LEIDEN - Na de zevende nederlaag op rij, donderdag in Bergen op Zoom, koos Ivo Boom voor een andere aanpak van de training op vrijdag. De ballen bleven in de rekken. In plaats van een normale training werd er naar de dvd van die wedstrijd tegen West-Brabant Giants gekeken, werd er gepraat en werd vooral elkaar ongezouten de waarheid gezegd. Zo'n aanpak is misschien psychologie van de koude grond, maar soms kan het helpen.

TV-samenvatting Studio Sport KLIK HIER

door Jan van der Nat
foto Peter van der Velde

Voor Zorg en Zekerheid hielp het. Bijna was het gelukt om met de zwaar gehandicapte ploeg (Boxley, McGowan en Krieger bleven aan de kant) het grote EiffelTowers Den Bosch te kloppen. Dat lukte net niet (77-83), maar het leeuwenhart klopte in de bomvolle Vijf Meihal.

Voor de eerste keer sinds de uitoverwinning bij Landstede in de openingswedstrijd van het seizoen speelde de ploeg van Zorg en Zekerheid zoals mag worden verwacht. Niet kijken naar wie er niet bij zijn, maar kijken naar wie er wel zijn en de coachingstaf geven, wat ze minimaal wil: honderd procent inzet.

En dan kunnen er soms rare dingen gebeuren in de sport. Tenslotte was eigenlijk alles in het nadeel van Zorg en Zekerheid. Het aantal fitte spelers, de stand op de ranglijst en niet in de laatste plaats het budget, dat in Den Bosch zeker vier tot vijf keer zo groot moet worden ingeschat.

Maar het waren niet de duurbetaalde Amerikanen, die de doorslag gaven in de ploeg van Randy Wiel. Nee, het was weer eens Kees Akerboom, op afstand de beste speler, die Nederland rijk is. 'Kleine Kees' - om het onderscheid met zijn beroemde vader te maken - is een begenadigd schutter en dat bewees hij zaterdagavond.

Hij schoot alle zes zijn driepunters raak. Daarvan drie in het vierde kwart, dat was begonnen met een kleine voorsprong voor Zorg en Zekerheid: 60-58. En dat was eigenlijk nog een tegenvaller ook voor de Leidse ploeg, want het verschil was groter geweest. Op een gegeven moment zelfs acht punten bij 57-49, maar ondermeer de derde driepunter van Akerboom gooide roet in het smaakvolle Leidse eten.

En Akerboom was helemaal hot. Hij opende het vierde kwart met een drietje en Ivo Boom moest bij 62-67 in een time-out vluchten. Die bracht de rust terug in het team, waarin Mick Burger een korte periode de absolute hoofdrol voor zich opeiste. Een score van hem op aangeven van Niels Meijer en een puntgave driepunter zorgden voor 67-67 en de Vijf Meihal ontflofte bijna.

Het bleef daarna een puntje-puntje wedstrijd, die beide kanten op kon. Tot... ja precies. Tot Kees Akerboom er maar weer eens een driepunter inknalde voor 73-79 en EiffelTowers met de schrik vrij kwam door de laatste twee minuten geroutineerd uit te spelen.

De Leidse ploeg nam terecht het staande applaus in ontvangst van de 1250 fans (er waren ook nog 50 Bosschenaren in de stampvolle hal), want er was niet alleen boven verwachting gepresteerd, er was vooral ook met het hart gespeeld. Als ploeg ook. Eindelijk ging de bal weer goed rond in de ploeg, hetgeen de laatste tijd nog wel eens ontbrak.

Bij (voorlopig) de afwezigheid van Vincent Krieger heeft Ivo Boom definitief gekozen voor JS Nash als point guard. Bubba Walther, eigenlijk aangetrokken voor die positie, voelt zich veel gelukkiger op de '2' en zeker als er regelmatig voor hem ruimte wordt gemaakt, zodat hij zijn vaak dodelijke schoten kan afvuren. Vijf driepunters vlogen erin en omdat ook David Chiotti lekker scoorde in het midden en Mick Burger (foto) een van zijn beste wedstrijden speelde, hoefde Zorg en Zekerheid niets toe te geven op EiffelTowers Den Bosch.

Nu was het wel zo dat een aantal mannen van Randy Wiel niet het niveau haalde, waartoe ze in staat zijn. Dat kan een beetje onderschatting zijn geweest, want er werd tenslotte gespeeld tegen de hekkensluiter. Maar dat zou toch vreemd zijn geweest. Immers, pas nog ging de schatrijke Bossche ploeg lek in een thuiswedstrijd tegen Aris Friesland. Bovendien zou het een miskenning zijn van het goede spel van Zorg en Zekerheid.

Jerome Beasley, de ex-NBA'er, werd uitstekend van de ring weggehouden en dat gold ook voor een gevaarlijke man als Anthony Richardson. Hij kwam op een gegeven moment wel door met een fantastische dunk, maar maakte verder weinig indruk. Net als bijvoorbeeld David Jackson. Daarnaast kwamen mannen als Marcel Aarts, Taron Downey en Djoenie Steenvoorde helemaal niet in het stuk voor.

Zorg en Zekerheid speelde vooral als ploeg goed. Boom kon met een gerust hart wisselen, omdat iedereen op scherp stond. Daardoor waren er zelfs geen problemen in fasen, waarin maar en basisspeler in het veld stond. Iedereen wist wat hem te doen stond. JS schikte zich in zijn nieuwe (en oude rol), deelde assists uit zoals het een echte point guard betaamt. De scores kwamen vooral voor rekening van het al genoemde drietal, maar de anderen deden gewoon goed mee. Zoals Todd Babington met twee belangrijke driepunters en de buffelende Niels Meijer, die helemaal in zijn element was.

De grote vraag is natuurlijk: is dit de ommekeer? Het kan haast niet anders. De neuzen staan weer allemaal dezelfde kant op. De ploeg voelt dat het iets verplicht is tegenover zichzelf, de technische leiding en de fans. Volgende week begint het tweede kwart van de competitie. En zoals een echte geschiedenis'fan' weet: wat geweest is, is geweest. Zet dat maar in een boekje. Je kunt er toch niets meer aan veranderen. De enige wedstrijd, die belangrijk is, is de volgende...

TV-samenvatting Studio Sport KLIK HIER
Statistieken KLIK HIER
Fotoreportage Peter van der Velde KLIK HIER

 

Meer nieuwsberichten