De gesprekken na de logische en niet eens overdreven bekerwinst op Dunckers (97-47) gingen niet over deze wedstrijd, maar over de (zinloze) return op donderdag 1 maart.

Die wedstrijd ligt voor Zorg en Zekerheid Leiden ingeklemd tussen de (laatste) Europese wedstrijd tegen het Duitse Oldenburg en de uitbeurt bij Landstede in Zwolle. En hoewel het natuurlijk een wedstrijdje is dat nergens meer om gaat, moet er wel voor naar Hilversum worden gereisd en er gewoon veertig minuten worden gespeeld.

Leiden zou natuurlijk het tweede team kunnen sturen, maar dat zal Toon van Helfteren niet willen. De coach heeft te veel respect voor een tegenstander om zoiets te doen. De club zou ook kunnen wijzen op het bekerreglement, waarin niets staat over twee wedstrijden in de kwartfinales.

Maar ja, Zorg en Zekerheid Leiden is één van de clubs geweest, die dat destijds heeft voorgesteld om meer wedstrijden te kunnen spelen en ook al staat het dan niet in het reglement, het zou daardoor een vreemde actie zijn.

Daarom zal er dus op 1 maart gewoon een bus richting Hilversum gaan. Wat moet, dat moet. Wellicht komt er nog een paar honderd man kijken, net als zondag in de Vijf Meihal en is de ploeg bereid ook iets te bieden. Dat was in deze wedstrijd lang niet altijd het geval. De spelers leken er niet echt veel zin in de hebben na een paar vrije dagen, die ze gegund waren na de zware periode.

Van Helfteren wilde het duel echter niet zien als de afsluiting van die periode, maar als de start van een nieuwe zware periode, beginnend met de thuiswedstrijd zaterdag tegen EiffelTowers Den Bosch. Hij was daarom ook niet tevreden, want ondanks de 97 punten had zijn ploeg niet echt goed gespeeld.

Goed, Seamus Boxley bleef aan de kant om zijn knie niet nodeloos te belasten en Jevohn Shepherd was in Canada in verband met een sterfgeval in zijn vriendenkring. Maar dat waren geen argumenten om af en toe wat laconiek in de wedstrijd te staan.

'Kijk, dat het schot niet valt... dat kan en daar hebben we al een tijdje last van. Maar dan kun je nog wel goed aanvallen en goed verdedigen. Rotterdam maakte hier een keer 48 punten en dan zijn die 47 van Dunckers er - met alle respect - eigenlijk te veel...'

Het aardige was dat ook zijn collega Kostas Kaparounakis niet tevreden was. 'Wel over de eerste twee kwarten, maar niet over de rest. We hebben ook wat te lief gespeeld, hadden best wat meer fouten mogen maken', zei de geboren Griek. Zijn ploeg - met ex-ZZér Jeroen Slor, die met een lekkere dunk bewees wat hij had kunnen betekenen voor Leiden - deed voor de rust zijn best, maar kwam daarna duidelijk tekort.

Zorg en Zekerheid begreep na de rust wat beter waartoe het verplicht was voor de trouwe supporters en kreeg met aardig wat dunks de handen nog op elkaar. Maar het was duidelijk dat het eindsignaal als een bevrijding kwam.

TEKST: JAN VAN DER NAT
FOTO'S: RICHARD KOOLEN

Meer nieuwsberichten