Bericht
Feest met wrange bijsmaak
LEIDEN - Het had een daverend feest moeten worden, de huldiging vanwege de bekerzege, maar het werd een afterparty met een wrange bijsmaak door het verlies tegen Amsterdam (67-69).
Misschien nog meer dan andere ploegen is Zorg en Zekerheid Leiden in belangrijke mate afhankelijk van de driepunter. Die viel in de afgelopen wedstrijden in ruime mate. Zaterdag tegen ABC Amsterdam echter niet. In het eerste kwart schoten Monta McGhee en Ronny LeMelle er elk twee binnen, maar daarmee was de koek op voor de hele wedstrijd.
Nationaal topscorer Danny Gibson bijvoorbeeld sloot de avond af met zegge en schrijve vier punten, zijn minste productie van het seizoen en pas de tweede keer onder de tien. Toch had Zorg en Zekerheid Leiden lange tijd uitzicht op de winst, ook al was het verre van goed wat de 1.300 fans voorgeschoteld kregen. Maar in het vierde kwart werd het krabben en bijten.
Amsterdam kwam stukje bij beetje dichterbij en ging er op 3:30 van het einde voor het eerst langs bij 61-63 door een score van Q'uaraan Calhoun, met 33 punten topscorer in de wedstrijd. Op wilskracht werd het nog wel 67-67, maar Amsterdam had aan de resterende twaalf seconden voldoende om via Sergio de Randamie de winst te pakken.
Het is geen ongebruikelijk verschijnsel in de sport. Na een groot succes loop je altijd een beetje met je hoofd in de wolken en Toon van Helfteren had al wat verminderde scherpte gezien tijdens de trainingen afgelopen week. Maar toch had je mogen verwachten dat de ploeg scherp genoeg zou zijn. Dat dan ondanks het gemis van Johan Kuijper, die de hele week al ziek was. Plus dan dat Terry Sas en MIck Burger, die weer last kreeg van zijn knie, niet konden spelen.
Aanvankelijk leek er ook weinig aan de hand. Monta McGhee opende het duel met twee driepunters en daar kwamen er in het eerste kwart nog eens twee bij van Ronny LeMelle. Van het (schutters)front tot dan dus weinig nieuws, want de driepunters vlogen er in de laatste wedstrijden aardig in. Achttien in de grootste wedstrijd tegen EiffelTowers, tien tegen World Class AA en in de halve finale van de beker tegen GasTerra en dertien in de bekerfinale tegen Amsterdam.
Met vier stuks in zes minuten zat Zorg en Zekerheid Leiden dus weer 'on pace' voor dubbele cijfers in deze categorie. Echter in de resterende 34 minuten van de wedstrijd werd er geen ééntje meer gemaakt en stond de teller aan het slot van de wedstrijd op 4 uit 24. Dat zijn natuurlijk pijnlijke cijfers.
Maar ere wie ere toekomt. Het feit dat Zorg en Zekerheid de driepunters niet maakte, moet voor een belangrijk deel worden toegeschreven aan Amsterdam. Coach Ferry Steenmetz had ongetwijfeld leering getrokken uit de bekerfinale en besloot de verdediging te concentreren op Danny Gibson en Ronny LeMelle. Zo werd de angel uit de Leidse ploeg getrokken. Natuurlijk betekende die keuze dat er onder het bord ruimte ontstond, maar daar kampte Leiden met personele problemen door de afwezigheid van Kuijper.
Seamus Boxley (19 punten) en Jeroen Slor (14 punten en 9 aanvalsrebounds!) speelden een goede wedstrijd, maar het was net tekort om Amsterdam daar op grote afstand te zetten. De extra centimeters van Kuijper, die natuurlijk ook meer rust had kunnen bieden aan die twee, werden node gemist.
'Ja, Johan had goede zaken kunnen doen vanavond', beaamde Toon van Helfteren, die voor de wedstrijd door de fans werd uitgeroepen tot de 'speler' van de maand maart. Seamus en Jeroen hebben het goed gedaan, maar je mist dan de derde man voor de rotatie daar.'
Nu was Amsterdam ook niet helemaal compleet, want Robert Krabbendam zit al een hele tijd aan de kant en zaterdag kon ook de licht-geblesseerde Jessey Voorn niet meedoen. Maar Ferry Steenmetz heeft (in tweede instantie) goede Amerikanen opgepikt, waarvan vooral Q'ueraan Calhoun ('Q' voor vrienden en degegen, die zijn naam niet kunnen uitspreken...) zaterdag nadrukkelijk zijn neus aan het venster stak.
Hij sloot af met liefst 33 punten en was bijvoorbeeld geheel solo verantwoordelijk voor de terugkeer in de wedstrijd van zijn ploeg. Vrijwel voortdurend stond er een Leidse voorsprong op het bord van tien, twaalf punten. Vier minuten voor het einde van het derde kwart echter verschenen de eerste haarscheurtjes, toen Calhoun drie vrije worpen en een driepunter maakte.
Opeens was het bij 51-48 een echte wedstrijd. Al die tijd had met name Danny Gibson niet kunnen bijdragen aan de score. Hij gaf wel een aantal puntgave assists, maar de van hem zo bekende bommen bleven uit, vooral door toedoen van Alton Mason, die aan hem leek te zijn vastgeplakt.
Onwillekeurig voelde je dat het lastig ging worden. Amsterdam mag dan slechts zevende zijn, het is nu een prima ploeg, die in deze samenstelling zich vast en zeker had kunnen bemoeien met de betere uitgangsposities voor de playoffs. De noodgewongen stappen terug hebben in het Amsterdamse sportief gezien een voordeel opgeleverd door de snellere ontwikkeling van Jessey Voorn, Dimeo van der Horst en vooral Mohamed Kherrazi.
Maar alles stond bij Amsterdam toch in de schaduw van 'Q', die zes minuten voor tijd voor 59-59 tekende en even later Amsterdam de eerste voorsprong van de wedstrijd bezorgde bij 61-63. Het verschil liep nog op tot vier punten, maar Conor Grace en Danny Gibson met een razendsnelle lay-in zorgden toch nog voor 67-67.
Twaalf seconden waren er nog te spelen en dan is het de vraag of je snel een fout moet maken en de tegenstander naar de lijn moet sturen, of dat je gokt op je eigen defensie en een noodschot. Zorg en Zekerheid koos voor het laatste, maar van een noodschot was geen sprake. Amsterdam speelde een keurige, snelle aanval en Sergio de Randamie rondde naar behoren af voor de winst: 67-69.
Dat is een tik, die je even moet verwerken. Maar daar was geen tijd voor. Er was een huldiging gepland voor de bekerwinst en daar was voor de mannen van Toon van Helfteren geen ontkomen aan. Maar waar gerekend en gehoopt was op stralende gezichten, stonden die van de spelers en de staf op zeven dagen slecht weer.
Ze deden wat van ze werd gevraagd. Daar zijn ze professioneel genoeg voor. Maar misschien had in het draaiboek rekening moeten worden gehouden met een nederlaag. Er komt tenslotte nog een (reguliere) thuiswedstrijd. Nota bene tegen GasTerra Flames, de ploeg waartegen in feite de beker werd gewonnen...
JAN VAN DER NAT