In de 5 Meihal kent iedereen hem, maar ook in de andere basketbal zalen in Nederland is hij geen onbekende. Of het nou is om een biertje in Martiniplaza te drinken met Donar supporters, de Maaspoort uitgezet te worden door de beveiligers of een confetti kanon af te schieten in Zwolle, bij de Gastenboek beheerder kan het allemaal. Ruud sprak Lennert Dorrepaal deze zomer, ongetwijfeld onder het genot van een goud geel rakkertje..... 

IN THE SPOTLIGHT…… LENNERT DORREPAAL


Voor de serieuze, zeg maar meer gevorderde, ZZ fan is het ochtendritueel als volgt: eerst de gang naar het toilet, dan de Senseo aan, bordje uit kast, boterham met vlokken erop en vervolgens richting de eettafel. Daar wacht de laptop geduldig tot-ie wordt aangezet. Als de dooiemuizensmaak met de koffie is weggespoeld licht het scherm inmidels op. Snel naar het Gastenboek om te zien wat die dekselse Lennert Dorrepaal nu weer voor nieuwtjes heeft opgeduikeld. Welke spelers komen erbij? En hoe zit het bij de andere ploegen? Livestreams naar wedstrijden en meer basketballnieuws? Het is dé site voor primeurs. Weet Lennert dan alles? ,,Nee,” zegt de regelneef van het Gastenboek lachend, ,,Ik weet lang niet alles, maar ik heb een uitgebreid netwerk en die voorzien me van nieuws. Bovendien draai ik al zo lang mee in de wereld: als je je ogen en oren open houdt dan kom je nog wel eens wat te weten.”

Op zijn tiende koos Lennert Dorrepaalvoor het basketball. Met vriendjes ballend op het plein van de Stadhouderslaan school werd hij ontdekt door Marco Pikaar (die het later nog tot het collegeniveau in Amerika schopte). Op zijn initiatief ging Dorrepaal bij BS Leiden spelen. Daar speelde hij tot voor kort nog. Dertig jaar basketball ja. Blessures noopten hem te stoppen met zijn geliefde sport. ,,Niet alleen blessures hoor. Het weekend zat bij mij helemaal volgestampt met verplichtingen: werken, fluiten, coachen, spelen, naar een wedstrijd kijken en dat was lang niet allemaal in Leiden!. Hartstikke leuk, maar je wilt ook wel eens wat anders. Geweldige tijd gehad bij BS trouwens: tien jaar in het eerste, toen in een vriendenteam, de Brute Mannen. Dat laatste ging verbazend goed. Hoewel we weinig trainden werden we zo maar vier keer achter elkaar kampioen. Ik was spelverdeler en had een goed schot. Schieten deed ik te weinig hoorde ik steeds. Ik vond een eindpass echter minimaal zo leuk als een score, dus dan ging die bal weer naar een medespeler. Ik mis dat circus minder dan ik dacht. Nu heb ik eens tijd om te gaan vissen, met vrienden naar de kroeg of een verjaardag.

In de tijd van Elmex ging ik voor het eerst naar de schuur, met ’n pa (Karl Dorrepaal voor de ene lezer die hem niet kent) natuurlijk. Een wedstrijd was genoeg om me verslaafd te maken. In de goede zin des woords dan he! Toen ZZ startte was ik er natuurlijk bij. Toen het BS Leiden forum ter ziele ging ben ik in 2009 het Gastenboek gestart. Daar was het makkelijk posten en ik kreeg een hoop rommel binnen. Na 2222 bladzijden is er dus nu het nieuwe gastenboek. Dank Hakif Han voor je geweldige ontwerp! Van ICT heb ik geen kaas gegeten.” Meldt Lennert bescheiden.
Voor de leek, en ik ben er absoluut een van, zijn de berichten niet altijd te begrijpen. Zeker als het gaat over de kwaliteiten van een speler of er staat een wedstrijdanalyse, dan haak ik af: ,,Op de nummer drie positie moet je veel meer inside out spelen en penetreren om op turnovers te anticiperen.” Jaja, sommige woorden begrijp ik dan weer wel. ,,Dat onderscheid is er,”zegt Dorrepaal, ,, er lijkt een kloof te zijn tussen de echte basketballkenners en de rest. Niet dat dit erg is trouwens. Ik sta altijd met wat vrienden helemaal rechts aan de reling. Heel erg leuk om de tactiek van de teams ff grondig door te lichten. Wat dat betreft hoop ik op een nieuwe speelwijze dit seizoen. Positiever naar de jeugd, geen ,,betonbasketball” meer, maar snelheid, de fastbreak en een attractief spelletje. Van der List, Worthy en Kasper kunnen dat. Ik heb wat dat betreft vertrouwen in coach Eddy Casteels.”

De 40 jarige bakker bij Us Bertus zit wat dat betreft op een lijn met de gemiddelde fan. Er wordt uitgekeken naar het nieuwe seizoen. ,,Jammer dat er steeds minder animo is voor de busreizen. Dat was soms heel gaaf. Soms zag een tribune bij de tegenstander blauw van de ZZ fans. Vooral in Groningen was dat altijd heel speciaal. Met die gasten is er al jaren een goede band en dat blijft gewoon zo.” Lennert en ik zijn het eens dat Groningen kwaliteit is kwijtgeraakt. Hopelijk krijgen ze een leuk team op de been dat heel hoog eindigt, tweede bijvoorbeeld en een plaats onder Leiden.

Voor Lennert is er een speler die met kop en schouders boven alle anderen uitsteekt: Seamus Boxley. Opvallend (of juist niet?) gebruikt Dorrepaal omschrijvingen die bijvoorbeeld Carla en Richard den Os ook lieten horen: gedreven binnen en buiten de lijnen, een leiderstype met een voorbeeldfunctie, het uiterste uit zichzelf halend en een bijzonder aardig mens. In de Hall of Fame dus.

Zeer te spreken is Lennert ook over de activiteiten van de Devils. ,,Mensen als Marja en Michel stralen enthousiasme uit en snappen wat de supporters willen. Spelletjes zijn altijd leuk als de wedstrijd even stilligt en die kids hebben de dag van hun leven als ze erbij betrokken worden. Het is een goede zaak als spelers en fans close zijn. Laat ze maar via de kantine naar de businessruimte gaan. Dan is er tijd voor een kletspraatje, high fives en wat gebeuk op schouders. Het was toch dit jaar soms een feest? Als je spelers met hun mobieltjes filmpjes ziet maken weet je dat ook zij daar lol in hebben. Het supportersfeest in de burcht was ook knallen. Die jamsessie met Josh, Martin, Mike en de anderen was een heel mooi moment. Dat soort zaken moeten ook dit seizoen weer kunnen. ZZ is gewoon een heel mooie club.”
Lennert, heel veel succes verder met je gastenboek en ik hoop dat we nog vele mooie wedstrijden dit seizoen zullen zien.

Ruud Fray

Meer nieuwsberichten