BERGEN OP ZOOM - De geschiedenis herhaalde zich voor Zorg en Zekerheid Leiden in Bergen op Zoom. Net als een week eerder moest met een geminiseerde ploeg worden aangetreden tegen een topploeg uit de FEB Eredivisie. Drie kwarten lang hielden de mannen van Toon van Helfteren het netjes vol. Maar in het vierde kwart was de pijp leeg en gleed de niet bijster imponerende ploeg uit Bergen op Zoom naar een logische 79-67 overwinning.

 

Misschien was het vooraf al wel een mission impossible. Voor de tweede keer in acht dagen moest Zorg en Zekerheid het stellen zonder drie van de negen kernspelers en voor de tweede keer was een ploeg uit de top drie van de eredivisie de tegenstander. Er leek eerder in de week hoop op een rentree van Jeroen Slor, maar de wedstrijd in Bergen op Zoom kwam voor hem nog net even te vroeg.

 

Aanvallend kan hij wel weer goed uit de voeten, maar verdedigend leveren stevige confrontaties nog veel pijn op in de gekwetste schouder. En uitgerekend op zijn positie moet Slor er af en toe natuurlijk stevig tegenaan. Dat risico wilde de ploegleiding niet lopen met het oog op de drie komende wedstrijden tegen ploegen, die Leiden er onder zou moeten kunnen houden: Amsterdam, Rotterdam en Landstede.

 

Niet dat een wedstrijd tegen een sterkte ploeg als World Class Aviation Academy (zeg maar: WCAA) tevoren zo maar als verloren wordt beschoud. Zo zit de ploeg van Zorg en Zekerheid Leiden dit seizoen niet in elkaar. Opgeven doe je pas als de achterstand echt niet meer weg te werken is en je begint tenslotte gewoon bij 0-0.

 

Vier driepunters

Nu dus ook en Leiden had aanvankelijk geen boodschap aan het feit dat WCAA hoger wordt ingeschat door mensen die 'het weten'. Monta McGhee, Ronny LeMelle, Danny Gibson en Mick Burger gooiden er in het eerste kwart en in die volgorde elk een driepunter in en daarmee deed Leiden gewoon mee in de wedstrijd. Sterker nog er stond na het eerste kwart een kleine Leidse voorsprong op het scorebord in De Boulevard: 17-19.

 

Toon van Helfteren was zuinig op de spelers, die het moesten doen in dit duel. Hij gaf dan ook snel wat rust aan een paar en liet Rogillio Sewrattan, Joey Schelvis en Youri van der Linden wat minuutjes invullen. Dat was ook nuttig voor de fouten. Die bleven in de eerste helft beperkt tot vijf en omdat het halverwege ook nog eens 32-35 was, waren er op dat moment dus eigenlijk geen zorgen.

 

Vooral verdedigend stond het goed bij Zorg en Zekerheid Leiden, dat de Amerikanen van WCAA behoorlijk onder controle had. Maar coach Erik Braal beschikt ook over een flink Nederlands potentieel en dat zouden de spelers worden, die verreweg de meeste punten zouden maken voor de West-Brabantse formatie. Arvin Slagter mikte in het begin van de tweede helft twee van zijn in totaal vijf driepunters binnen en ook Ties Theeuwkens scoorde lekker mee.

 

Weer terug
Hoewel er even een achterstand voor Leiden op het bord stond van zes punten (46-40) was de ploeg van Van Helfteren nog niet van plan de witte vlag te hijsen. Sterker nog: McGhee, Burger en Kuijper (met een heerlijk lui hoekje over Griffin heen) trokken het voordeel weer naar de Leidse kant: 47-48.

 

Was Zorg en Zekerheid in staat echt voor een stunt te gaan zorgen tegen de ploeg, die midweeks een flinke uitglijer had gemaakt door thuis van Amsterdam te verliezen? Het antwoord kwam in de derde minuut van het vierde kwart. In een zucht schoot de thuisploeg van 57-56 naar 66-56 met een hoofdrol voor de derde Nederlander in de ploeg: Bryan Defares.

 

Zorg en Zekerheid Leiden moest vanaf dat moment afhaken. Van het veld werd er niet meer gescoord en alleen met vrije worpen kom je niet terug van een achterstand van tien punten. Pas bij 76-61 zorgde Youri van der Linden voor de eerste Leidse score in het vierde kwart, die niet vanaf de vrije-worplijn kwam. Maar de wedstrijd was toen al gespeeld.

 

Onvriendelijk
Het werd in de slotfase nog even onvriendelijk en pijnlijk. Het eerste door een verbale aanvaring tussen Danny Gibson (topscorer van zijn team met 17 punten) en Arvin Slagter, de beste schutter (19 punten) aan de andere kant. Maar het bleef gelukkig bij wat onvriendelijke woorden. Pijnlijk werd het voor Monta McGhee, die bij een wat wilde actie niet alleen een dubieuze (vijfde) fout kreeg - en Van Helfteren een technische eroverheen -, maar ook zijn enkel verzwikte.

 

De eerste indruk was overigens dat het allemaal wel meeviel. En dat is natuurlijk ook maar te hopen, want meer ellende als op dit moment kan de ploeg echt niet hebben.

JAN VAN DER NAT

Meer nieuwsberichten