LEIDEN - Heel even leken de kansen nog te kunnen keren na de knappe zege in de Maaspoort van donderdag, maar in de Vijf Meihal won Eiffeltowers Den Bosch voor de derde keer op rij en daarmee werd het feest 'gewoon' verplaatst naar de Vijf Meihal, waar de spelers van Den Bosch gehuldigd werden na de 61-65 overwinning.

En daarmee kwam een einde aan een seizoen waar Leiden over het algemeen zeer tevreden over mag zijn. Het begon met het winnen van de 'Supercup', na een zege op Groningen. Leiden won ook de nationale beker, haalde de tweede ronde van het Europese bekertoernooi, waarin hoogtepunten de wedstrijd tegen het Besiktas van Deron Williams en de prachtige zege op Armia waren en eindigde als eerste in de competitie. Zo opgesomd kende Zorg en Zekerheid een razend druk jaar waar het met recht trots op mag zijn, ondanks de verloren serie tegen Eiffeltowers Den Bosch, dat het respect verdiend voor het bij vlagen prachtige basketbal. De laatste wedstrijd van dit seizoen was misschien nog wel de minste van Bossche kant, maar maakte het plezier er na afloop uiteraard niet minder om.

Leiden had het verdedigend lange tijd namelijk uitstekend voor elkaar, al startend in de beginfase. Dat leverde een interessante opening op waarbij over en weer gevarieerd en geconcentreerd basketbal nodig was om de spaarzame scores op het bord te zetten. Jevohn Shepherd en Seamus Boxley brachten Leiden vroeg op 5-2, een voorsprong die lange tijd de grootste zou blijken. Over en weer werd uitstekend verdedigd, bij vlagen mooi aangevallen en vooral heel hard gewerkt.

Ondanks het prima spel van Leiden duurde het tot ver in het tweede kwart voordat er een klein, maar desondanks het grootste, verschil op het bord verscheen in het voordeel van de thuisploeg. Absolute uitschieter in de eerste helft was de geweldige alley-oop pass van Shepherd op Worthy de Jong, die de ring er gretig bijna af trok. Frank Turner neutraliseerde dat huzarenstukje en gooide een hele verre bom raak voor 9-12. Turner was ook de reden van een kleine voorsprong aan het einde van het eerste kwart, die beëindigd werd bij 16-18.

Leiden bleef echter aanhaken en daarbij onwaarschijnlijk hard knokken. Weer was Wesley totaal uit beeld en produceerde Akerboom in 17 minuten speeltijd in de eerste helft zelfs helemaal geen schotpoging. Het zei veel over de ijzeren muur die Zorg en Zekerheid optrok voor de eigen basket. De ploegen bleven elkaar aanvallend aardig in evenwicht houden met Boxley die met vier punten op rij het verschil naar vier bracht op 34-30. Het venijn voor de thee zat hem in de staart. Leiden zette nog één keer aan en een driepunter van Jackson liet de Vijf Meihal met een goed gevoel de rust ingaan.

Na de rust kon het wederom alle kanten op. In een sfeervolle ambiance, waarin wel veel te veel Bossche supporters zaten, nota bene met de verguisde en bovendien verboden toeters in de aanslag. Ongetwijfeld voor Eiffeltowers een welkome verrassing, maar wel in het nadeel van Leiden in een dergelijk belangrijk duel. Bij 39-32 vlak na rust door twee vrije worpen van Boxley leek Zorg en Zekerheid een groter gat te willen inleiden, maar daaraan diende Den Bosch geen medewerking te verlenen.

De achterstand verdween punt voor punt als sneeuw voor de zon in het voordeel van Eiffeltowers. Mede door acht punten op rij van Stefan Wessels werd het zelfs weer 45-46 en liet ook het Bossche publiek eens van zich horen. Een score met bonus van Boxley en een laatste score van Jansen hielden het ongemeen spannend ook na het derde kwart. De stand was weer gelijk op 48-48 en het verwachte 'hete' middagje was letterlijk en figuurlijk ontbrandt.

Leiden streed met het hart en daarbij kwam dat Eiffeltowers geen fatsoenlijk schot meer loste in de eerste paar minuten van het laatste kwart. Jansen miste, Akerboom miste, Wessels gooide de bal zomaar weg en Zorg en Zekerheid creëerde heel langzaam opnieuw een gaatje. De energieën vloeiden daarbij langzaam weg en het werd een robbertje vechtbasketbal die zijn weerga niet kende. Natuurlijk, kwalitatief werd het er allemaal niet beter op, maar gezien de belangen en de hitte die door de ongekende spanning steeds ondraaglijker werd brachten de volle Vijf Meihal constant op het puntje van de stoel.

Op 56-50 door een score van Jackson en in de wetenschap dat Den Bosch in zes minuten tijd slechts twee punten had gemaakt, lagen de kaarten voor de thuisploeg toch wel degelijk het beste. Maar de ploeg vergooide de kansen. Van Paassen en Gonzalvez scoorden en Boxley miste twee keer door slechte één tegen één acties. Toen Van Paassen zelfs 56-57 maakte met twee vrije worpen, leek het over voor Leiden. Jansen maakt even later met nog slechts 21 seconden op de klok 58-61 en Van Helfteren nam zijn laatste time-out.

Maar het lukte niet meer. Leiden miste de aanval en David Gonzalvez raakte twee maal. Daarmee was het over en uit, want de seconde die nog restte na nog wel een rake driepunter van Slagter was natuurlijk niet meer voldoende. Een Bosch feestje ontspon zich op het Leidse veld en het netje ging eraf. Een pijnlijk moment, maar desondanks waren de felicitaties voor de nieuwe kampioen op zijn plek. Met slechts drie Amerikanen en verder louter een keur aan goede Nederlandse spelers, is het Raoul Korner en zijn ploeg te prijzen dat het zich nu minimaal een jaar de nieuwe kampioen mag noemen.

Scores ZZ Leiden: Boxley 22, Jackson 13, Shepherd 9, Slagter 5, Kherazzi 4, Cunningham 3, Sas 3, De Jong 2,

Meer nieuwsberichten