Met een brede glimlach schuift Johan 'Big man' Kuijper bij ons aan voor het speler-van-de-maand interview.

En als we hem vragen hoe hij het vindt dat alle stemmen voor hem waren reageert hij zeer enthousiast: 'Ja, fantastisch, sinds de invoering, en dat is best wel lang geleden, dacht ik al die moet ik een keer winnen. Het heeft lang geduurd, maar ik heb toch mijn doelstelling gehaald. Die kan ik afstrepen van mijn lijstje. Het is alleen jammer dat het een maand is waarin we niet zo veel wedstrijden hebben gespeeld. Ik dacht bij mezelf dat als ik speler van de maand wordt betekend dat wel dat ik een maand constant gespeeld heb, en dat vind ik erg belangrijk.'

 

Hij geeft dus al aan dat hij een doelstelling gehaald heeft, maar hij had er nog een aan het begin van het seizoen: klootzak worden, en Johan, is dat gelukt? 'Jaahaa, best wel. Tegen Giants heb ik Arvin onderuit gehaald, en die mag ik heel graag, ik vind dus eigenlijk wel dat ik een klootzak aan het worden ben.'

 

Dat Johan geen fulltime klootzak is blijkt wel uit het feit hoe hij over andere mensen denkt en spreekt. Hij heeft veel respect voor coaches en spelers, en laat dat duidelijk merken. We merken op dat de trainerswissel hem wel erg goed gedaan heeft en vragen hoe dat komt. Johan antwoordt: 'Ja, dat is moeilijk, onder Ivo heb ik ook goede periodes gehad. Het eerste seizoen ging natuurlijk heel goed. Maar Toon is natuurlijk zelf ook center geweest, en ik denk dat het daar ook wel een beetje te maken heeft. Voor mij dan. Toon is ook gewoon een hele goede coach. Daar wil ik niet mee zeggen dat Ivo een slechte coach is, want van Ivo heb ik ook heel veel geleerd. Ik denk dat het nu komt doordat ik veel minuten speel. Ivo liet me minder spelen dit jaar. Tegen Giants speelde ik in het begin van de wedstrijd ook niet goed. Maar als Toon me er dan gewoon toch weer in zet, gaat het toch een stuk beter. Ik heb het nodig dat ik veel speel. Maar dan moet je geen coach hebben die denkt, als je een paar ballen mis gooit, waarom zou ik hem er dan nog in laten staan.'

 

Ook uit de vraag wie nog meer erg belangrijk voor hem is of was in het basketbal blijkt weer Johans respect voor anderen. Zoals de vraag van wie hij het meest heeft geleerd: Dat is van Ferry Steenmetz geweest, de assistent coach van Amsterdam. Die heeft me urenlang training gegeven en me gedrild. Ook van David Chiotti leer ik heel veel. Als je tegenover een veteraan op jouw positie staat denk je, nou daar kan ik heel veel van leren. Die doen het dan vaak niet omdat ze je als een soort van concurrent zien, nee David is helemaal niet zo, die wil alleen maar het team en de spelers beter maken. David is ook nog eens een hele slimme speler.

 

Ook Johans ouders zijn erg belangrijk voor hem: Ja, ik vind het heel erg leuk dat ze er bij zijn. Mijn vader is heel erg sport-minded. Van jongs af aan moest ik al met hem gaan trimmen en zo. Zelfs met deze temperaturen moest ik mee gaan lopen. Daarna ben ik een beetje gestopt met sporten. Ik heb al heel wat sporten gedaan en op mijn 21e ben ik begonnen met basketbal. Ik heb dit in het begin nog wel stil gehouden voor mij ouders, want voor hetzelfde geld wordt het helemaal niets. En dan is het toch leuk dat je de eredivisie haalt, en mijn pa is daar natuurlijk heel trots op. Mijn moeder zegt altijd, ja maar je maakt wel je studie af enzo. Wel goed natuurlijk, want ze vond basketbal altijd een beetje eng vanwege de blessures die je op kan lopen. Mijn moeder is wat dat betreft wat meer bezorgd. Ze had tegen Aris niet zo'n beste dag maar na de wedstrijd zei ze toch dat ik haar blij had gemaakt, en dat is toch goed om te horen. Het is natuurlijk altijd leuk als je ouders trots op je zijn.

 

Johan had het al even over zijn studie die moest afmaken van zijn moeder. Wij waren benieuwd welke dat was:

Ik heb in augustus mijn HBO diploma economie gehaald. Ik heb nog gedacht of ik verder wilde studeren, maar ik heb zolang over die opleiding gedaan dat ik er nu dit seizoen even klaar mee ben. Ik wil nu kijken of ik op basketbal gebied grote stappen kan maken dit seizoen. Volgend jaar ga ik kijken of ik er nog bij kan gaan werken ofzo. Ik ben nu ook al 28 natuurlijk en heb wel wat werkervaring, maar je raakt op dit gebied toch een beetje achter. Zeker met de rest van de afgestudeerden. Eigenlijk moet ik wel gaan werken na dit seizoen, maar nu is het eerst even basketbal.

 

Wat doet Johan nog meer in zijn vrije tijd?

Meestal probeer ik met vrienden af te spreken want die verwaarloos ik een beetje. Nu valt het op zich wel mee omdat we van 4 tot 6 trainen. Vrienden willen dan 's avonds de stad in en dat kan ik dan niet omdat we ook de volgende ochtend weer moeten trainen. Als we een dag vrij zijn probeer ik dat soort dingen dan toch op te pakken.

Net als veel andere sporters heeft ook Johan een vaste gewoonte voor de wedstrijd:

Tegenwoordig eet ik vis op de dag van de wedstrijd, dat doe ik sinds de wedstrijd tegen Groningen omdat ik toen lekker speelde. Het slaat natuurlijk nergens op, ik ben niet zo bijgelovig maar dit vind ik wel leuk om erin te houden. Alleen ben ik eigenlijk helemaal niet zo'n vis eter, ik hou vooral erg van eend. Alleen ik vind vis zo duur, dat is wel jammer, maar ja, eend ook is wel weer vrij duur. Misschien moet ik gewoon wat minder gierig zijn.

Misschien een goed voornemen voor het nieuwe jaar, Johan? En hoe zit het met je kwaliteiten, welke zijn nog wat minder en waar ben je goed in?

Dat zijn er eigenlijk zoveel, maar ik denk dat mijn minste kwaliteit is dat ik niet zo snel ben. Het goede is dat ik een harde werker ben, tijdens de trainingen en wedstrijden!

En over wedstrijden gesproken, wat was jouw mooiste moment bij Zorg en Zekerheid Leiden tot nu toe?

'Ja, dat is toch wel lang geleden, dat was het eerste seizoen in Weert toen we de play-offs haalden. Toen speelde ik een hele goede wedstrijd en had ik echt het gevoel dat ik mijn bijdrage had geleverd. Dat was voor mij het mooiste moment.'

Laten we hopen dat we mede door Johan dit jaar weer de play-offs halen!

Meer nieuwsberichten