LEIDEN - De vergelijking met een sneeuwschuiver lag voor de hand, toen GasTerra in het tweede kwart alle hindernissen op weg naar een uiteindelijk eenvoudige overwinning de Vijf Meihal uitveegde. Letterlijk als sneeuw voor de zon verdween de Leidse voorsprong, die via een knappe start was opgebouwd. En erger, want de Groningse ploeg trok door als een wielrenner in de afdaling. Met een gigantische run van 2-30 (!) werd de wedstrijd op slot gegooid. Daadwerkelijk, want alles wat er vanaf de derde minuut van het tweede kwart  gebeurde, was alleen voor de geschiedenisboeken nog van belang. Het werd uiteindelijk 67-83.

Die enorme dreun, die in het laatste stuk van het eerste en in het tweede kwart werd uitgedeeld, werd niet alleen veroorzaakt door het Leidse onvermogen de bal in de basket te deponeren. Het was zeker ook de verdienste van de Groningse defensie, die aantoonde van grote klasse te zijn.

 

Want klasse heeft de ploeg van GasTerra Flames. Oud-bondscoach Marco van den Berg - ooit voorvechter van meer Nederlandse inbreng - heeft een puik gezelschap Amerikanen onder zijn hoede, die deels bij andere ploegen in ons land hun klasse al hebben bewezen: Robby Bostain bij Landstede, Matt Bauscher bij Aris, Tim Blue bij Giants en de Canadees Steve Ross (ex-Leiden) bij Weert. Met nog eens drie 'rookies' voor de FEB eredivisie daarbij staat er een uitstekende groep, die als de eerste plaats kan worden geconsolideerd de grote favoriet is voor de Nederlandse titel, ook als is de Nederlandse inbreng miniem.

 

Alleen ex-Leidenspeler Aron Royé vertegenwoordigde donderdag in de Vijf Meihal veertien minuten ons land aan Groningse zijde. En, o ja, Matthew Otten, maar die is net zo Nederlands als een rode dubbeldekker en dankt zijn plek in het team uitsluitend aan zijn dubbele paspoort. Maar goed, GasTerra Flames heeft die keuze gemaakt en zo lang Martini Plaza volstroomt heeft men het gelijk aan zijn zijde.

 

Tegenover die overmacht aan Amerikanen stond Zorg en Zekerheid Leiden met juist één huurling minder op de vloer. Monta McGhee was geschorst naar aanleiding van zijn diskwalificerende fout in de laatste wedstrijd van 2009 in Zwolle. Onterecht. Maar ja, de tucht- en geschillencommissie vond het vieren van de feestdagen belangrijker dan een (telefonische) vergadering en een rechtvaardige uitspraak. Die komt er nu pas aanstaande zaterdag. Hoe die luidt laat zich raden: één wedstrijd onvoorwaardelijk en misschien nog eentje voorwaardelijk met een proeftijd van een jaar.

 

Van vrijspraak, wat terecht zou zijn op basis van de tv-beelden van TV Oost, zal geen sprake zijn. Leiden zou in dat geval kunnen eisen dat de wedstrijd tegen GasTerra wordt overgespeeld... En aan dat soort zaken zal de TGC de handen niet willen branden.

 

Monta McGhee was nu de grootste fan. Vanaf de spelersbank moedigde hij zijn teamgenoten aan. Net als de weer uitverkochte Vijf Meihal. Maar het mocht niet baten. Vijf 'droge' minuten leidden tot een forse achterstand bij de rust en eigenlijk toen al de wetenschap dat een nieuwe overwinning op de Groningse ploeg niet aan de orde was.

 

Natuurlijk was er tevoren hoop. Tenslotte heeft Groningen vaker in Leiden verloren dan gewonnen en zorgde de Leidse ploeg eerder dit seizoen voor de eerste nederlaag van GasTerra, nota bene in Martini Plaza. Maar sportwedstrijden zijn net aandelen: resultaten in het verleden behaald... enfin, u kent de zin.

 

In de rust probeerde Toon van Helfteren nog te redden wat er te redden was, maar hij wist natuurlijk dat het een mission impossible was tegen deze tegenstander. Met een goed derde kwart knabbelde Zorg en Zekerheid Leiden wel tien punten van de achterstand af, maar verder liet GasTerra het niet komen. Een foeilelijk vierde kwart maakte een einde aan een wedstrijd, die eigenlijk nooit een echte wedstrijd werd.

 

JAN VAN DER NAT

Meer nieuwsberichten