LEIDEN – Het kon natuurlijk niet uitblijven. Ooit moest er een einde komen aan de lange serie overwinningen van Zorg en Zekerheid Leiden. Het was alleen jammer dat het uitgerekend in de topper tegen EiffelTowers moest gebeuren: 66-67.

Zo’n eindstand doet een thriller vermoeden, maar dat was het eigenlijk maar heel even. Twee minuten, helemaal aan het einde, toen Monta McGhee en Thomas Jackson het vuurtje opstookten en de afgeladen Vijf Meihal (1.300 toeschouwers en er kon geen muis meer bij) toch nog ontplofte. Leiden had nog een fout op Rogier Jansen kunnen en eigenlijk moeten maken, om dan na een time out nog een laatste schot te krijgen, maar verzuimde dat, al moet gezegd worden dat Jansen wel heeeel hard over het veld rende en nauwelijks te pakken was.


EiffelTowers stond alleen bij 2-0 op achterstand en beheerste daarna eigenlijk de wedstrijd voortdurend. Dat Zorg en Zekerheid Leiden nog zó dichtbij kwam, was het gevolg van het feit dat de Bossche ploeg klaarblijkelijk in de Vijf Meihal niet met een flinke voorsprong kan omgaan.


In de eerste wedstrijd tussen beide ploegen in Leiden verspeelde het team van coach Raoul Korner een voorsprong van 21 punten om met 73-69 te winnen. Nu was de maximale voorsprong vijftien punten bij 20-35, vrijwel constant rond de tien en bijna ging het nog mis voor EiffelTowers.


Dat zou niet terecht zijn geweest, constateerde ook Toon van Helfteren, maar woorden als ‘terecht’ en ‘onterecht’ passen niet echt in de vocabulaire van de topsport. Winnen is winnen en hoe is maar even belangrijk. Een week later staan er alleen nog maar de uitslag en de twee punten...


Maar de conclusie van de coach van Zorg en Zekerheid Leiden was logisch. Zijn ploeg speelde drie kwarten lang gewoon slecht. 15-18, 13-19 en 8-12 waren de tussenstanden op weg naar slechts 36 punten na dertig minuten basketball, waarin meer fout dan goed ging. Met name dan in aanvallend opzicht.


Verdedigend zat het namelijk andermaal wel goed bij Leiden en omdat dat ook bij Den Bosch het geval was, werd het toch een boeiende wedstrijd. Dat nam niet weg dat bepaalde ballen er gewoon in hadden moeten gaan, maar aan Leidse zijde werden soms de eenvoudigste kansen gemist met als ‘hoogtepunt’ een volkomen vrije lay-up van Jesse Smith, die na zijn prima wedstrijd twee weken terug tegen Magixx Nijmegen is teruggevallen naar zijn oude ‘niveau’.


De Amerikaanse center was echter niet de enige. Ross Bekkering – licht geblesseerd aan de rechterhand – bakte er ook niet veel van en bewaarde elf van zijn zeventien punten voor het laatste kwart. Daarin vielen ook drie van de vijf driepunters, want het vizier stond bij het langeafstandsschot niet op scherp. Monta McGhee mikte zeven keer mis tegenover twee treffers.


Maar aan Bossche zijde was dat precies hetzelfde: Akerboom 2 op 7 en Wessels 0 op 5. Rogier Jansen was de uitzondering. De point guard heeft wel vaker zo’n avond dat de gekste schoten vallen. Hij maakte er vier van de vijf, waarvan een paar zwaar verdedigd. Dat Leiden veel moeite had om de schutters vrij te zetten, kwam vooral door de defensie van Den Bosch.


Zorg en Zekerheid Leiden had het vooral moeilijk met de twee kleine mannen van EiffelTowers, Frank Turner en Julien Mills. Beiden sloten af met vijftien punten. Het moest ook wel van de kleinere spelers komen, want onder de borden controleerde Zorg en Zekerheid Leiden de zaken naar behoren, hetgeen tot uiting kwam in de reboundswinst: 48-33.


Raoul Korner, de coach van EiffelTowers, slaakte na afloop een paar diepte zuchten. De sympathieke Oostenrijker stak zijn bewondering voor de vasthoudendheid van de tegenstander niet onder stoelen of banken. ‘Respect voor Leiden. Het is altijd erg moeilijk hier. Those guys never quit. Toen Leiden in het vierde kwart een tandje bijschakelde, ging het bij ons mis. Dertig punten tegen in één kwart is veel te veel. We hadden vooral toen te veel balverlies en te weinig rebounds. In het geheel gaan we beter spelen. We hadden vandaag aan het einde een beetje geluk, maar hebben er nu toch – inclusief de beker – zeven op rij gewonnen. We weten dat Leiden een wedstrijd kan omdraaien en wij slaagden er niet in om de laatste nagel in de doodskist te slaan.’


Zijn collega Van Helfteren was natuurlijk teleurgesteld, maar maakt geen drama van een nederlaag na een serie in de competitie van twaalf overwinningen. ‘We hadden ook de laatste zes wedstrijden tegen Den Bosch gewonnen en moeten nu even pas op de plaats maken. We weten dat we aanvallend problemen hebben. Daar werken we aan en daar moeten we aan blijven werken.’


Beide coaches waren van mening dat het resultaat van dit duel niet heel erg belangrijk was voor het verdere verloop van de competitie. Onderling is de stand nu 2-1 in het voordeel van Leiden, dat ook nog een positief saldo van elf heeft. Om eventueel straks onderling voordeel te krijgen moet Den Bosch dus nu de laatste van de vier wedstrijden winnen met minimaal twaalf punten verschil.


Maar zó ver kijken Van Helfteren en Korner nog niet. Beiden weten dat het dit seizoen gaat tussen drie ploegen, waarvan koploper GasTerra Flames vooralsnog de beste papieren heeft. Van Helfteren: ‘Je weet dat je na twaalf overwinningen steeds dichter bij een nederlaag komt. Nee, extra veel druk legt dat niet op een ploeg. Veel winnen is gewoon leuk en ach, we hebben nog zestien wedstrijden te gaan...’
 

JAN VAN DER NAT
FOTO’S RICHARD KOOLEN 

Meer nieuwsberichten