DEN HELDER - Als je ook een niet zo goede wedstrijd wint, ben je op de goede weg. Oké, het klinkt wat cryptisch, maar het geeft in een paar woorden weer, waar Zorg en Zekerheid op dit moment mee bezig is. De bezoekjes aan artsen en fysio's worden wat minder frequent en met de winst van donderdagavond in Den Helder (67-73) is een goede stap gezet op de weg, die coach Ivo Boom tevoren had uitgestippeld. Een weg die in elk geval naar de playoffs moet voeren.

Wil je die halen, dan moet er sowieso van ploegen als Den Helder Seals worden gewonnen, want de in de eredivisie teruggekeerde Noord-Hollanders worden geacht tot de ploegen te behoren voor wie het seizoen er op zaterdag 19 april op zit. Met winst in nu al de tweede uitbeurt in de Marinestad heeft ZZ Leiden in elk geval tot heden maximaal meegewerkt aan dat scenario.

Het ging deze keer overigens heel wat minder van een leien dakje dan bij het eerste bezoek aan Den Helder. Toen won ZZ Leiden eigenlijk heel gemakkelijk met 61-77. Maar coach Peter van Noord is nu natuurlijk ook een stukje verder dan toen en had daarbij nog eens de mazzel, dat ZZ Leiden af en toe wat nonchalant speelde en te veel mogelijkheden liet liggen om verder uit te lopen.

Met name in het eerste kwart scoorde ZZ Leiden gemakkelijk en misschien wel daardoor werd de verdediging wat verwaarloosd en kreeg Den Helder niet te missen kansen. Dat de ploeg van Ivo Boom toch nog met een kleine voorsprong (23-24) aan de eerste korte pauze kon beginnen, was vooral te danken aan een reeks slordige vrije worpen van Dane Bradshaw.

De belangrijkste man in de Helderse ploeg mocht vier keer aanleggen na een fout van Mick Burger, die het daarmee niet eens was een ten koste van een technische fout een wegwerpgebaar maakte. Een erg goedkoop gegeven ‘T' overigens. Bradshaw mikte drie keer mis en Den Helder haalde ook niets uit het balbezit daarna.

ZZ Leiden moet vaak in een kwart even op gang komen. In Den Helder was dat twee keer het geval. In het tweede deel was het 7-0, voordat David Chiotti het eerste Leidse punt kon laten aantekenen vanaf de vrije-worplijn en na de rust werd het in het derde kwart van 41-41 zó maar 51-42. Tot groot ongenoegen van Ivo Boom, die ook nog eens geconstateerd had, dat er in de eerste helft niet echt attent was gerebound.

‘We laten Den Helder zo maar twee keer weglopen. Dat mag niet gebeuren. Je moet dan iedere keer weer een inhaalrace plegen, die heel veel kracht kost.' Maar ZZ Leiden kon die kracht opbrengen. In het tweede kwart greep Vincent Krieger met een driepunter Den Helder op 39-39 bij de staart en in het derde kwart dunkte Nick Curtis met twee slams de stand gelijk op 53-53.

Vlak daarop leek Den Helders Terry Sas zichzelf uit de wedstrijd te spelen, door met zijn vinger op zijn voorhoofd te wijzen, toen hij zijn vierde fout kreeg. Scheidsrechter Bert van Slooten, voor wie dat bedoeld was, zag het niet, maar zijn collega Klaas de Vries wel. Hij beloonde het gebaar onmiddellijk met een technische fout. Dat leek einde wedstrijd voor Sas, maar omdat hij bij fout nummer vier net werd gewisseld, kwam die technische fout op naam van de coach en kon Sas later nog even spelen.

Dat was in een fase waarin het voor Den Helder pompen of verzuipen was. De dubbele dunk van Curtis bracht het momentum helemaal bij Leiden. Bradshaw mocht nog even een voorsprong pakken met een tip-in, maar daarna bepaalde ZZ Leiden de wedstrijd. Niet in de laatste plaats, omdat Aron Royé een prachtige rol vervulde door ongeveer in de broekzak van Bradshaw te kruipen en hem geen millimeter ruimte te geven.

‘Dat was onze bedoeling voor de hele wedstrijd', zei Ivo Boom later. ‘Maar dat lukte niet helemaal. Vincent Krieger gaf hem even te veel ruimte'  En dat moet je zeker bij Bradshaw niet doen, zoals de cijfers van de Helderse Amerikaan aangeven: 18 punten, 8 rebounds en 6 assists. Toch was hij niet zo dominant als in veel andere wedstrijden en met name in het laatste stuk kreeg hij zijn driepunters niet meer weg.

De hele Leidse defensie sloot overigens in het vierde kwart als een fort in oorlogstijd. Den Helder moest noodgedwongen lange aanvallen spelen en raakte herhaaldelijk de bal kwijt. ZZ Leiden profiteerde daarvan en vooral Donald Wilson bezorgde de cameralieden van Sport1 een serie heerlijke beelden. Vier keer dunkte hij snoeihard, waaronder voor de eindstand van 67-73 en daarmee kreeg hij het publiek helemaal stil. Nou ja, op die veertig hondstrouwe Leidse supporters na dan...

JAN VAN DER NAT

Meer nieuwsberichten