Als het niet gaat, zoals het moet; dan moet het maar zoals het gaat. Toon van Helfteren sprak van een 'zakelijke overwinning', na de 65-58 tegen Landstede Zwolle. En zo was het ook. Het was slechts bij vlagen sprankelend en voor de rest een kwestie van knokken en zorgen dat er geen punten werden gemorst.

Het zijn, met midweeks steeds zware wedstrijden voor de EuroChallenge, barre tijden voor Zorg en Zekerheid Leiden. Vooral door de blessures van Gabe Kennedy, Patrick Hilliman en in mindere mate Seamus Boxley en Worthy de Jong moet er soms roofbouw worden gepleegd op sommige spelers.

Het was daarom voor Van Helfteren erg prettig dat hij weer kon beschikken over Kennedy, die donderdag het groene licht kreeg van de medische staf en zijn rentree vierde met negen punten en twaalf rebounds. Hilliman bleef nog aan de kant. Het is duidelijk dat iedereen snakt naar een beetje rust. Die komt er na dinsdag, wanneer de laatste Europese uitwedstrijd in de groep wordt afgewerkt in het Franse Roanne.

Goed, het is relatieve rust, want zondag moet voor de beker worden gespeeld tegen eerstedivisionist Dunckers. Geen zware opgave, maar er moet toch gewoon veertig minuten worden gespeeld... Toch is er in de aanloop naar de topper tegen EiffelTowers even wat gelegenheid om de teugels te laten vieren en de arbeid-rust-verhouding in de gaten te houden.

Het was de ploeg daarom niet kwalijk te nemen, dat de ongeveer 1500 toeschouwers niet helemaal kregen, waarvoor ze waren gekomen. Slechts bij vlagen kon Zorg en Zekerheid Leiden laten zien, waartoe het team in staat is. En als je dan ook nog eens - laten we het netjes zeggen - niet wordt 'geholpen' door de arbitrage, dan wordt het al snel een survival.

Dat laatste gold ook voor Landstede en de Zwolse ploeg hoef je bovendien niets te vertellen over blessures. Gerald Robinson en het Nederlands-Israëlisch talent Ram Elias Pour waren niet beschikbaar, startende spelverdeler Damon Huffman half (veel last van een recente enkelblessure) en in de rust viel ook nog eens Kareem Maddox weg met een blessure aan de linkerknie.

Het feit dat de Amerikaan tijdens de pauze onder douche ging leek Landstede van zijn stuk te brengen. In de eerste helft was de ploeg van Herman van den Belt steeds naast Leiden gebleven en nam zelfs heel even een voorsprong (28-30). In de eerste minuten na de rust vloog de thuisploeg er vol in en zette een run van 15-2 neer in zeven minuten met ondermeer zes op zes vrije worpen van Shepherd.

Game over, ben je geneigd in zo'n geval te zeggen. Dat was ook zo al deed Landstede zijn uiterste best om het gat nog te dichten. De Zwollenaren kwamen dichtbij (56-51), maar toen Jevohn Shepherd met een superdunk 61-52 op het bord had gezet, konden de overgavepapieren worden ondertekend.

Van den Belt zat op dat moment al vrijwel zonder troepen, omdat naast de blessures Arno Bunnig, Amu Saaka en Kevin Zondervan met vijf fouten aan het einde van hun Latijn waren.

Dat was de ploeg van Zorg en Zekerheid ook. Maar de manier waarop het publiek de 'zakelijke overwinning' vierde, deed de mannen van Van Helfteren goed. Begrip voor het binnenhalen van de twee punten. Daar ging het zaterdag om. Om niets meer en niets minder.

TEKST: JAN VAN DER NAT

FOTO'S: RICHARD KOOLEN

 

Meer nieuwsberichten