ROTTERDAM - Zorg en Zekerheid Leiden heeft de onverwachte nederlaag tegen Amsterdam goedgemaakt met een overwinning in en tegen Rotterdam. Maar vraag niet hoe de 68-74 tot stand kwam. Net als zaterdag was de vorm van de afgelopen periode ver te zoeken. Er moest keihard worden gewerkt om de punten binnen te halen en dat lukte uiteindelijk met in de slotfase een beetje hulp van de heren, die tegenwoordig in het oranje lopen te fluiten.

 

 

Vooral aan Rotterdamse zijde werd vuur gespuwd over de arbitrage en dan met name in de laatste minuut, toen Worthy de Jong een aanvallende fout kreeg en als dat al zo was, dan had de score moeten tellen, omdat de bal ruim los was. Ook een bonus voor Zaandam bij zijn laatste score was terecht geweest. Aan Leidse zijde zal men niet ongelukkig zijn geweest...

 

Toch sprak ook Toon van Helfteren zijn verbazing uit. 'Het was warrig. Normaal zijn het de coaches, die opmerkingen maken richting scheidsrechters, maar nu waren het ook de spelers en dat zegt wel iets.'

 

De Leidse coach kon bijvoorbeeld maar net een technische fout van Seamus Boxley voorkomen door hem snel op zijn plaats te duwen na een wissel. De altijd zo voorkomende forward stond op het punt iets te roepen, wat hem ongetwijfeld een T opgeleverd zou hebben...

 

Nu kwam ook deels uit frustratie, omdat het niet lekker liep bij Boxley en bij Zorg en Zekerheid. Net als zaterdag tegen Amsterdam kwam de ploeg eigenlijk nauwelijks in het eigen spel, laat staan dat er iets te zien was van de grootste vorm, die in de afgelopen weken tot zulke mooie successen leidde.

 

Dat kan natuurlijk altijd een keer gebeuren. Bovendien was de rotatie zonder Johan Kuijper, Mick Burger en Terry Sas krap en dan kun je als coach weinig schuiven als het niet loopt. En dat deed het dus niet. Er stond geen team in het veld en een logisch gevolg is dan vaak dat spelers het zelf willen opknappen, gaan forceren en verkeerde beslissingen nemen.

 

Daar kwam bij dat Rotterdam goed begon met ondermeer drie driepunters van ex-Leidenspeler Sjors Besseling. Pas bij 15-15 kon Zorg en Zekerheid aansluiten via een score van Conor Grace. De Ier zou - onder toeziend oog van zijn moeder - in de slotfase nog belangrijk zijn door een verdedigende en een aanvallende rebound te pakken, waardoor de kleine voorsprong van Leiden wat langer op het bord bleef staan.

 

Het leek voor Zorg en Zekerheid allemaal op zijn pootjes terecht te komen, toen Boxley met een score plus bonus de grootste voorsprong realiseerde bij 38-46. Kort daarna zou het verschil nog twee keer acht zijn, maar verder liet Rotterdam het niet komen.

 

Toch bood de 52-58 halverwege de tweede helft perspectief voor Leiden. Het was en bleef onder de maat, maar als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. En dat werd krabben en bijten. Zeker na een 'droge' start van het vierde kwart. Bijna vijf minuten lang scoorde Zorg en Zekerheid Leiden niet, terwijl Rotterdam daar twaalf punten tegenover stelde. Plots stonden de zes punten verschil dus aan de andere kant.

 

Met een knappe driepunter schoot Ronny LeMelle het zand uit de raderen, maar Leiden moest blijven knokken. Slechts een enkele keer liepen de aanvallen soepel. Zoals tussen Jeroen Slor en Conor Grace voor 66-67. Het kwam daarna allemaal nog net goed. De vierde plaats is nog altijd in handen van Leiden, maar er is de komende week behoorlijk werk aan de winkel. Landstede uit en GasTerra thuis resteren in het reguliere seizoen. Twee wedstrijden die vermoedelijk de volle winst moeten opleveren om het thuisvoordeel in de eerste ronde van de play-offs te garanderen.

 

JAN VAN DER NAT  

Meer nieuwsberichten