LEIDEN - Uiteindelijk kwam er met 70-55 een 'normale' uitslag op het scorebord voor een wedstrijd tussen de nummers twee en acht van de Dutch Basketball League. Maar Zorg en Zekerheid Leiden moest alle registers opentrekken tegen Amsterdam.

Het was de vierde overwinning van Leiden in vijf duels met Amsterdam. Vier keer ook voor de competitie. De misstap werd gemaakt in het bekertoernooi. Maar in alle gevallen viel de beslissing pas in het vierde kwart en was het alleen genieten voor degenen, die van intens en stevig verdedigend basketball houden.
 

De slotwedstrijd voor dit seizoen - ervan uitgaande dat er geen verandering meer komt in de stand van zaken voor aanvang van de play-offs - paste naadloos in de serie en kreeg met de 70-55 een vertekend resultaat. Pas op het allerlaatst nam Zorg en Zekerheid Leiden echt afstand van Amsterdam.

 
Intussen was duidelijk geworden dat GasTerra voor de derde keer op rij had verloren en dat er daardoor nog slechts een gaatje van twee punten ligt tussen de Groningers en Leiden. Als GasTerra de vrije val niet kan breken en bijvoorbeeld de eerstvolgende wedstrijd in Den Bosch ook zou verliezen, dan is het niet onmogelijk dat het rechtstreeks duel tussen GasTerra en Zorg en Zekerheid Leiden op 9 april in Groningen de eerste plaats als inzet heeft.

 
Maar dan mag Leiden dus geen misstap meer maken en er liggen nog een paar spijkers op de weg naar het einde van het reguliere seizoen. Landstede uit is bijvoorbeeld de volgende wedstrijd, over twee weken na de onderbreking voor het All*Star Gala en mag geen lekke band opleveren.

 
'Met meer zijn we nog niet bezig', zei Toon van Helfteren. 'Ik heb de jongens wél gezegd: laten we proberen dit vierde deel van de competitie ongeslagen te blijven. Ook al zou die wedstrijd in Groningen ons niets kunnen opleveren, dan nog wil ik hem winnen. Dat is voor GasTerra dan toch een tikkie, zo vlak voor de play-offs...'


Maar de ploeg mag dus niet té lang vooruitkijken en de wedstrijd tegen Amsterdam maakte duidelijk waarom. Omdat nood de wet brak moet coach Hakim Salem het dit seizoen doen met jonge Nederlandse spelers en de wat meer geroutineerde Surinamer Sergio de Randamie. En wat al heel lang door velen wordt beweerd, wordt werkelijkheid in de hoofdstad: als de jeugd de ruimte krijgt, breek talent door.


Niet voor niet zullen bijvoorbeeld de ‘broekies’ Jessey Voorn en Dimeo van der Horst komende zondag opdraven in de All*Star Game bij de grote mannen, iets wat zonder dit bijzondere seizoen in Amsterdam nooit gebeurd zou zijn.


Zorg en Zekerheid mkoest hard werken (mannen als Slagter en Jackson kun je dan om een boodschap sturen) en had het 35 minuten behoorlijk aan de stok met Amsterdam, dat na een Leidse bliksemstart (het was 8-0 voordat de gasten door hadden dat het licht op groen stond) eigenlijk altijd tegen een kleine achterstand aan keken. Even – in het laatste stuk van het eerste kwart – niet, maar toen Zorg en Zekerheid Leiden het tweede kwart opende met twee driepunters van Monta McThree (met dank aan speaker Martin Hooymans) en eentje van Terry Sas, had de ploeg van Van Helfteren de wedstrijd onder controle.


Maar het bleef oppassen geblazen tot het einde. Zelfs toen het verschil opliep tot boven de tien. Voor Amsterdam een beetje het bekende patroon en dat heeft alles te maken met de leeftijd van de mannen, die nog wat rijpingstijd nodig hebben, maar dan zullen aantonen dat het noodgedwongen afzien van Amerikanen helemaal nog niet zo gek is geweest.


‘Wij maakten’, zei coach Hakim Salem na afloop, ‘te veel fouten. Wee verspeelden te vaak de bal op een plek, waar Leiden een kans kreeg op een vrije break. Pakten ook te weinig rebounds, waardoor we ook bijna geen tweede kansen kregen.’


Daarbij kwam dat Zorg en Zekerheid Leiden de driepunter bij Amsterdam volledig wegnam. Een jongen als Jessey Voorn kan van die afstand levensgevaarlijk zijn. Hij miste nu drie keer en zijn teamgenoten deden dat samen ook nog eens acht keer, zodat er in die kolom een pijnlijk 0 op 11 kwam te staan.


Wat dat betreft gaf Monta McGhee een keurig lesje met drie stuks. Maar dé actie van de dag kwam vlak voor zijn derde drietje. Volkomen uit balans, vanuit een positie vanwaar je gewoon niet kúnt scoren, ging de bal er in. Maar ja, ‘De Tovenaar van Leiden’ is natuurlijk niet zó maar een bijnaam...


JAN VAN DER NAT
FOTO’S: RICHARD KOOLEN

Meer nieuwsberichten