LEIDEN - Halverwege het vierde kwart zette Zorg en Zekerheid de deuren naar de hel voor EiffelTowers op een kier. In de kolkende Vijf Meihal kwam de hitte de Brabantse ploeg en zijn al carnaval vierende supporters tegemoet. Maar de vijftig vrolijk uitgedoste Oeteldonkers konden zich even later in Leiden al de eerste biertjes laten smaken. Nota bene de kleinste man van het veld, Dean Oliver, duwde met een aanvalsrebound en een score voor zijn ploeg de deur naar hel en voor ZZ Leiden die naar succes dicht.

Het was voor de Leidse fans een naar einde van een heerlijke wedstrijd, waarin soms briljant basketball te zien was van beide kanten. Teleurstelling was er uiteraard ook bij Ivo Boom, die zich als geen ander realiseerde dat het bekertoernooi de kortste weg naar succes is. De beker winnen betekent namelijk ‘Europa in'. Dat zou natuurlijk te vroeg komen voor ZZ Leiden, maar als coach heb je daar geen boodschap aan. Technisch te vroeg als ploeg natuurlijk, maar zeker qua ‘umfeld'.  Je hoeft er alleen maar de verhalen in het Leidsch Dagblad op na te lezen over de dreigende afkeuring van de Vijf Meihal door de FEB. Waar de organisator van de Nederlandse competitie nog wel wat water bij de wijn zou willen doen, komt de FIBA niet eens kijken en zou Amsterdam of Rotterdam blind aanwijzen als speelstad.

Maar zover zal het dus nog niet komen, al was ZZ Leiden heel dicht bij een stunt tegen de landskampioen, voor wie dit bekerduel misschien wel van levensbelang was. Europees spelen is namelijk voor een organisatie als EiffelTowers noodzaak. En omdat de landstitel wel eens naar een andere ploeg zou kunnen gaan en Nederland, door de matige prestaties dit jaar, wellicht maar één plek krijgt in de UELB Cup, is de beker en dus deelname aan een Europees toernooi, een mooi alternatief.

In de tot de laatste plek bezette Vijf Meihal begon het duel tussen ZZ Leiden en EiffelTowers werkelijk fantastisch. In het eerste kwart alleen al vielen tien driepunters. Vier voor de thuisploeg (drie keer JS Nash en Frank Schaftenaar) en liefst zes voor EiffelTowers (Darrell Tucker twee, Dean Oliver twee, Damone Brown en Robert Owens). De eerste tien minuten werden afgesloten met de waanzinnig hoge score van 31-29. Ware good-old Jean Nelissen basketballverslaggever geweest, dan zou hij vast hebben gerept over een virtuele eindstand van 124-116...

In het tweede kwart ging EiffelTowers vrolijk door met het maken van driepunters. Er kwamen er nog eens zes bij, waarvan drie van de ontketende Robert Owens. De Amerikaan stond in de basis omdat Kees Akerboom door een lichte blessure bij de hele week niet had getraind. EiffelTowers schoot  in de eerste helft niet alleen twaalf driepunters binnen, maar deed dat bovendien tegen het waanzinnige percentage van 75: twaalf op zestien. Nu moet dat ZZ Leiden bekend zijn voorgekomen, want in de memorabele wedstrijd in december tegen Matrixx Magixx schoot de ploeg van Ivo Boom in de eerste helft ook 75 procent driepunters, toen negen op twaalf.

Leiden moest het antwoord schuldig blijven op het Bossche bombardement en ging naar de kleedkamer met een achterstand van dertien punten, terwijl een productie van 49 punten in twintig minuten toch heel behoorlijk is: 49-62. Voor een komische noot zorgde het arbitrale trio, dat af en toe de indruk maakte ook een beetje carnaval aan het vieren te zijn, door de ploeg van EiffelTowers - al deel in de gang naar de kleedkamer - terug  te roepen, omdat er nog één seconde gespeeld moest worden, terwijl de klok al op 0:00 stond...

Het klinkt paradoxaal, maar het povere tweede kwart van ZZ Leiden gaf hoop voor de tweede helft. En dat kwam uit. EiffelTowers moest even warm draaien, scoorde in de eerste drie minuten niet en via twee scores van David Chiotti (weer goed voor een mooi double-double van 17 punten en 12 rebounds) en een dunk van Johan Kuijper op assist van de prima spelende Vincent Krieger (foto), trok ZZ Leiden het gaatje dicht naar 55-62.

Het was niet de enige puntgave assist van Krieger. De Leidse spelverdeler was in grote vorm en kwam uit op zes stuks, ook al moest hij meer minuten maken door het niet beschikbaar zijn van Aron Royé, die donderdag op de training een knietje in zijn dijbeen kreeg en een (lichte) spierblessure opliep. Het verschil bleef daarna lang hangen op een paar punten, maar was na dertig minuten toch weer tien, dankzij een afsluitende driepunter van natuurlijk Robert Owens.

Wat was er nog mogelijk voor ZZ Leiden? Niet veel, zo leek het nadat EiffelTowers was gestart met de eerste zes punten van het kwart. Maar toch... Nash, Krieger en Chiotti hadden zich al duidelijk gemanifesteerd en dus was het nog de beurt aan Donald Wilson, die tot dan een wat bleke pot speelde. Maar dat veranderde in het vierde kwart: Wilson-EiffelTowers 7-0. Randy Wiel vluchtte onmiddellijk in een time-out, maar kon het momentum van de thuisploeg niet stoppen. Via weer Wilson en Kuijper liep de run zelfs op tot 11-0.

De harde kern van ZZ Leiden had de tekst al klaar voor de Bossche broeders: ‘Dat wordt geen carnaval, dat wordt....' En inderdaad wankelde EiffelTowers. Het werd 83-85 toen Chiotti zijn bonus verzilverde na een score. Toen echter was de eerder genoemde actie van Dean Oliver al achter de rug. Een momentje dat later door beide coaches als cruciaal werd omschreven. Het leek geen ‘big deal', maar als een (met alle respect) ventje van 1.83 de bal weggrist tussen al die dubbele meters en dan ook nog eens scoort, doet dat pijn bij de verdedigende partij.

Net even te veel pijn bij ZZ Leiden. Natuurlijk moet je in een basketballwedstrijd niet te lang stil staan bij iets dat niet goed gaat en is de volgende actie altijd de belangrijkste. Maar toch... Leiden had de kracht niet meer om nog een keertje echt aan te zetten. Razendsnel besliste EiffelTowers vervolgens het duel en toonde Jos Frederiks respect door - vlak voor het eindsignaal - niet meer voor het honderdste punt te gaan.

Uiteindelijk was er aan Leidse zijde nog een glimlach, toen bleek dat Upstairs verloren had en Zorg en Zekerheid een plaatsje was geklommen. Dinsdag kan de zevende plek worden verstevigd, wanneer datzelfde Upstairs naar de Vijf Meihal komt.

JAN VAN DER NAT

Meer nieuwsberichten