LEIDEN - Pas aan het einde van de rit zal blijken wat de betekenis is van de nederlaag (71-76), die Zorg en Zekerheid Leiden donderdagavond in eigen huis leed tegen Matrixx Magixx. Onderling staan de ploegen nu in wedstrijden gelijk, het saldo is nog net (plus 4) in het voordeel van Leiden, maar dat is een schrale troost na het duel tegen de Nijmegenaren.

De vierde wedstrijd tussen de twee teams, die knokken om thuisvoordeel in de playoffs, werd tevoren in beide kampen gezien als de wedstrijd van het seizoen. Dat was misschien wat overdone, maar het belang kon moeilijk ontkend worden. Een Leidse zege zou het gaatje hebben opgerekt tot vier punten plus onderling voordeel. Alleen dat laatste bleef dus over.

Het was een bloedstollend duel, waarin het verschil nooit groter was dan zes punten en dat was nog pas tegen het einde ook, toen Matrixx profiteerde van slordig werk aan Leidse zijde. Die fase was kenmerkend voor het spel van Zorg en Zekerheid, dat maar zelden het niveau haalde, dat de ploeg eerder dit seizoen heeft laten zien.

 

Zorg en Zekerheid ging de mist in op cruciale momenten. Bijvoorbeeld in het begin van het vierde kwart, toen Thijs Vermeulen twee van zijn vier driepunters binnenknalde en daarmee de stand omboog van 55-52 naar 55-58. Die voorsprong aan het begin van het vierde deel was overigens het gevolg van een driepunter van Conor Grace, één van de weinige dingen, die hij goed deed.

Na een hoopvolle start in Den Bosch heeft de sympathierke Ier nauwelijks nog iets laten zien. Het is natuurlijk leuk dat hij er - zoals donderdagavond - twee driepunters inknalt, maar daarvoor is hij niet gehaald. De ploeg heeft genoeg afstandsschutters met Gibson, LeMelle, Burger en Sas. Rebounds pakken, keihard verdedigen en buffelen. Dat is kort samengevat de opdracht voor Grace, maar daar komt tot nu toe weinig van terecht. Tot vette ontevredenheid natuurlijk van Toon van Helfteren, die hem in woord en gebaar duidelijk maakte meer te verwachten van een speler met zijn ervaring. In een close game, zoals die tegen Matrixx, zou hij het verschil kunnen maken.

 

 

 

Maar ook anderen mogen zich de nederlaag aanrekenen. Zo werd Nikki Hulzebos in de beslissende fase twee keer over het hoofd gezien en de kinderlijke wijze waarop de lange mannen de rebound misten op 71-74 na twee gemiste vrije worpen van Markel Humphrey, deed pijn aan de ogen. Met balbezit en 40 seconden op de klok zou er nog een kans zijn geweest. Nu niet, want Jeroen Slor maakte een fout op Bobby Davis, die het er veel beter vanaf bracht dan zijn team- en landgenoot. Het gat van vijf punten was vervolgens natuurlijk te groot.

 

Nog net niet groot genoeg overigens voor Matrixx om de vierde plaats van Zorg en Zekerheid over te nemen. In punten staan beide ploegen nu weliswaar gelijk, maar het onderlinge saldo is plus vier in Leids voordeel, maar dat was nauwelijks een schrale troost voor de dertienhonderd in de weer afgeladen Vijf Meihal.

 

Die trouwe massa fans zag natuurlijk ook goede dingen. Van Ronny LeMelle bijvoorbeeld, die loepzuiver drie driepunters binnen mikte en met zeven op zeven foutloos zijn vrije worpen nam. Maar ook Mick Burger oogste bewondering met twee drietjes en vijf assists. En voor de echte liefhebbers was er een heerlijk duel tussen Danny Gibson en Torey Thomas, de twee beste spelverdelers van de competitie, die wellicht tegenover elkaar staan in de All*Star Game. Beiden stonden de volle veertig minuten in het veld en maakten elkaar het leven meer dan zuur.

 

Het wordt voor Zorg en Zekerheid nu keihard knokken om de vierde plaats in handen te houden. Zaterdag moet de eerste stap worden gezet met winst in Weert. En dan maar hopen dat Matrixx niet thuis gaat winnen van GasTerra, want dat zouden dan weleens de bonuspunten kunnen zijn, die de Nijmegenaren aan het einde van de rit nodig hebben.

 

JAN VAN DER NAT

Meer nieuwsberichten