Met de 94-80 overwinning op Woon! Aris hebben de fans van Zorg en Zekerheid Leiden vermoedelijk al op de derde speeldag van de competitie de meest bizarre wedstrijd van het seizoen meegemaakt. Veel gekker kan het toch niet worden? Als het duel - in twee stukken - moet worden ingedeeld in honkjes, dan mag voor de eerste helft worden gekozen tussen ‘zeer slecht' en ‘dramatisch', terwijl het tweede deel moet worden weggestopt op ‘super' of iets als ‘de grootste comeback van het seizoen'. 28-41 was het bij de rust en toen stonden alle gezichten op onweer. Maar twintig minuten en liefst 66 (!) punten later was het andermaal feest in de kolkende Vijf Meihal.

Wat er in de rust in de kleedkamer van ZZ Leiden is gebeurd zal (terecht) altijd wel een geheim blijven. Maar vast staat dat de hal uit een goed bouwjaar is, want de muren zijn geluiddicht en stevig. Coach Ivo Boom was na afloop best bereid om een tipje van de sluier op te lichten. ‘Harder schreeuwen en schelden kan ik écht niet', zei Boom wie het aan te zien was, dat hij zeer intens had staan coachen. En ook de spelers onderling hadden elkaar in de pauze ongezouten kritiek toegeschreeuwd.

Iedereen kwam daarvoor eigenlijk in aanmerking, want er was niemand goed in de eerste twintig minuten. De meeste tijd verstreek met slechte schoten, slap rebounden, te lief verdedigen en balverlies. En als er dan even een opleving was, zoals de twee driepunters van Mick Burger, dan was daar onmiddellijk het antwoord van Woon! Aris, dat simpel via 16-21 na tien minuten uitliep naar de ruststand van 28-41.

Tien minuten mogen dan niets zijn in een mensenleven, ze bleken voldoende voor de ploeg van ZZ Leiden om op scherp te komen te staan. Je zag het in de blik van de spelers, toen ze het veld op kwamen voor de tweede helft. Dít konden ze de bijna duizend fanatiekelingen op de tribunes natuurlijk niet verkopen. Het duurde precies drie minuten voordat de adrenaline bij iedereen door het hele lichaam stroomde. Twee vrije worpen van Shelton Colwell brachten het verschil naar zes (43-49) en een time out van Woon! Aris-coach André Roorda had voor zijn ploeg een averechtse uitwerking. Mick Burger, Shelton Colwell en Nick Curtis maakten er bij 50-51 weer helemaal een wedstrijd van.

Roorda had in de time-out bedacht dat wellicht een zoneverdediging het beste wapen was om ZZ Leiden af te stoppen. Maar zo'n defensie vereist langdurige training en een perfecte samenwerking. En daar schort het aan bij de zeven Amerikanen, waarvan de meesten individueel best aardige dingen doen, maar als team tekortschieten. Dat bleek ook al tégen de Leidse zonedefensie in de eerste helft. Er vloog toen wel een enkele bal in, maar dat gebeurde niet na een gestructureerde aanvalsopzet.

De ploeg uit Leeuwarden zal flink moeten trainen op een zoneverdediging, want ZZ Leiden schoot de zaak helemaal lek. JS Nash zorgde op 55-53 voor de eerste voorsprong van de thuisploeg, Mick Burger volgde met zijn derde bom en ZZ Leiden kon deel drie afsluiten op 63-59.

Sinds dit seizoen mag een ploeg een ongelimiteerd aantal buitenlanders (lees: Amerikanen) opstellen en Woon! Aris heeft er - bij gebrek aan talent in Friesland en voldoende geld voor duurdere Nederlanders - zeven aangetrokken. Een uitermate slechte zaak natuurlijk voor de ontwikkeling van het Nederlandse basketball, maar binnen de regels en dus...

ZZ Leiden koos voor veel Nederlanders en daarom was het een prachtig statement dat uitsluitend Nederlanders aan het begin van het vierde kwart voor het eerste serieuze gaatje zorgden. Sjors Besseling knalde een driepunter raak uit een assist van Edwin Engelhart, waarna Aaron Royé een verdedigingsrebound pakte en even later Jeremy Ormskerk bediende voor 70-63.

Dat was nog niet direct voldoende, want Woon! Aris sloot nog aan op 70-68, maar de beer was los in de Vijf Mei Hell. Het publiek ging zich nog eens extra roeren en toen bleek dat die zesde man veel meer waard is dat vier extra Amerikanen. De mannen van Roorda wisten niet wat ze meemaakten. ZZ Leiden rook zijn kans en nam een definitieve voorsprong. De ‘Friese' Amerikanen zagen machteloos en lijdzaam toe hoe ZZ Leiden de wedstrijd op slot gooide en hoe de bedrukte stemming van de eerste helft onder het publiek veranderde in een feest.

Door dolle heen waren ze, de meest fanatieke fans. ‘Pas op Eiffel, Leiden komt er aan' ‘We worden kampioen' en ‘We gaan Europa in'. Het kon niet op. En natuurlijk kon de Friese ploeg - volgens een goede Leidse traditie - ‘Op de trekker weer naar huis'. Die terugtocht ging uiteraard per touringcar, maar de stemming aan boord zal zeer bedrukt zijn geweest. Dat je twee punten in Leiden achterlaat is tot daar aan toe - dat gaat veel meer ploegen overkomen - maar de manier waarop deed pijn.

Het was de ploeg van Ivo Boom natuurlijk een zorg. Het publiek werd uitbundig bedankt. De spelers waren duidelijk onder de indruk. In drie dagen tijd hebben ze het ‘echte' Leidse publiek leren kennen en hebben nu al een uniek hoofdstukje bijgeschreven in basketball-memoires.

JAN VAN DER NAT

Zorg en Zekerheid Leiden bij NOS Studio Sport

 

Meer nieuwsberichten