Bericht
Evenwicht na nederlaag
LEIDEN - De halve finales tussen Zorg en Zekerheid Leiden en GasTerra Flames zijn door een 74-79 overwinning van de Groningse ploeg teruggebracht tot een best-of-three. Daarmee begint in feite zaterdag in Martiniplaza alles opnieuw met de beste ploeg van het reguliere seizoen op thuisvoordeel.
De analyse van deze tweede wedstrijd in de serie is eigenlijk vrij eenvoudig. GasTerra pakte een karrenvracht rebounds meer (43-29) en daarvan heel veel onder het aanvallende bord. Liefst negentien keer kwam daar de bal na een schot in Groningse handen en uit die zogenoemde tweede kansen maakte de ploeg van Marco van den Berg 22 punten. Van Leidse zijde stonden daar slechts vier tegenover.
Nu miste Zorg en Zekerheid Leiden de zieke Conor Grace, maar terecht vond Toon van Helfteren dat geen argument. GasTerra miste tenslotte center Matt Haryasz. Op papier is de noordelijke ploeg nu weer de favoriet, een rol waar, na de verrassende zege van Leiden in Martiniplaza, even de rem op moest.
Die overwinning in Groningen had Zorg en Zekerheid voor een belangrijk deel te danken aan de fantastisch spelende Danny Gibson, die de Groningse verdediging keer op keer voor schut zette. Doordat de dinsdag door de nationale dodenherdenking wegviel als speeldag, had Marco van den Berg een paar dagen extra om iets te bedenken tegen Gibson. Hij vond de oplossing is Jason Dourisseau, die soms met hulp van Bostain en Royé, het de Leidse spelbepaler heel zwaar maakte.
De kleine Amerikaan kon daardoor zijn stempel niet op de wedstrijd drukken. Dat leek aanvankelijk geen probleem, omdat Ronny LeMelle en Monta McGhee hem te hulp schoten. Verdedigend was het echter een wat ander verhaal dan zaterdag. De pressie op de schutters was wel in orde, maar het dichttimmeren van de eigen bucket leverde veel problemen op. Tim Blue was nauwelijks echt af te stoppen en ook Jason Ellis kon een hoofdrol spelen onder de ring.
Die was er overigens ook voor Jeroen Slor en Johan Kuijper. De lange Leidse mannen speelden een sterke wedstrijd, maar kregen een paar ongelukkige calls tegen, waardoor ze later in het duel beperkt werden in hun verdedigende mogelijkheden. Kuijper haalde het einde niet en moest vier minuten voor tijd met vijf fouten naar de kant. Slor balanceerde toen met vier fouten op het randje.
En juist toen stolde het bloed in de aderen van velen, want vlak voor zijn 'afscheid' had Johan Kuijper met een score plus bonus voor 69-71 gezorgd en dus stond de barstensvolle Vijf Meihal een superspannend slot te wachten. Eigenlijk was dat wel opvallend, want door het grote verschil in rebounds en vooral door daarvan te profiteren, was GasTerra twee keer weggelopen naar een ogenschijnlijk geruststellende voorsprong.
De eerste keer gebeurde dat in het tweede kwart. Zes punten van Ellis en een drietje van Royé zorgden van 33-33 voor 33-42. Het werd even stil in de hal, behalve dan natuurlijk in de Groningse hoek. Maar daar rekende men zich te vroeg rijk. Dat de ploeg van Zorg en Zekerheid het hart op de juiste plek heeft zitten is een understatement van de eerste orde.
Net als zaterdag in Groningen stopte Seamus Boxley de run van GasTerra. Gibson stak even zijn neus aan het venster en schoot er twee vrije worpen en zijn enige driepunter van de avond in. Bijna in het rustsignaal bediende hij Jeroen Slor voor 42-44, waarmee de wedstrijd weer helemaal open was.
Maar zo gewonnen, zo geronnen. De tweede helft was koud begonnen of het verschil van negen punten in Gronings voordeel stond al weer op het scorebord: 46-55. Even later zorgde Ellis - na weer een drietje van Aron Royé, hij heeft ze tenslotte leren schieten in de Vijf Meihal... - zelfs voor het maximale verschil in de wedstrijd van elf punten (51-62).
Het leek de beslissende klap, maar op het moment dat je dat alleen maar denkt, lijkt die gedachte telepathisch te worden overgebracht op de spelers van Leiden. Die voelden er niets voor om GasTerra zo maar de zege te laten pakken. Het gas ging erop en met een paar prima acties van Kuijper en een driepunter van LeMelle werd het weer een echte wedstrijd.
Je zag dat de zenuwen zich meester maakten van de Groningse ploeg en de bank. Helemaal toen McGhee een gave driepunter maakte en vlak daarop Kuijper bediende voor twee punten en een bonus: 69-71. Een het verschil werd zelfs één punt na een driepunter van LeMelle: 72-73.
Op dat moment werd nog maar weer eens bewezen dat er begin jaren zeventig goed werd gebouwd, want de Vijf Meihal overleefde de oorkaan van lawaai, die toen ontstond. Nog 2:34 en 74-75. Time-out Leiden. Bal voor Leiden ook, maar balverlies van Boxley, gevolgd door loopfouten van Royé en Bostain. Weer de bal voor de thuisploeg. Zou het....?
Maar nee. In zijn jacht op de voorsprong en misschien wel de winst verspeelde Monta McGhee de bal aan Jason Dourisseau, die dankbaar profiteerde en 74-77 op het bord dunkte. De laatste minuut was inmiddels aangebroken en de laatste aanval duurde net even te lang.
Zaterdag volgt deel drie in deze tot nu toe heerlijke serie en de dinsdag erop is het weer raak in de Vijf Meihal. GasTerra Flames-Zorg en Zekerheid is teruggebracht tot een best-of-three
en eigenlijk is er nog niets aan de hand.
'Natuurlijk is het teleurstellend, dat het niet is gelukt', zei Toon van Helfteren na afloop. 'Maar het is 1-1 en dus gaan we opnieuw beginnen. En ach, als de uitslagen andersom waren geweest en wij vandaag op 1-1 waren gekomen, dan zouden we hier met een big smile hebben gezeten. Maar het was duidelijk: zij pakken 19 aanvallende rebounds en maken daar 22 punten uit. Dan is het een wonder dat je zo dichtbij blijft. Dat bewijst alleen maar hoe goed deze ploeg in elkaar zit. Ik ben daar heel erg trots op.'
JAN VAN DER NAT
Behalve de foto's van dit keer Peter van der Velde op de gebruikelijke plaats, staan er ook heel veel foto's van de Groningse fotograaf Henk Eggens op DEZE PLEK