WEERT - Wedstrijden verliezen hoort net zo bij de sport als wedstrijden winnen, maar de manier waarop Zorg en Zekerheid Leiden zaterdagavond de punten liet liggen in Weert was pijnlijk, onnodig en wellicht verstrekkend. Upstairs Weert won met 84-83 in een duel, dat Zorg en Zekerheid heel lang onder controle had.

Maar er werden (individuele) fouten gemaakt, die pijn deden aan de ogen. Zorg en Zekerheid is nog altijd vierde, omdat Matrixx van GasTerra verloor, maar het zal niet meevallen om na de zeperds tegen Nijmegen en Weert die zo gewenste plek vast te houden.
 

Toch leek het allemaal goed af te lopen in sporthal Boshoven - door de thuisclub met grootheidswaanzin Upstairs Arena genoemd... - , toen er met minder dan zes minuten te gaan het 68-78 was.  Zorg en Zekerheid slaagde er echter niet in die marge van tien punten vast te houden. Dat ondanks een zoneverdediging en de wetenschap dat Upstairs het daar vaak moeilijk mee heeft. De Limburgse ploeg pakte te veel aanvalsrebounds (14 in totaal en Voren hout kreeg er twee 'cadeau') en toen er ook nog een paar keer slordig werd geschoten door Zorg en Zekerheid, werd het weer een echte wedstrijd. In het eindsignaal dompelde Mark Porter Leiden in rouw.

 

Dat was een dubbele teleurstelling voor Danny Gibson, die een uitstekende wedstrijd speelde en liefst 31 punten maakte. Hij loste daarmee Weerts' Elijah Palmer ruimschoots af als nationaal topscorer. Dat is natuurlijk leuk, maar in een teamsport zijn individuele prestaties ondergeschikt.

 

Zorg en Zekerheid Leiden mag zich deze - wellicht verstrekkende nederlaag - geheel zelf aanrekenen. Er werden in de loop van het duel veel fouten gemaakt. Tot ergernis van Toon van Helfteren, die wellicht een record aan krachttermen het veld inslingerde en spelers ter verantwoording riep, wanneer er niet goed in de positie werd gespeeld of een aanval niet goed werd 'gelopen'.

 

Maar het was een beetje vechten tegen de bierkaai voor de Delftenaar, want steeds weer liep Leiden in het mes van Upstairs. Elke voorsprong werd razendsnel ingeleverd. Dat begon al direct in het begin van de wedstrijd, dat overigens uitstekend was van Leidse zijde. Het werd 0-9 en 7-18. Niet dat dit een garantie was voor een zorgeloze avond, maar het gaf wel aan, dat de koppen goed leken te staan en de ploeg gefocust was.

 

Maar de helft van die snelle voorsprong werd nog voor het einde van het eerste kwart ingeleverd en de rest volgde in de eerste twee minuten van het tweede kwart, zodat bij 20-20 opnieuw begonnen kon worden. Dat deed Zorg en Zekerheid dan ook en er stond even later weer een voordelige marge van acht punten op het bord: 28-36. Maar de geschiedenis herhaalde zich. Het werd 36-36 en 38-39 bij de rust.

 

Toch leefde de gedachte dat Zorg en Zekerheid dit seizoen ook voor de vierde keer de Limburgse ploeg zou kunnen kloppen. De lange mannen Palmer en Nelson werd behoorlijk aan banden gelegd en met de driepunters viel het ook nog alles mee. Maar Zorg en Zekerheid draaide weer op drie man: Danny Gibson, Ronny LeMelle en Seamus Boxley. Natuurlijk doet de afwezigheid van Monta McGhee zich flink voelen, maar wat veel pijnlijker is, is de 'afwezigheid' van Conor Grace.

De Ier begon destijds behoorlijk tegen EiffelTowers en World Class Giants, maar bakt er sindsdien niets meer van. Van Helfteren lijkt het ook wel een beetje te hebben gehad met hem. Veertien minuten speeltijd met nul punten en drie rebounds zeggen voldoende. Als dit is wat hij kan brengen, dan kan het stempel 'miskoop' op zijn rug worden gezet. Een behoorlijke prestatie van hem zaterdag had Zorg en Zekerheid net dat beetje extra kunnen brengen, dat winst opgeleverd zou hebben.

 

In de tweede helft werd het een typische close game. Leiden bleef fouten maken en ook domme dingen doen. Zo werd twee keer de bal ingeleverd bij een inworp, een keer daarvan wegens overtreding van de vijf-secondenregel. In het derde kwart wisselde de voorsprong liefst acht keer van eigenaar en was het vier keer gelijk.

 

Maar het was Zorg en Zekerheid dat 'winnend' uit deze slag tevoorschijn kwam, de voorsprong pakte en die naar de finish leek te dragen. Het werd 65-75 en 67-78. Dat had voldoende moeten zijn. Maar Leiden ging op cruciale momenten in de fout. Niels Vorenhout mocht 'zo maar' de aanvalsrebound pakken na een misser van Mark Porter en knalde er direct ook nog maar even een driepunter in. Dat waren dus in feite zes punten in één klap!

 

Maar nog was Zorg en Zekerheid niet geklopt. Zelfs de score van Palmer met fout van Jeroen Slor werd overleefd. Maar het toch nog mis. Ronny LeMelle verspeelde na zijn keurige rebound op een nood-driepunter van Palmer de bal en dat leidde toch nog de ondergang in. Nota bene de kleine Mark Porter scoorde in de laatste elf seconden twee keer en liet Boshoven bijna ontploffen.

 

JAN VAN DER NAT

 

 

Meer nieuwsberichten