AMSTERDAM – Je kunt op twee manieren naar sport kijken: puur als een zaak van presteren of als het verzorgen van een stukje entertainment.

Voor coaches en spelers is natuurlijk het eerste het allerbelangrijkste. Je wordt nu eenmaal ‘afgerekend’ op prestaties.


Wie heeft het nog over de suffe wedstrijden, die het Nederlands Elftal in Zuid-Afrika speelde? De finale werd gehaald en daar ging het om. In het Nederlandse basketball gaat het om een goede uitgangspositie straks in de play-offs en daarvoor moet je op de weg daar naar toe gewoon winnen.
Zorg en Zekerheid Leiden deed dat zondagmiddag in de Amsterdamse Sporthallen Zuid. Met 55-64 van ABC Amsterdam en staat na drie wedstrijden op vier punten. Het woordje ‘moeizaam’ werkte na afloop bij Toon van Helfteren als een rode lap op een stier.
‘Ja, het ging niet gemakkelijk. Maar we zullen weinig wedstrijden gemakkelijk winnen. Iedereen is kennelijk vergeten dat het vorig jaar tot aan de kerst ook niet zo geweldig ging. Dat er bijvoorbeeld – met die ploeg die dan veel beter zou zijn geweest – twee keer van Amsterdam werd verloren...’
Winnende coaches hebben altijd het gelijk aan hun zijde. En ja, de punten waren binnen tegen de – op Surinamer Sergio de Randamie na – volledig Nederlandse ploeg van Amsterdam. Noodgedwongen, omdat er geen geld is in de hoofdstad om een blik(je) Amerikanen open te trekken.
Zorg en Zekerheid Leiden heeft dat geld – en dus de Amerikanen – wél, maar stuitte in de behoorlijke bezette Sporthallen Zuid (ondermeer zo’n tweehonderd Leidenaars) op het taaie Amsterdam, dat beschikt over een paar prima talenten als Jessey Voorn en Mohamed Kherrazi.
Omdat Leiden van buiten dit seizoen minder dreigend is dan vorig jaar, moet het succes meer onder het bord worden gezocht. Dat wist coach Hakim Salem van Amsterdam natuurlijk ook. Het seizoen is dan wel pas begonnen, dankzij videoanalyses weten de coaches vrijwel alles van hun tegenstander.
Het afstoppen van de Leidse luchtmacht met Ross Bekkering en Jesse Smith kreeg daarom prioriteit en door bij elke Leidse aanval massaal terug te plooien tot een cordon onder de ring, werd het nodige gevaar ontzenuwd.
Zorg en Zekerheid Leiden had het daardoor niet gemakkelijk. Door de dubbele kwetsuur van Terry Sas en omdat Ryan Anderson zaterdag bij de training (licht, zo lijkt het) door zijn rechterenkel ging, ontbraken mannen, die de bal er van buiten af en toe in kunnen gooien en in elk geval om aandacht vragen.
Toch zou de ploeg meer driepunters maken, dan in welke wedstrijd tot op heden ook. Zes stuks, waarvan Monta McGhee de helft voor zijn rekening nam. De flegmatieke Amerikaan leverde weer eens een echte McGhee-wedstrijd af. Dat betekende soms vreemde capriolen, maar wel ‘gewoon’ 21 punten, 6 rebounds en 6 assists.
Seamus Boxley kwam tot een puntje minder, maar tekende voor negen rebounds, één meer dan Jesse Smith. Leiden won daardoor het reboundduel van Amsterdam met 39-36, zoals het eigenlijk in vrijwel alle statistische categorieën net een tikkeltje beter was.
Niettemin was het ‘anybody’s game’ tot diep in het vierde kwart. De ploegen bleven heel lang bij elkaar. Dan liep Amsterdam weer eens een stukje weg en dan Leiden weer. Maar steeds werd de ploeg met de voorsprong dan in de kraag gevat.
Het werd, na een saaie eerste helft, na de rust leuker en ook aan beide kanten beter. De toeschouwers werden ondermeer vergast op een heerlijke doordunk van springveer Worthy de Jong, die een alley-oop van Monta McGhee spectaculair afrondde. Aan de andere kant mocht het blok van Mohamed Kherrazi op Bekkering er ook best zijn...
Tot vijf minuten van het einde bleef het spannend (51-53). Toen echter besliste Leiden binnen zestig seconden de wedstrijd. Jesse Smith scoorde, Seamus Boxley maakte twee vrije worpen en gooide daarna één van zijn twee driepunters binnen. In één ruk werd het 51-60 en was de wedstrijd beslist.
Even kwam er nog een kansje voor Amsterdam, maar toen McGhee van heel ver zijn derde driepunter maakte, konden de handtekeningen op het wedstrijdformulier worden gezet: 55-64.
Zorg en Zekerheid Leiden maakt zich nu op voor de wedstrijden tegen Landstede Zwolle en Rotterdam. Toon van Helfteren zag die beide ploegen zaterdag in Rotterdam tegen elkaar spelen en was niet onder de indruk. ‘Maar’, stak hij de waarschuwende vinger op, ‘dat betekent natuurlijk niet dat we die wedstrijden gemakkelijk gaan winnen. Gemakkelijk zal het vrij wel nooit zijn...’
JAN VAN DER NAT  

Meer nieuwsberichten