Waar in Nederland, misschien zelfs wel ter wereld, zou je het meemaken, dat je 's nachts om twaalf uur door een stuk of dertig, veertig feestende fans wordt opgewacht, alleen maar omdat je je hebt geplaatst voor de playoffs? Dat kan waarschijnlijk nergens anders dan in Leiduuhhh, waar eerder de plaatsing van het tweede team en de junioren voor de Final Four was bejubeld. De spelers van Zorg en Zekerheid wisten niet wat ze overkwam, toen de bus het parkeerterrein van de Vijf Meihal opdraaide. Daar werd de prachtige 79-89 overwinning op Upstairs in Weert en de plaatsing voor de playoffs nóg een keertje gevierd. En uiteraard werd het hele arsenaal uit de kast gehaald. Van ‘Leiduuhhh, Leiduuhhh' tot ‘Wie niet springt is voor Den Bosch' klonken door de zomernacht.

Even probeerden de Amerikanen er tussenuit te piepen, maar hun auto werd door de fans tegengehouden. En dus gaven ze zich maar over. Zoals de beheerders in sporthal Boshoven de witte vlag hadden gehesen, toen bestuurslid Rob van Hooven met een groot blad bier, baco's en toch ook wat fris de kleedkamer in wilde. Op het pleintje voor de hal trok voorzitter Marcel Verburg de champagne open voor de meegereisde fans.

En dat mocht natuurlijk allemaal best na die zenuwslopende laatste speeldag, waarop nog drie ploegen aanspraak maakten op het laatste ticket voor de playoffs, anders gezegd de confrontatie met grootmacht EiffelTowers. De wedstrijden in Leeuwarden (Woon! Aris-Matrixx), Zwolle (Landstede-Hanzevast) en Weert waren uiteraard gelijktijdig begonnen. Maar door zuivere speeltijd klonk het eindsignaal in Friesland en Overijssel iets eerder dan in Limburg.

Als er nog 2:05 op de klok in Boshoven staat en Zorg en Zekerheid met 74-80 leidt, zijn de uitslagen van de andere wedstrijden bekend. Twee minuten en zes punten. Is dat genoeg? Hoe vaak zou zo'n voorsprong niet zijn weggegeven in de slotfase? Coach Ivo Boom grijpt naar een psychologisch wapen en meldt zijn ploeg dat Woon! Aris verloren heeft. De mededeling heeft het gewenste effect. De adrenaline pompt nog wat harder door de lijven en Donald Wilson dunkt keihard zijn 25e punt binnen.

Dan kan het niet meer stuk. Het uitgebluste Upstairs geeft het laatste beetje verzet op. Dat was eigenlijk al gebroken, toen vier minuten in het vierde kwart Sjors Besseling en Jeremy Ormskerk met driepunters de laatste Limburgse voorsprong van het bord schoten en Johan Kuijper met een dunk en een bonus de run op 0-9 bepaalde.

En daarmee zijn twee opvallende helden van dit duel direct genoemd. Sjors Besseling en Johan Kuijper speelden een dijk van een wedstrijd, waarin ze samen goed waren voor 37 punten en 13 rebounds. Ze zullen in Weert jaloers hebben opgekeken bij zó veel Nederlandse inbreng, want de nummer vijf van Nederland draait in feite volledig op Amerikanen en kent slechts wat bijrollen voor mannen van eigen bodem.

Die Amerikanen waren, zo constateerde coach Ollie van Kempen, niet zo scherp als hij had gewild. In de aanloop had hij al geconstateerd dat sommige al meer bezig waren met het volgende seizoen en dat terwijl vanaf dinsdag Rotterdam te wachten staat. Maar dat wil absoluut niet zeggen dat Upstairs niet zijn uiterste best deed tegen ZZ Leiden. Sportmensen willen nu eenmaal altijd winnen en dat wilde de Limburgse ploeg gewoon ook.

Van meet af aan moet ZZ Leiden keihard knokken. Hoewel niet allemaal honderd procent fit, kan Ivo Boom eindelijk weer eens zijn ‘normale' basisvijf opstellen, dat wil zeggen: de vier Amerikanen en Sjors Besseling. Maar duidelijk is dat Shelton Colwell en JS Nash fysieke problemen hebben en als Nick Curtis al heel snel tegen twee persoonlijke fouten oploopt, is het duidelijk dat het een moeilijke avond gaat worden. Daar heeft met name Johan Kuijper geen zin in. Hij vervangt Nick Curtis en bestormt de Weerter verdediging met verve. In het eerste kwart wordt hij de held van Leiden met liefst negen punten, waarvan de ene score nog overtuigender dan de andere. Hij heeft daarbij op afstand de perfecte steun van Donald Wilson, die alleen al in de eerste helft op 17 punten zal uitkomen.

De score loopt gelijkmatig op, want Upstairs heeft met mannen als Taron Downey, James Mathis, Ashley Champion en Andre Burton een heel aardige ploeg, die gemakkelijk scoort. Er is dan ook in het eerste kwart nauwelijks licht tussen de ploegen, die op 24-22 afsluiten. Was dit een boksgevecht geweest, dan zou ZZ Leiden het tweede kwart ruim op punten hebben gewonnen, maar doordat Weert aan het eind even terugslaat, kan de tweede helft bij 41-41 in feite op ‘nul' beginnen.

De fans kennen zo langzamerhand hun pappenheimers in het derde kwart van een wedstrijd. Goed, er waren de afgelopen tijd wat uitzonderingen, maar traditioneel heeft de ploeg het moeilijk in de eerste minuten na de rust. Dat is in Boshoven niet anders. Nick Curtis schiet dan wel een voorsprong op het bord met een knappe driepunter, maar daarna is het woord aan Upstairs.

Met vier driepuntsbommen van Downey, Champion, Burton en Vorenhout lijkt alle hoop de grond in te worden geboord. Dertien punten is het verschil, als de kruitdampen zijn opgetrokken (63-50) en winnen in Weert lijkt vanaf dat moment voor ZZ Leiden een mission impossible.

Niet echter voor Sjors Besseling. Met een prachtige serie (driepunter, tweepunter, driepunter en een dunk) brengt hij - onderbroken door een score van Wilson - ZZ Leiden solo terug in de wedstrijd, waarna een perfecte alley-oop van Nash op Wilson voor de slagroom op de taart zorgt. Bij 66-64 is weer alles mogelijk, al doet de buzzerbeater van Chaz McCrommon nog even pijn.

Weer een dunk van Besseling en een score van Shelton Colwell, die de pijn in zijn knie verbijt, zorgen direct in het vierde kwart weer voor een gelijke stand: 68-68. Taron Downey geeft dan de thuisploeg nog één keer een voorsprong, maar daarna leggen Sjors Besseling, Jeremy Ormskerk en Johan Kuijper de loper uit naar de roze wolk, waarop Zorg en Zekerheid naar de finish drijft.

Een niet meer verwachte finish natuurlijk na de krankzinnige slotfase van de competitie. Winnen van Amsterdam en Hanzevast, de dreun in Almere, de bijna-maar-net-niet tegen EiffelTowers en tenslotte het Beleg van Weert dat uitmondde in het Ontzet van Leiden, waar het nog lang onrustig bleef...

JAN VAN DER NAT

Meer nieuwsberichten