Bericht
Voor de poorten van de hel
Nee, het is niet goed voor de gemoedstoestand van de coach en toeschouwers met een wat zwak hart kunnen in zo'n slotfase beter een biertje gaan drinken. Maar het zijn wél de momenten die basketball zo'n boeiende sport maken. Een triller tot de laatste seconden en dan de winst wegslepen voor de poorten van de hel. Mooier bestaat er eigenlijk niet. Zorg en Zekerheid Leiden tegen Landstede was een prototype van zo'n wedstrijd. De Vijf Meihal ontplofte bijkans na de 80-78 zege in het thuisdebuut van ZZ Leiden. Nu al. En dan is de competitie pas twee wedstrijden oud. Dat belooft nog wat!
ZZ Leiden trof in Landstede de ideal tegenstander voor de openingswedstrijd in eigen omgeving. In een hal die er door de fraaie vloer schitterend uitzag. Een fraai stukje werk van de organisatie, die het natuurlijk graag allemaal anders had gezien. Maar - en dat is in Leiden nu eenmaal triest genoeg het geval - als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan.
Aan de randvoorwaarden ligt het dus zeker niet dit seizoen. En voorlopig worden de inspanningen door de ploeg beloond. Afgelopen zaterdag al met bijna winst in Bergen op Zoom en nu dus met de eerste overwinning. Een dik verdiende overwinning op basis van de hele wedstrijd, die niet altijd even goed was, maar een aantal heerlijke hoogtepunten kende, die er bij de bijna duizend toeschouwers in gingen als Gods woord in een ouderling.
Vooral toen de moeizame start, waarin Landstede bovendien uit driepuntsland met scherp schoot, was overwonnen en ZZ Leiden de wedstrijd langzaam maar zeker naar zich toetrok. Natuurlijk was het even schrikken, toen Hadash, Kamphuis, weer Hadash en Bunnig de wedstrijd begonnen met rake driepunters. Maar iedereen die iets van basketball weet, weet dat spelers niet raak blijven schieten. En zo was het ook nu. Het Zwolse geweld verstomde langzaam maar zeker en ZZ Leiden kon in de wedstrijd komen.
Een superdriepunter vanaf de middellijn in de buzzer van Nick Curtis betekende zelfs de eerste voorsprong: 23-22 na tien minuten. Die score wedijverde met een dunk van Colwell op een behind-the-back-assist van Nash om de mooiste actie van het duel tot dan.
JS Nash zou die prachtige actie later in het duel nog een keer herhalen op Curtis voor een vlammende dunk. Dat was in een fase waarin het ook kon, want ZZ Leiden controleerde het duel. Eigenlijk al vanaf het begin van het tweede kwart. Er leek geen vuiltje aan de lucht, maar plotseling ging het even mis. En dan is bij zo'n verschil het gat vaal snel gedicht. Na dertig minuten was het daarom nog altijd een wedstrijd: 66-63.
Het laatste deel werd een herhaling van het derde kwart. ZZ Leiden liep weer weg. Via een drietje van Mick Burger en een score van Nash werd het 77-69. Maar nog was Landstede niet verslagen. Hadash en Hulzebos trokken het gat dicht tot twee punten en de Amerikaan John Williams bleef de gevaarlijkste man van de Zwolse ploeg. Hij was de enige buitenlander in het team, omdat zijn landgenoten Jones en Parker in de VS verblijven door familieomstandigheden.
Williams zou in de slotfase een belangrijke rol spelen. Na stuivertje wisselen was het 18 seconden voor tijd 80-78 in Leids voordeel en had Landstede de laatste aanval. Het schot moest komen van Williams. Hij zag echter geen heil in een driepunter voor de winst en koos voor een drive. Dan maar een verlenging, moet hij hebben gedacht. Maar de bal stuitte van de ring af, werd een prooi voor Burger en Landstede stond met lege handen.
Jan van der Nat
PS
Volgens de laatste berichten zit het dak nog steeds op de Vijf Meihal, hoewel het weinig gescheeld kan hebben of het was er na de apotheose van ZZ Leiden-Landstede al afgegaan. Enfin, zaterdag een nieuwe kans...