Zorg en Zekerheid Leiden heeft de eerste van twee wedstrijden, die dit weekeinde in Leeuwarden worden gespeeld, verloren. In de Wiardahal was Woon! Aris, een ploeg die aan zijn derde jaar in de eredivisie gaat beginnen, net even te sterk: 85-75.
ZZ Leiden speelde bij vlagen prima, kwam mede door een blessure van Shelton Colwell in de problemen, maar hield toch een behoorlijk gevoel over aan het duel, dat zeker perspectief bood.

Het was natuurlijk voor de ploeg van Ivo Boom een prima testcase, spelen tegen een ploeg, die in de FEB-eredivisie ongeveer gelijkwaardig kan worden ingeschat. De Friese ploeg doet het dit seizoen met zeven Amerikanen en vijf Nederlanders, die uitsluitend aanwezig zijn om die Yanken op zijn tijd wat rust te geven en af te lossen bij foutenlast. Bij ZZ Leiden is - zoals bekend - de filosofie heel anders. Natuurlijk zijn de drie Amerikanen belangrijk, maar verder zijn het Nederlandse spelers, die het gezicht moeten bepalen.

Nu bewijs je natuurlijk niet in één oefenwedstrijd je gelijk, maar je hoeft geen kenner te zijn om te concluderen dat de weg die de Leeuwarder ploeg is ingeslagen een heilloze is. Ten opzichte van het vorige seizoen staat er een volledig nieuwe ploeg. Het enige bekende gezicht is dat van coach André Roorda. Zelf zeggen ze bij Woon! Aris dat ze het noodgedwongen doen. Enerzijds omdat er nauwelijks regionaal talent voorhanden is, anderzijds omdat er te weinig geld is om (dure) Nederlanders aan te trekken. Een Amerikaan - zeker van het kaliber dat Woon! Aris zoekt - is nu eenmaal goedkoper.

Eigenlijk weet je niet goed wat je moet denken van zo'n ploeg. Moet basketball het op langere termijn redden in Leeuwarden (en ook Bergen op Zoom) of moet de komende jaren worden bewezen dat de wijze, waarop ZZ Leiden, Amsterdam Astronauts, Rotterdam en Omniworld bezig zijn te prefereren is?

Zeer opvallend was de bewondering aan Friese zijde na de 85-75. In complimenten als ‘Leuke ploeg hebben jullie' en ‘In zo'n ploeg zit toekomst', school een vorm van jaloezie. En niet onbegrijpelijk, want in Leeuwarden begrijpen ze ook wel, dat er volgend seizoen weer een compleet nieuwe ploeg staat. Dat wil zeggen als er een beetje redelijk wordt gepresteerd (de playoffs halen of in elk geval lang meedoen om de achtste plek), want anders zou zó maar de stekker eruit kunnen worden getrokken.

Goed, de wedstrijd dan. ZZ Leiden speelde - na een wat aarzelende start - een uitstekende eerste helft. De toon werd in het eerste kwart gezet door Shelton Colwell en vooral Mick Burger. Hij was het die in zijn eentje in de slotminuut van dat eerste deel het verschil maakte door zijn tweede en derde driepunter te verzilveren en af te sluiten met een slimme laatste score in de buzzer.

Die serie treffers werkte door in het tweede kwart. Matthijs Royé begon met een driepunter en zijn broer Aaron - prima als back-up voor de opnieuw tegenvallende DeEarnest McLemore - volgde met een score en een aangevertje op Colwell na een break. Als een wervelwind schoot ZZ Leiden door naar een voorsprong van liefst zestien punten: 19-35. En de ploeg zat in een ‘flow' en had bij de rust nog altijd twaalf punten over: 30-42.

Maar zo gewonnen, zo geronnen. Een dijbeenblessure van Shelton Colwell werkte als een mes in de rug. De Amerikaan is enorm belangrijk voor de ploeg en zijn wegvallen bleek erg veel pijn te doen. Het duurde vijf minuten voordat Nick Curtis de eerste punten na de rust maakte en op dat moment had Woon! Aris de achterstand al volledig weggewerkt en was zelfs op 47-42 gekomen. De zeven Amerikaanse ego's (van een ploeg is nog lang geen sprake) waren in hun element en denderden over ZZ Leiden heen. Toen de stofwolken na het derde kwart waren gaan liggen, stond er een 35-9 (!) kwartstand op het bord en 65-51 na dertig minuten.

Ivo Boom haalde tactisch niet alles uit de kast, omdat je een tegenstander niet wijzer moet maken dan hij is. Woon! Aris is bovendien één van de eerste opponenten in de competitie. Wel zette hij even een zoneverdediging neer en dat bleek een redelijk wapen. ZZ Leiden kon weer gelijk op spelen met de ‘Friezen' en kwam eigenlijk alleen niet dichterbij, omdat er een wagonlading vrije worpen werden gemist in die laatste tien minuten. Liefst negen van de vijftien misten hun doel en dat mag natuurlijk niet. Het leek op een flink pak slaag uit te draaien, maar ZZ Leiden toonde veerkracht en won het vierde kwart met 20-24 dankzij slotscores van Mick Burger, Jeremy Ormskerk en twee keer Edwin Engelhart. En dat was natuurlijk meer dan zó maar een statement richting Woon! Aris, want van de 85 Friese punten waren er 82 van Amerikaanse makelij. Bij wijze van uitzondering tekende Merlijn van der Meulen voor een driepunter.

Scores ZZ Leiden: Curtis 20, Colwell 14, Burger 13, Kuijper 6, Engelhart 6, Besseling 5, M. Royé 3, McLemore 3, Ormskerk 3 en A. Royé 2.
Topscorers Woon! Aris: Diggs 19, Hamm 17.   

Meer nieuwsberichten