit is geweest niet terugbrengen in deze fase van de competitie. Ik moet bovendien ook Vincent Krieger al terugbrengen na bijna twee maanden.'

Sjors Besseling was zelf wel tevreden. 'Het was niet gemakkelijk. Ik mis natuurlijk wedstrijdritme. Maar ik ben niet ontevreden. Ik weet echter dat het heel goed kan, dat ik de komende wedstrijden niet speel, omdat anderen dan weer fit zijn. Dat is dan niet anders...', aldus Besseling, die met een tip-in en een keurige driepunter vijf punten in de boeken zette.

Die vielen allemaal voor de rust, toen EiffelTowers-Zorg en Zekerheid nog een wedstrijd was. De start van de Leidse ploeg was namelijk prima en na een score met bonus van David Chiotti stond er zelfs een 7-14 voorsprong op het scorebord in de Maaspoort. Dat duurde niet lang, want het antwoord kwam razendsnel van Kees Akerboom en Taron Downey, die met driepunters voor de aansluiting zorgden. Wat slordigheden aan Leidse zijde betekenden zelfs 23-21 na het eerste kwart.

Daar kwam onmiddellijk een runnetje van 8-0 overheen en tien punten verschil tegen een topploeg als Den Bosch is behoorlijk. Maar Zorg en Zekerheid Leiden bleef bij en kon met een achterstand van slechts acht punten naar de kleedkamer: 43-35.

Die eerste helft had echter veel geeist van de ploeg. Te veel zou al snel blijken. Ook het geduld van Toon van Helfteren was op. Twintig minuten lang was er niet één keer gefloten voor een lopend blok, waarmee met name Devonne Giles steeds illegaal voor ruimte zorgde. De eerste de beste keer dan Chiotti dat doet klonk er wél een fluitsignaal. Op dat onrecht duidelijk te maken, pakte Van Helfteren dus maar een technisch fout. 'Je wint deze wedstrijd hier natuurlijk niet, maar laten ze dan toch alsjeblieft een beetje consequent fluiten...'

Nee, winnen kon Zorg en Zekerheid natuurlijk niet in Den Bosch. Dat was eerder in het seizoen sensationeel wél gebeurd, maar dat was tegen een 'ander' EiffelTowers. Toen in een duidelijke dip, nu rustig en gedegen op weg naar wellicht het kampioenschap.

Met een kwart van 24-9 werd Leiden duidelijk gemaakt dat er een flink verschil is tussen beide ploegen. In alle opzichten. In dat derde kwart kon dan ook de nachtkaars uit de kast worden gehaald. Het leek zelfs even op een afstraffing uit te draaien bij 80-49. Maar dat werd Zorg en Zekerheid tot wat te gortig. Met ondermeer driepunters van Joey Schelvis en Seamus Boxley werd in de slotfase de eer nog een beetje gered: 87-60.

Voor de stats KLIK HIER
Voor de fotoreportage van Richard Koolen KLIK HIER

 

 

Meer nieuwsberichten