Bericht
Reboundprobleem vraagt oplossing
LEIDEN - De eerste minuten na de wedstrijd tegen Landstede Zwolle (78-82) keek Toon van Helfteren strak voor zich uit. Met een zorgelijke blik.
door Jan van der Nat
Afgelopen maandag verdraaide Terry Sas zijn knie en in de wedstrijd tegen Landstede kwamen daar 'enkeltjes' bij van Jeroen Slor en Johan Kuijper. De eerste was juist volledig hersteld, zo leek het, van een enkelblessure, die hij eerder opliep. Maar bij de allereerste actie ging het meteen mis. Precies 34 seconden stond hij als starter in het veld toen hij verkeerd neerkwam en zich moest laten vervangen.
De kwetsuur van Johan Kuijper volgde laat in de wedstrijd, vlak voor het einde van het derde kwart, toen hij met een overigens sterke actie voor 64-59 - de grootste Leidse voorsprong in de wedstrijd - zorgde. Met een pijnlijke linkerenkel moest ook hij definitief naar de kant. Alle drie de blessures lijken overigens niet heel ernstig, maar komen natuurlijk slecht uit middenin de voorbereiding op het seizoen. Dat Mick Burger weer 'normaal' kon spelen was een gouden randje om de donkere wolk.
Wat 'pijnlijker' is, is het gebrek aan reboundkracht. Dat kwam al eerder aan het licht tegen De Friesland Aris, de Belgische trip en ook tegen Rotterdam. Nu stond er bij de rust (40-40) en reboundvoorsprong van 26-12 voor Zwolle. Zorg en Zekerheid Leiden had zelfs onder het eigen, verdedigende bord niets in te brengen. Van de twintig terugkaatsers vielen er vijftien (!) in Zwolse handen. Dat zijn - zo leren de cijfers in het algemeen - vijftien punten. Nu pakt je natuurlijk nooit alle rebounds onder je eigen bord, maar 70-75 procent is een redelijke eis. Aan het einde was het verschil tien en had Landstede nog altijd meer dan de helft gepakt van alle rebounds onder het Leidse bord: 17-20.
In een ploeg, zoals die van Leiden, moet iedereen rebounden. En dat gebeurde niet. Monta McGhee mag dan geen power forward zijn, hij was wel attent en pakte keurig elf rebounds, waarvan vijf aanvallende. Zet daar zijn twaalf punten bij en er is weinig reden tot klagen. 'Hij brengt ons iets extra's', was dan ook de conclusie van Van Helfteren. Seamus Boxley (foto - topscorer met 24 punten) deed het ook behoorlijk met zes stuks, maar Ronny LeMelle eindigde op nul.
Voor iedereen is het zonneklaar dat er een grote vent bij moet komen, die vooral de borden 'wast'. Gebeurt dat niet, dan zullen er straks meer wedstrijden worden verloren dan nodig is. Als de ploeg compleet is staat er best een aardig team. Echter met één manco.
Dat zal op korte termijn heel zichtbaar worden. De trip naar Luxemburg komend weekeinde komt vermoedelijk voor het genoemde drietal te vroeg. Zeker zonder de lange mannen Kuijper en Slor staat er wel een erg kleine ploeg op het veld in Contern. Want juist dat zijn de mannen, waarmee Toon van Helfteren het voorlopig dacht te kunnen redden. Daarom werd gekozen om eerste de andere posities op te vullen. Begrijpelijk, maar blessure kun je nu eenmaal niet voor zijn.
Zorg en Zekerheid Leiden: Boxley 24 (6 reb, 5 ast), Gibson 19 (4 driepunters, 4 ast), LeMelle 16 (4 driepunters), McGhee 12 (6/7 vr.w, 11 reb), Schelvis 5, Kuijper 2.
Landstede: Gordon 27, Cunningham 19, Williams 16.