Het is dat er in een sport als basketball geen bonuspunten worden gegeven voor inzet en spelen met je hart, want anders had Zorg en Zekerheid dinsdagavond in het Rotterdamse Topsportcentrum vast en zeker een monsterzege geboekt op Rotterdam. Nu werd het 68-64 voor de thuisploeg en restte slechts diepe teleurstelling, omdat voor hetzelfde geld Rotterdam voor de vierde keer dit seizoen verslagen had kunnen worden door de ploeg van Ivo Boom.

Het zou natuurlijk een enorme stunt zijn geweest, want niet alleen JS Nash bleef in burger aan de kant, ook Nick Curtis kon - door zijn kuitblessure - niet spelen. Maar het was alsof de Nederlandse spelers ‘dat eerder als een voordeel dan als een nadeel zagen. Nog meer dan in de afgelopen wedstrijden tegen Polynorm en Landstede bewezen met name Aron Royé en Johan Kuijper (foto) hun talenten.

Het is dat men in Rotterdam altijd chauvinistisch een eigen speler tot ‘man of the match' uitroept, anders waren de bloemen ongetwijfeld onder de arm van Kuijper zijn meegegaan in de bus naar Leiden. De lange Amsterdammer startte op de plek van Nick Curtis en leverde een puike partij af. Keer op keer ging hij sterk naar de ring en had er geen boodschap aan, dat daar vaak een sterke man als Kenneth Henderson of de Jamaicaanse kolos Kevin Young stond. Johan Kuijper zou afsluiten met zestien punten en acht rebounds. Zoveel punten maakte hij nog niet eerder dit seizoen en pas twee keer pakte hij meer terugkaatsers.

Voor Rotterdam is Zorg en Zekerheid duidelijk een Angstgegner. Om één of andere reden speelt de ploeg van Erik Braal nimmer lekker als Leiden de opponent is. Maar de oorzaak daarvan ligt natuurlijk niet alleen bij Rotterdam. Ivo Boom weet feilloos de zwakke punten van de Maasstedelingen bloot te leggen. Fel verdedigen, veel double-teamen en vooral proberen de driepunter eruit te halen, want Braal heeft een handvol mannen, die dat kunstje aardig beheersen.

Het begin was natuurlijk uitermate belangrijk. Met Sjors Besseling, Aron Royé en Johan Kuijper naast Shelton Colwell en Donald Wilson, ging het van meet af aan goed. Na een score van Royé en een dunk van Wilson was ZZ Leiden zelfs de bovenliggende partij en zette de toon in het Topsportcentrum, waar dankzij het uitnodigen van een complete basisschool en een stuk of vijftig Leidenaren tenminste nog een beetje publiek zat.

Royé gaf de assist voor een dunk van Kuijper, die op zijn beurt Besseling keurig bediende. Rotterdam kon echter tegen het einde van het eerste kwart nog net aanpikken: 16-18. In het tweede kwart ging het zelfs nog wat beter met ZZ Leiden. Verdedigend werd er zeer volwassen gespeeld en Royé en Besseling hadden er geen moeite mee om een gedurfde charge te nemen. Daar tegenover stond echter dat Kuijper en Besseling al op drie persoonlijke fouten kwamen, ook al kreeg de eerste zijn derde voor een geblokt schot, dat een schoonheidsprijs verdiende.

Door die foutenlast wilde Ivo Boom na de rust voorzichtig beginnen en liet hij de twee op de bank voor Mick Burger en Paul van der Meer. Dat pakte niet goed uit. Rotterdam knalde er gelijk tegenaan en had binnen een paar minuten de achterstand weggewerkt. Maar ZZ Leiden wenste niet te wijken. De voorsprong werd teruggepakt en leek te kunnen worden meegenomen naar het vierde kwart.

Leek. Want vlak voor het einde van der derde periode ging het mis. Kevin Young profiteerde van balverlies van Burger en na aanvankelijke de nodige verwarring kreeg Wilson een technische fout wegens aanmerkingen op de leiding. Rotterdam aarzelde niet en sloeg het eerste serieuze gaatje: 52-47.

ZZ Leiden kwam heel even terug, maar het gaatje van vijf bleef lang op het scorebord staan. Even werden het er zelfs zeven via Henderson, maar de ploeg van Boom voelde dat er meer inzat en knokte zich keihard terug. Op 62-60 leek Rotterdam rijp voor de slacht, maar het was Anthony Dill, die met een driepunter de marge herstelde en dit keer voor goed.

Het was eigenlijk onbegrijpelijk dat Dill die bal maakte. Hij speelde een baggerwedstrijd, liep er bijna ongeïnteresseerd bij, maar bleek net een beetje goud in zijn handen te hebben op het moment dat Rotterdam door de 24-secondenklok leek heen te gaan. Toch was het nog niet echt voorbij. Kuijper scoorde en gaf zijn ploeg weer een kans.

Toen ging het echter mis vanaf de vrije-worplijn. Leiden maakte er in de wedstrijd 9 op 13, maar miste er drie (Kuijper zijn bonus en Colwell twee keer) in de laatste minuut. Aan de andere kant maakte Patrick Pope ze wel, toen ZZ Leiden naar het logische wapen van de opzettelijke fouten moest grijpen.

JAN VAN DER NAT
FOTO: GERT ARKENSTEIJN

Meer nieuwsberichten