LEIDEN - De enorme beer in het ZZ Leiden-shirt was natuurlijk een toepasselijk cadeau voor de kersverse vader Ivo Boom. Maar het mooiste geschenk kwam van zijn spelers middels de derde seizoenszege op Hanzevast Capitals. En wat voor eentje. Zorg en Zekerheid won met liefst 109-106 in een wedstrijd om je vingers bij af te likken. Dat wil zeggen: als je geen Ton Boot-volger bent en saai, verdedigend basketball tot kunst hebt verheven. Want als zo'n uitslag tot stand komt in veertig minuten basketball, dan kan het niet anders of de defensies hebben redelijk open huis gehouden.

En dat was ook wel een beetje zo, maar het gebeurde bepaald niet vrijwillig. Beide ploegen hadden wel degelijk de intentie om te verdedigen. Steve Ross echter schoot met scherp en David Chiotti (foto Gert Arkensteijn) was onder het bord van Hanzevast voor niemand bang. Ook niet voor de enorme gestalte van Kit Rhymer en voor de van-dik-hout-zaagt-men-planken Spanjaard Emi Morales. Aan de andere kant had de Leidse defensie nauwelijks grip op Dwayne Archbold en Alton Mason, die beiden 24 punten maakten.

ZZ Leiden-Hanzevast was een duel tussen twee ploegen met rijkelijk gevulde ziekenboegen. Maar beide coaches maken zich daar niet (meer) druk om. Pep Clarós weet dat Grünheid en Zdravkovic er voorlopig niet bij zijn en dat afgewacht moet worden hoe het met de knie van de ook niet spelende Rogier Jansen gaat. ‘Maar ik heb nu negen spelers en dat zijn er wel eens minder geweest. Ik praat niet over de spelers die er niet zijn, maar over de spelers die er wel zijn.' Zijn collega Ivo Boom denkt er net zo over. Hij weet dat Besseling en Schaftenaar dit seizoen niet meer in actie zullen komen, maar dat Kuijper na zijn ziekte vermoedelijk volgende week voldoende zal zijn aangesterkt. ‘En dat is dan de ploeg voor de rest van het seizoen...'

En als die ploeg zo blijft draaien als de laatste twee wedstrijden, dan hoeft de coach zich ook geen zorgen te maken. Er zal best nog een aantal wedstrijden worden verloren, maar als de cruciale duels (bijvoorbeeld tegen Upstairs op tweede paasdag en wellicht ook nog het slotduel tegen Landstede) worden gewonnen, dan zit er voor ZZ Leiden een verlenging van het seizoen in.

Dat is natuurlijk de eerste doelstelling, maar belangrijk is ook dat het publiek in de Vijf Meihal wordt vermaakt. De indruk bestaat dat ZZ Leiden uit heel vaak beter speelt dan in eigen omgeving. Maar dit keer hadden de negenhonderd fans, die storm en regen hadden getrotseerd, geen klagen. Veertig minuten lang lieten de mannen van Boom zien, waartoe ze in staat zijn als bij allemaal tegelijk het kwartje valt.

In een hoog tempo werden de Groningse stellingen bestookt. En er werd keihard gewerkt voor elke bal. Voorganger daarin was natuurlijk weer David Chiotti, die weinig respect toonde voor de grote lijven in de Groningse verdediging en voor de zestiende keer dit seizoen een double-double produceerde, nu met 25 punten en 10 rebounds. Het belangrijkste is misschien nog wel, dat hij het voorbeeld geeft aan anderen, die nog wel eens de teugels willen laten vieren.

Daarvan was overigens tegen Hanzevast geen sprake. Stuk voor stuk bleven ze knokken tot het eind. Dat moest ook wel, want er was eigenlijk nooit een moment dat de rem er een beetje op kon. Eén keer had ZZ Leiden een voorsprong van acht punten (na twee minuten in het tweede kwart bij 29-21), maar verder was het gaatje zelden groter dan vier punten en werd het altijd weer binnen de kortste keren dichtgegooid.

Hanzevast heeft dit seizoen naam gemaakt met een verdediging over het hele veld en dat de hele wedstrijd lang. Dat is zwaar voor de spelers, maar het levert vaak balwinst op en dus gemakkelijke scores daarna.  Natuurlijk weet iedereen hoe je in theorie zo'n full court press moet breken. Maar weten hóe het moet en dat ook nog dóen, zijn twee verschillende dingen. ZZ Leiden deed het echter  ook. Met snelle passes en profiterend van de afwezigheid van Jansen, die een sterke balafpakker is. De speelwijze van Leiden was niet van risico ontbloot. De bal ging vaak over grote afstand langs graaiende Groningse handen en ook nog al eens vlak langs de lijn, wat een paar keer balverlies opleverde.

Maar het ging veel vaker goed dan fout en daardoor kon ZZ Leiden vaak aanvallen afronden, voordat Hanzevast het verdedigend weer op orde had. De ploeg van Ivo Boom mocht daarnaast niet klagen dat Hanzevast veel te veel domme fouten maakte, vooral in de aanval en dat het arbitrale trio - waarover Hanzevast zich wat meer mocht beklagen dan ZZ Leiden - dat genadeloos en consequent afstrafte.

De mannen van Clarós brachten zichzelf daardoor in de problemen. De lampjes op het scorebord flitsten in hoog tempo op en halverwege het derde kwart branden er al drie achter de nummers van Heinen, Meijer, Morales en Melson. De fouten zouden de Groningse ploeg uiteindelijk voor een deel de das om doen. Voor een deel, want er mag en moet ook een flink stuk op het conto van de tomeloze aanvalsdrift van ZZ Leiden worden geschreven.

In het vierde kwart vielen ze stuk voor stuk om als stenen op Domino Day. Niels Meijer was de eerste, die het rode, vijfde lampje zag gaan branden. Daarna Dwayne Archbold, Kit Rhymer en op 104-101 tenslotte ook Raoul Heinen. Dat er daarna nog veel fouten bij kwamen was logisch. Hanzevast had geen keuze, want er stonden steeds een paar Leidse punten meer op het bord.  Dat bleef zo, ook bij de onsportieve fout van Stefan Mladenovic.

Tot frustratie van de spelers van Hanzevast, die de kleedkamer inschoten zonder de tegenstanders een handje te geven. Die film werd even later ‘teruggedraaid', maar ze waren daardoor geen getuige van de poging van vader Mladenovic om met een bierglas in de hand op de scheidsrechters af te stieren. Gelukkig werd hij op tijd in de kraag gevat. Daar zat overigens een flink stuk in...

JAN VAN DER NAT

Meer nieuwsberichten