LEIDEN - Zorg en Zekerheid Leiden heeft in de thuiswedstrijd tegen Rotterdam Challengers niets meer gedaan dan noodzakelijk was om met 81-57 twee punten bij te schrijven.

Het was, op het begin van de tweede helft na, een rommelige wedstrijd, waarin de thuisploeg niet echt de motivatie vond om Rotterdam een historisch pak slaag te geven. Met wat meer zuiverheid en doorzettingsvermogen was dat mogelijk geweest. Het all time record van Leiden staat - sinds de vorige thuisbeurt tegen Rotterdam - op 32 punten verschil. In het begin van het vierde kwart liep de teller op tot + 30 bij 73-43, maar daarna stokte de zaak.

 

Bovendien hoefde het van de jarige Toon van Helfteren niet zo nodig meer. Hij gaf zijn Amerikanen en de Ier Grace rust en liet een compleet Nederland vijftal de zaak afmaken. En ach, als Rotterdam iets positief wil halen uit dat slot dan mag het zijn dat de Rotterdamse Nederlanders de laatste vier minuten met 7-9 wonnen van de Leidse Nederlanders.

 

Die laatsten kregen overigens de hele wedstrijd ruimschoots de kans zich te bewijzen, want Van Helfteren zag in de wedstrijd tegen Rotterdam een mooie gelegenheid om zijn buitenlandse azen rust te geven. De zes Nederlanders die in actie kwamen slurpten gezamenlijk 110 van de 200 speelminuten op.

 

Daarvan kreeg Terry Sas, die in de basis stond, er dertig. Hij verdiende dat ook, want hoewel zijn schot niet echt wilde vallen - hij maakte overigens wel twee driepunters - speelde hij een gedegen wedstrijd. Dat gold zeker ook voor Jeroen Slor, de tweede Nederlander in de beginopstelling. Hij werkte hard en kwam met elf punten, acht rebounds en twee bloks tot een prima rapport. Opvallend was ook de rol van Johan Kuijper. Hij werd bij vrijwel elke aanvallende actie ruw neergesabeld door de Rotterdamse defensie en kwam daardoor niet tot scores onder het bord. Toch sloot hij af met tien punten, want hij mocht vaak naar de vrije worplijn en vanaf dat plekje maakte hij tien van zijn twaalf pogingen. In de dubbele cijfers uitsluitend uit vrije worpen. Het zou wel eens een unicum kunnen zijn.

 

Dat het met name in de eerste helft allemaal niet fantastisch was om naar te kijken, mocht de ploeg eigenlijk niet kwalijk worden genomen. Thuiswedstrijden tegen Rotterdam zijn voor vrijwel elke ploeg appeltje-eitje. Ook voor Zorg en Zekerheid. Een noodzakelijk kwaad eigenlijk. Dat bleek bijvoorbeeld in het begin, toen de thuisploeg stroef speelde, maar Rotterdam, dat brutaal een voorsprong nam, wel onmiddellijk van repliek diende.

Terry Sas betaalde stante pede de openings-driepunter van Stefan Mladenovic met gelijke munt terug en dat deed even later Danny Gibson ook met de geslaagde bom van oud-Leidenaar Sjors Besseling.

 

Om te laten zien dat niemand zich zorgen hoefde te maken sprong Zorg en Zekerheid direct weg naar 20-9. Het werd 24-16 aan het einde van het eerste kwart en 39-30 bij de rust. Toon van Helfteren had ongetwijfeld op een leuker verjaarscadeau gerekend en liet dat in de rust blijken. De ploeg reageerde direct en zette de wedstrijd in de archiefkast met een 12-0 run als opening van het derde kwart.

 

Met ondermeer drie driepunters van Danny Gibson, eentje van Ronny LeMelle en lekkere dunks van LeMelle en Seamus Boxley leek de thuisploeg op weg naar het recordverschil van 32 punten. Twee minuten in het vierde kwart, na twee rake vrije worpen van Kuijper, was Leiden daar heel dichtbij: 73-43.

 

Als de wil en de wens er waren geweest, was het record wellicht gesneuveld, voor wat dan waard is. Maar er is ook zoiets als respect en 'dus' speel je een tegenstander niet helemaal de vernieling in. Vanaf een stoel naast Van Helfteren konden de buitenlanders zien hoe hun Nederlandse maatjes de wedstrijd rustig uitspeelden en hoe de fans in de laatste minuut van de wedstrijd traditioneel staand en zingend de winst vierden.

 

JAN VAN DER NAT

 

 

Meer nieuwsberichten