LEIDEN - Je hebt wel eens van die wedstrijden, die afgelopen zijn voordat ze echt zijn begonnen. De derde wedstrijd dit seizoen van Zorg en Zekerheid Leiden was er zo eentje. Na 3 minuten en 33 seconden stond er een onthutsende 0-11 op het scorebord in het voordeel van MyGuide Amsterdam. Het verschil kwam in de resterende 36 minuten en 27 seconden nog twee keer onder de tien - negen om precies te zijn - maar een kans heeft ZZ Leiden nooit gehad. Het is dat MyGuide-coach Arik Shivek tegen het einde zijn bank liet leeglopen, waardoor het eindresultaat nog een beetje meeviel: 63-93.

Coach Ivo Boom legde na afloop in zijn analyse de vinger eenvoudig op de zere plek. Amsterdam zorgde bewust voor ‘mismatches' in de beginopstelling en overrompelde daarmee de thuisploeg. Tegenover het ‘kleine' deel van ZZ Leiden (Wilson, Nash, Krieger), zette Shivek drie spelers, waarvan er eentje razendsnel is (Gipson) en twee flink wat centimeters langer dan hun opponenten (Wessels en Roberts). Het gevolg was even logisch als pijnlijk voor Leiden: onder de borden was het een komen en gaan van roodhemden, die - geheel volgens Amsterdamse traditie - stevig, maar fair de rebound ingingen.

‘Dan kan ik', doceerde Boom later, ‘Wilson wel op Gipson zetten, maar dan kont Krieger tegenover Wessels te staan en die is een kop groter. Amsterdam heeft dat slim gespeeld. En het is natuurlijk een goede ploeg, laten ik daar duidelijk in zijn.'

Amsterdam heeft - na een moeizaam jaar - weer (veel) geld en dus prima spelers. Het terughalen van Sergerio ‘Teddy' Gipson was een gouden greep en de Amerikanen Avis Wyatt en Jeron Roberts (heeft ook een Israëlisch paspoort) zijn spelers van niveau. Wyatt had nog niet overtuigd in de eerste drie wedstrijden, maar nam in de weer lekker volle Vijf Meihal alle twijfels, zo die er al mochten zijn, weg. Hij vloog van ring naar ring, dunkte een paar keer en was ‘ a pain in the ass' voor de Leidse luchtmacht, die vertwijfeld toekeek.

Zelfs onder de eigen ring had ZZ Leiden in de eerste helft weinig in te brengen. Er waren achttien rebounds te verdelen en als je het naar behoren doet, pak je er daarvan als verdedigende ploeg minimaal twaalf. Maar nu was het andersom. ZZ Leiden pakte in de eerste helft slechts zes terugkaatsers van het eigen bord. Tel daarbij op het traditioneel slecht nemen van de vrije worpen (nu voor de rust vijf op twaalf) en het verhaal is verteld.

Niemand hoefde zich dan ook na de eerste twee kwarten nog illusies te maken. Via 8-26 na tien minuten was het halverwege de wedstrijd 27-52. Het enige dat restte was er nog het beste van maken. En niet, zoals Upstairs Weert afgelopen week tegen Rotterdam, de handdoek in de ring gooien. Dan mag nooit in de sport en zeker niet in de topsport, waar je aan publiek en sponsors minimaal honderd procent inzet verplicht bent.

ZZ Leiden begreep dat in elk geval en maakte ervan wat ervan te maken was. Het publiek zag dat er waardeerde dan ook de vijf rake driepunters (waarvan drie op drie van Mick Burger) en een heerlijke toverbal van JS Nash. Die individuele hoogstandjes waren in elk geval nog de moeite waard, al konden ze niet voorkomen dat het verschil nog groter werd.

Het liep zelfs op tot maximaal 37 punten: 39-76 op 2:05 van het einde van der derde periode. Die werd afgesloten met een driepunter van Donald Wilson. Zijn enige score in het duel, omdat hij door de Amsterdamse defensie uit de wedstrijd werd gehouden en bovendien al snel drie fouten had opgelopen.

Omdat Arik Shivek wel eens wilde zien wat zijn bankspelers in huis hadden, kon ZZ Leiden in de slotperiode nog iets terugdoen en zelfs dat vierde kwart winnend afsluiten: 16-13. Cijfers die aardig zijn voor de statistieken van een wedstrijd, die verder maar zo snel mogelijk vergeten moet worden. En dat kan, want donderdag in Groningen is alweer de volgende afspraak.

JAN VAN DER NAT

Meer nieuwsberichten