DEN BOSCH - Vijfentwintig punten achter tegen EiffelTowers Den Bosch en winnen met 91-92. Een wonder. Zo mag je de spectaculaire zege van Zorg en Zekerheid Leiden in het hol van de leeuw best noemen. De wedstrijd leek voor de ploeg van Toon van Helfteren voorbij, toen het kort na het begin van het derde kwart 66-41 was.

Bij de rust was het 54-38 en de 8-0 start van de Bossche ploeg met de nieuwe coach Don Beck nog als 'toeschouwer' op de bank, leek het over en uit. Na drie minuten was het verschil zelfs vijfentwintig punten: 66-41. Toon van Helfteren overwoog op dat moment de wedstrijd te laten lopen. Logisch. Tenslotte was en is het duel zaterdag in Zwolle belangrijker voor Zorg en Zekerheid Leiden.

Zo'n enorm gat is toch niet meer te dichten. Of...? Opeens ging het mis bij EiffelTowers. Misschien onder invloed van de reis naar Cyprus, waar dinsdag nog een Europese wedstrijd werd gespeeld. Het kon moeilijk worden neergelegd bij het ontbreken van Marcel Aarts in de verder fitte ploeg van scheidend interim-coach Sharone Wright.

Over blessures moet en mag niemand zeuren tegenover Leiden. Ook donderdag in Den Bosch niet, want Johan Kuijper, die woensdag aan het einde van de training een knie in zijn kuit kreeg, haakte in de warming up af. Vincent Krieger krijgt de hamstringblessure maar niet onder de knie, ondanks trappenloop-oefeningen in de Maaspoort. Hij speelde wel even, maar het ging niet echt lekker. En ook Niels Meijer, die wel de warming-up meeliep en uiteraard Sjors Besseling kwamen niet uit het trainingspak.

Maar Zorg en Zekerheid Leiden had natuurlijk niets te maken met het feit dat EiffelTowers Europees wil spelen en - in tegenstelling tot Amsterdam - zijn compeititewedstrijden daarvoor niet wil uitstellen. Hij kan ook niet echt de eventuele vermoeidheid zijn geweest van de reis naar Cyprus. Het zal veel eerder te maken hebben gehad met een stuk tevredenheid bij die grote voorsprong en het idee dat het voor elkaar was.

Maar Zorg en Zekerheid Leiden heeft - het is al eerder gememoreerd - sinds de komst van Toon van Helfteren een metamorfose ondergaan. Er zit nu iets in de koppen van 'een wedstrijd is pas gespeeld bij het eindsignaal'. De ploeg voelde dan ook dat er meer dan een pak slaag in zat, toen het aan het einde van het derde kwart 76-65 was. Op z'n minst een nederlaag met aanvaardbaar verschil.

'Ik voorzie een Aris Friesland scenario', zei een collega van Omroep Brabant en de Basketballsite, refererend aan de winst van de Friese ploeg eerder dit seizoen in Den Bosch. 'Alleen Aris stond nooit zo ver achter', vervolgde hij, terwijl de verslaggever van het Brabants Dagblad zijn verhaal in de prullenbak van zijn laptop gooide...

Het scenario leek echter ook op dat van de wedstrijd tussen EiffelTowers en Zorg en Zekerheid Leiden op 16 november 2006, toen Leiden een achterstand van 17 punten aan het einde van het derde kwart goedmaakte en slechts door een arbitrale bevoordeling van de Bossche ploeg verloor met 93-90. De arbiters zouden ook nu weer een rol spelen, maar slaagden niet in hun pogingen de winst in de Maaspoort te houden.

De Leidse trein was echter niet meer te stoppen en die van Den Bosch liep volledig uit de rails. Seamus Boxley en David Chiotti voerden hun puntentotaal op tot 22 ieder, waarbij Chiotti ook nog dertien reboiunds pakte. Van ver was er de dreiging van de driepunter. En hoe! JS Nash gooide er drie driepunters achter elkaar in, alleen onderbroken door een rake vrije worp van Jerome Beasley.

Daarmee was het bij 86-85, zoals de Amerikanen zeggen, opeens weer 'anybody's game'. Beasley gaf EiffelTowers wat lucht, maar David Chiotti zorgde andermaal voor de aansluiting. JS Nash goochelde vervolgens met zijn vierde steal van de wedstrijd de bal uit Bossche handen. Leiden rook bloed en dook als een troep hongerige leeuwen op het aangeschoten Den Bosch.

Met nog 2:08 op de klok zette Seamus Boxley Zorg en Zekerheid Leiden op voorsprong (88-89) en stolde het bloed in vele aderen. De scheidsrechters deden hun uiterste best EiffelTowers toch te laten winnen. Richard Walst floot opeens voor drie seconden van David Chiotti, terwijl er in de hele wedstrijd nog niet een keer voor was gefloten en de Leidse center bovendien een zet in de rug kreeg van Beasley. Maar ook daar kwam Zorg en Zekerheid overheen.

Drie vrije worpen, waarvan twee raak, van Dean Oliver zorgden voor weer een 'leadchange': 90-89. Cedric McGowan miste een driepunter, maar Bubba Walther na de rebound van Seamus Boxley niet. Op zeven seconden nam Van Helfteren een time out, zodat de bal daarna op de middellijn kon worden ingenomen.

Daarbij kreeg David Chiotti een enorme zwieper, vloog half over de recameborden, maar arbiter Karel Kraaijeveld had kennelijk zijn zonnebril opgezet en gaf de bal aan de thuisploeg. Het laatste schot kwam van Anthony Richardson. Logisch, want hij had 24 punten gemaakt.

Maar zijn driepunter ging mis. Zorg en Zekerheid vierde feest. Terrwijl zijn ploeggenoten de pijn op het veld verbeten, snelde Richardson via de achterdeur naar buiten, waar het overigens niet veel kouder kan zijn geweest dan in de onderkoelde Maaspoort, waar slechts een stuk of dertig van de nauwelijks vierhonderd toeschouwers een warm gevoel aan de wedstrijd overhielden. Maar die kwamen dan ook uit Leiden...

Voor de statistieken: KLIK HIER
Voor fotoreportage van Richard Koolen KLIK HIER

Meer nieuwsberichten