LEIDEN - De klap kon nauwelijks harder aankomen. In een dreun werd het optimisme voor de serie tegen Magixx playing for KidRights de grond ingeslagen. Zorg en Zekerheid Leiden verloor de openingswedstrijd van de halve finale in de eigen Vijf Meihal met 79-87 en zal nu dinsdag in Nijmegen moeten winnen om niet nog dieper in de problemen te komen.

Het was bepaald geen gestolen overwinning voor de ploeg van Michael Schuurs. Magixx was - op korte momenten na - de hele wedstrijd de bovenliggende partij en verdiende de winst volkomen. Zorg en Zekerheid Leiden kon niet doordrukken in de fases, waarin het goed liep, zoals aan het begin van het tweede en halverwege het derde kwart.


Coach Toon van Helfteren kon geen oorzaak aanwijzen voor de offday van zijn ploeg. Was het misschien de week rust, die Zorg en Zekerheid Leiden zichzelf verschafte via de 2-0 winst op Amsterdam? ‘Dat kan ik me niet voorstellen’, aldus Van Helfteren. ‘Er is deze week goed en scherp getraind en ook zaterdagochtend nog hebben we drie kwartier keihard getraind.


Maar feit was dat Magixx een Leidse winning streak van twaalf wedstrijden afbrak en het thuisvoordeel meenam naar de Horstacker in Nijmegen, waar de twee ploegen dus dinsdag weer tegenover elkaar staan. Eigenlijk zweefde het onheil al vanaf de eerste minuten door de Vijf Meihal.


Het begin van de wedstrijd was bedroevend. Vrijwel geen enkele aanval werd behoorlijk afgerond en in de eerste 6:30 minuten was alleen Thomas Jackson een keer succesvol en mikte Seamus Boxley één van zijn vrije worpen raak. Hoe anders was dat al direct bij Magixx. Het werd zó maar 3-14 en Leiden wachtte een pittige inhaalrace. Maar de gezichten stonden op onweer, toen de eerste korte pauze daar was bij 10-21.


Nu is er in menig basketballwedstrijd niets aan de hand na een slecht kwart. Het kan zo maar kantelen. En dat deed het ook door een prachtige start van de tweede periode. Met driepunters van Arvin Slagter, Monta McGhee en Terry Sas werd gewerkt aan een 13-1 run. Meer punten dus in drie minuten dan in de tien van het eerste kwart...


Je zag onmiddellijk de gezichten van de toeschouwers opklaren. ‘Het komt allemaal goed’, leek de overheersende gedachte. Kennelijk ook bij de spelers. De ploeg nam wat gas terug, maar scoorde regelmatig en met de ruststand van 33-33 leek Leiden op het juiste spoor te zitten.


Toen vervolgens Slagter het derde kwart opende met een driepunter en Nijmeegse scores goed werden beantwoord, leek alles in orde te komen. Zorg en Zekerheid had zelfs op een gegeven moment een voorsprong van zes punten (52-46) en kans op meer. Toen echter volgde een korte fase, die achteraf als het kantelpunt van de wedstrijd kan worden bestempeld. Worthy de Jong gooide bij een twee tegen één aanval de bal pardoes in handen van een Nijmeegse speler en zag direct daarop Markel Humphrey snoeihard dunken.


Op zich kán dat nog gebeuren, maar Leiden raakte met die dreun helemaal de kluts kwijt. Na drie op vier vrije worpen van Zaire Taylor en Geoff McDermott volgde een bombardement van driepunters. Drie op rij van Humphrey en Brain Laing (2) completeerden een 14-0 run, waardoor ondanks een slotscore van Jackson, de rapen gaar waren voor Leiden.


De 54-60 waarmee aan het slotkwart moest worden begonnen, was dan misschien nog niet helemaal onoverbrugbaar, maar voor een dergelijke inhaalmanoeuvre is toch een klein wonder nodig. Dat leek er nog even in te zitten via vijf punten van Terry Sas, maar de doordunk van McDermott, de score van McCleery en een heerlijke alley-oop van Taylor op Humphrey, waren acties die de toeschouwers eigenlijk alleen maar gewend zijn van de thuisploeg.


In feite was het einde daarmee een feit, want het gat was wéér zestien punten en de klok stond inmiddels op 5:07... Die klok werkte natuurlijk vanaf dat moment in het voordeel van de Nijmegenaren, die ook nog eens bijna vijf minuten foutloos bleven. Zorg en Zekerheid Leiden deed wat het kon. Moest fouten maken om de klok te stoppen, maar zag bijna alle vrije worpen er in gaan.


Er vielen nog keurige driepunters van Slagter (zijn derde) en McGhee (ook zijn derde), maar het waren druppels op een gloeiende plaat. Die moet in 48 uur dusdanig zijn afgekoeld, dat er dinsdagavond revanche genomen kan, nee móét worden in Nijmegen.


JAN VAN DER NAT
FOTO'S: RICHARD KOOLEN

Meer nieuwsberichten